Λεύτεροι να γευόμαστε όλης της γης τα πλούτη

Ίσως να μοιάζει με μανιφέστο και όχι 
κάτι άλλο. Όμως ζούμε μια εποχή που 
θυμίζει έντονα αρχές του 20ου αιώνα. 
Με τις πράξεις μας οφείλουμε 
να αντισταθούμε.

Να σε πάρω γη αγαπημένη στ’ ανοιχτό μου κόσμο
θαλπωρή να βρούνε οι γέροι, απόμαχοι και παιδιά
ο καθ’ ένας τόλμη ν’ αντλεί απ’ αντριωμένο όρκο
όλ’ οι εργάτες ν’ ανταμώσουν του δίκιου τη φωλιά
Τα τελευταία της δεσμά, στου σύννεφου την ακροδεσιά
η γυναίκα, ωραία όσο ποτέ, πίσω της ν’ αφήσει
και την ομορφιά, όπως την έπλασε ο νους, απ’ τα κελιά
ν’ αρπάξω της ασχήμιας, π’ ανίδεοι την έχουν κλείσει
Τους φονιάδες καιρούς να στραγγίζω, να βγεί η σήψη
σε καινούργιο φύλλωμα κλαδιού, νέος καρπός ν’ ανθεί
να σκεπάσει τη ψευτιά και ν’ αφεθεί απ’ τα ύψη
κάτω πέφτοντας να σκορπίσει, απόμακρα να θαφτεί
Και ω του πλούτου εξουσιαστές, χωμένοι μες στη χλιδή
σταθείτ’ εκεί, γυρεύοντας δόξες πάντα και τιμές
σταθεροί της τάξης σας στυλοβάτες, στο κέρδος πιστοί
κι εγώ εδώ θα σταθώ, με της ψυχής μου τις αρματωσιές
Να στραφώ στον αγώνα του εργάτη της γης και του νου
του προλετάριου το δίκιο ν’ αμολυθεί στον αέρα
σαν σαΐτα, την συνείδηση ν’ αφυπνίσει και του διπλανού
την ανισότητα με την ταξική πάλη να κάνουμε πέρα
Οράματα η μέρα μας, χρώματα η βραδιά μας
τέλος στ’ άνισο να δώσουμε, στη ζήση ετούτη
εργάτες, λόγιοι, ένας κι ένα όλα τα παιδιά μας
λεύτεροι να γευόμαστε όλης της γης τα πλούτη.
.
                            ……………………
     
                        Ίσως να μοιάζει με μανιφέστο και όχι
                     κάτι άλλο. Όμως ζούμε μια εποχή που
                     θυμίζει έντονα αρχές του 20ου αιώνα.
                     Με τις πράξεις μας οφείλουμε
                     να αντισταθούμε.
                                       Στρατής Γαλιάτσος
Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: