Του φασίστα:”Απάνθρωπα βασανιστήρια” στον Γ. Λαγό: “Με έχουν στη φυλακή μαζί με Άραβες που φωνάζουν Αλλάχ Ακμπάρ…”
Υπάρχει χειρότερο βασανιστήριο για τους φασίστες από το να συνυπάρχουν με Άραβες και Μπαγκλαντεσιανούς που προσεύχονται για το Ραμαζάνι;
Πονάνε και υποφέρουν μωρέ οι εθνικιστές; Όχι βέβαια. Καταγγέλλουν όμως τις… “χειρότερες συνθήκες στις οποίες θα μπορούσε να ζήσει ένας άνθρωπος”, για να ξεσκεπάσουν τους… “δικαιωματάκηδες”, που είναι ανθρωπιστές “μόνο για τους Μπαγκλεντασιανούς και τους Άραβες”, ενώ κλείνουν μέσα αυτόν που “πολέμησε για την Ελλάδα και τον Χριστό”.
Αυτά είπε μεταξύ άλλων στο παραλήρημά του από το κελί του στις Βρυξέλες ο φασίστας Λαγός, δείχνοντας πως διατηρεί τη φαιδρότητά του και μες στη φυλακή. Και ποιες είναι οι “χειρότερες συνθήκες στις οποίες θα μπορούσε να ζήσει ένας άνθρωπος”;
Ζει σε ένα μικρό κελί (2,20Χ3,20) -καμαρούλα μια σταλιά-, αναγκασμένος να πίνει νερό από τη βρύση χωρίς ποτήρι και μπουκάλι, χωρίς να μπορεί να παραγγείλει από την καντίνα και χωρίς μαξιλάρι… (μεταξύ άλλων). Το χειρότερο όμως είναι τα… “ηθικά βασανιστήρια” στα οποία τον υποβάλλουν, καθώς είναι σε μια πτέρυγα μαζί με Άραβες που κραυγάζουν κάθε βράδυ “Αλλάχ Ακμπάρ” για το Ραμαζάνι…
Βρίσκομαι σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, μέσα σε μία πτέρυγα όπου το 95% είναι Άραβες και κραυγάζουν κάθε βράδυ – γιατί τώρα πλησιάζει το ραμαζάνι – Αλλάχ Ακμπάρ και έχουν όλα τα δικαιώματα και εγώ είμαι εδώ και μιλάω για Ελλάδα και για ορθοδοξία.
Υπάρχει άραγε χειρότερο βασανιστήριο για έναν φασίστα;
Όλα αυτά όμως δεν τα λέει για να τον λυπηθούμε -εξάλλου δεν τον νοιάζει αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει. Στο τέλος εξάλλου αφήνει μια νότα “αγωνιστικής αισιοδοξίας”, λέγοντας πως πρέπει να ζήσουμε “ελεύθεροι και μόνο” και αυτό…:
…δεν εξαρτάται από πόσα τετραγωνικά έχουμε στη διάθεσή μας. Αλλά από πού βρίσκεται η καρδιά μας και η ψυχή μας.
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές και ο κλοιός στενεύει
Ο νους του φασίστα είναι αληταριό κι όλο θα δραπετεύει…
Σαν αερικό θα ζήσει!
