Ν. Αμπατιέλος: Μόνο ον από άλλο πλανήτη δεν ξέρει ποιος έχει θέση ισχύος μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου

Ο Γραμματέας της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος μίλησε στο κανάλι ΚΟΝΤΡΑ για τα ζητήματα που απασχολούν την πολιτική επικαιρότητα και μεταξύ άλλων σχολίασε το κατόρθωμα των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων.

Οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας έχουν καταφέρει να υπερτερούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, από ό,τι οι σχέσεις πλήρους απασχόλησης. Να έχει μειωθεί συνολικά στο μισό η εργατική δύναμη και να είναι άγνωστη λέξη οι συλλογικές συμβάσεις.

Πώς αντιλαμβάνονται όμως οι κρατούντες τον σύγχρονο εργαζόμενο;

Χωρίς συλλογική σύμβαση, να διαπραγματεύεται ατομικά. Μόνο ον από άλλο πλανήτη δεν καταλαβαίνει ποιος έχει θέση ισχύος στη διαπραγμάτευση ενός εργοδότη με έναν εργαζόμενο. Να δουλεύει δεκάωρα με απλήρωτες υπερωρίες, να έχει κάνει το σπίτι του εργασιακό χώρο και κυρίως να μην είναι οργανωμένος σε σωματείο, δεν αντιδρά για να αλλάξει τις συνθήκες εργασίας του.

Για όλους αυτούς τους λόγους γίνεται ακόμα πιο επίκαιρη η φετινή Πρωτομαγιά, με τους εργαζόμενους να αφήνουν “στην άκρη τη ΓΣΕΕ, στον ρόλο του θλιβερού κομπάρσου”.

Ο Ν. Αμπατιέλος σημείωσε την κωλοτούμπα της κυβέρνησης, που μιλούσε για την “ανεύθυνη νεολαία” και τώρα λέει πως τάχα υλοποιεί τη δική της γραμμή.

Όσο σημαντικός είναι ο εμβολιασμός με όλα τα διαθέσιμα εμβόλιο, άλλο τόσο σημαντικό είναι ότι δεν αρκεί. Μιλάμε για το τώρα, τώρα που άνθρωποι πεθαίνουν εντός και εκτός ΜΕΘ, χιλιάδες συνάνθρωποι που το προγραμματισμένο τους χειρουργείο έχει πάει πίσω, για αυτούς που νοσούν από άλλες ασθένειες και μένουν απέξω, εκτός και αν τα σκάνε στην ιδιωτική υγεία. Τώρα ειναι ανάγκη για μέτρα στα σχολεία, στους χώρους δουλειάς -βασική πηγή διασποράς- και τα μέσα μεταφοράς.

Ο Γραμματέας της ΚΝΕ είπε πως οι κυβερνητικές παλινωδίες στη διαχείρισης της κρίσης είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για τις δεύτερες σκέψεις και τους δισταγμούς που μπορεί να έχει ένας κόσμος.

Σχολίασε επίσης πως το ΚΚΕ έχει ονομάσει το πρόγραμμα “Ελλάδα 2.0” ως Μνημόνιο 5.0 και πρόσθεσε ένα ρητορικό ερώτημα:

Θυμάστε μνημόνιο που δε συνοδεύτηκε με σκληρά, αντεργατικά μέτρα;