Εικόνα σαν όνειρο που γίνεται αληθινό – Της Ισότητας η επιθυμία

Εδώ ο Λόγος να υπηρετεί
την ανθρώπινη κατάσταση του ανθρώπου
συλλογιέται, φτιάχνοντας κούνιες
για τ’ αγέννητα παιδιά.

ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ
ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ

Ίσια προχωρώ αμίλητος.
Πομπές βλέπω προσκυνητών ατέλειωτες
ψεύτικους να πλάθουν παραδείσους.
Στον ίδιο δρόμο ένας εργάτης
αμίλητος και αυτός.
Όλες οι μέρες του, με τα ρούχα της δουλειάς.
Όλα τα χρόνια του.
Ατσαλάκωτη τώρα, καθαρή η φορεσιά του.
Σκεπτικός, δίπλα μου στέκεται.

Φυλακισμένες οι λέξεις στα χείλη μας
στη σιωπή μας ηφαίστεια κρυμμένα
με τη φωνή μας θα εκραγούν.

ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ

Χαίρε ο πλούτος ο κοινός
στα χέρια του ενός.
Στη σκέπη του τρανοί και φαντασμένοι.
Μες στα μάτια σας
ο εργάτης που ψηλά δεν κοιτάζει
αλλά ψηλά στις σκαλωσιές δουλεύει.
Μες στα μάτια σας
και αυτός που σκυφτό το κεφάλι δεν έχει
και ούτε χαμηλά κοιτάζει
αλλά χαμηλά, χαμηλά
στα βάθη της γης δουλεύει.
Μες στα μάτια σας
και ο άλλος ο άνεργος
που μονάχα στα κύματα της θάλασσας
το χαμόγελο της αγαπημένης του βλέπει.
Χάθηκε και από το βλέμμα σας
η αξιοπρέπειά τους, η πανάκριβη
με την ανθρώπινη μορφή.

Αλλ’ οι εργάτες επίμονα
σαν το τρεχάμενο νερό
τη σκληρή πέτρα λιανίζουν
την λιανίζουν, ολοένα την λιανίζουν.
Μες στα μάτια τους
ο κόσμος που ονειρεύονται.

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
και η Σκέψη του λάμπει
περισσότερο και από τον ήλιο που ανατέλλει
πίσω από τις πέτρινες -που έxτισε- καμάρες.

***

Ελάχιστη αναφορά στους εργαζόμενους

Στρατής Γαλιάτσος