Θέατρο τη Δευτέρα: «Η καρδιά μου εκεί πάνω στα ψηλά» του Ουίλιαμ Σαρογιάν
Ζει με το γιο του και χρωστάει παντού. Ζουν μια μίζερη ζωή, το φαγητό συχνά δε φτάνει και κινδυνεύουν να τους διώξουν από το σπίτι τους. Το παιδί αναγκαστικά ωριμάζει πιο γρήγορα μέσα από αυτές τις καταστάσεις, ωστόσο παραμένει παιδί…
Ο αρμενικής καταγωγής Αμερικανός πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας Ουίλιαμ Σαρογιάν (31 Αυγούστου 1908 – 18 Μάη 1981) εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1934. Έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια κάτι που αντανακλάται στα περισσότερα έργα του που είναι αυτοβιογραφικά.
Το βιβλίο του «Οι ημέρες της ζωής σας» έγινε θεατρική παράσταση, βραβεύτηκε με βραβείο Πούλιτζερ για το θέατρο, το 1940, αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει, ενώ το μυθιστόρημά του «Ανθρώπινη Κωμωδία» διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο (The Human Comedy) και η ταινία απέσπασε Όσκαρ καλύτερου σεναρίου το 1943.
Λίγα λόγια για το έργο: «Ζει με το γιο του και χρωστάει παντού. Ζουν μια μίζερη ζωή, το φαγητό συχνά δε φτάνει και κινδυνεύουν να τους διώξουν από το σπίτι τους. Το παιδί αναγκαστικά ωριμάζει πιο γρήγορα μέσα από αυτές τις καταστάσεις, ωστόσο παραμένει παιδί. Η έλευση ενός απόμαχου ηθοποιού που τον φιλοξενούν όσο πιο καλά μπορούν με όλη τη γενναιοδωρία και την αγάπη τους, θα αποδείξει ότι υπάρχει χώρος και για μαγεία στη ζωή τους».
Η παράσταση προβλήθηκε το 1976 από την ΕΡΤ, στα πλαίσια της εκπομπής «Το θέατρο της Δευτέρας».
Μετάφραση έργου: Ροβήρος Μανθούλης. Μουσική σύνθεση: Ζακ Μεναχέμ. Σκηνικά: Γιάννης Καρύδης. Παίζουν: Νικήτας Τσακίρογλου, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Νίνα Παπαζαφειροπούλου, Τίμος Περλέγκας, Ανδρέας Συρογιάννης, Λάζος Τερζάς, Σπύρος Παπαφραντζής, Νίκος Σκυλοδήμος, Αριστούλα Ελληνούδη, Μιχάλης Παλαιολόγος, Λήδα Τσακίρογλου, Γιάννης Κουτσομύτης, Χρήστος Νάτσιος, Ντίνος Κωνσταντινίδης.
Δείτε την παράσταση:
Η Κατιούσα αγαπάει το θέατρο και προβάλλει κάθε Δευτέρα από τις σελίδες της μια σειρά από ξεχωριστά έργα που βρίσκονται «αποθηκευμένα» στο πλούσιο Αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και άλλες παραστάσεις.
Για πολλά χρόνια «Το θέατρο της Δευτέρας» που προβαλλόταν από την κρατική ΕΡΤ αποτελούσε μια όαση πολιτισμού στο άνυδρο τηλεοπτικό (και όχι μόνο) τοπίο της εποχής, που καθήλωνε κάθε βδομάδα μπροστά στους δέκτες τους χιλιάδες τηλεθεατές.
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου, αλλά και πολλοί νεότεροι, Έλληνες και ξένοι, έργα του κλασικού και νεότερου ρεπερτορίου, δοσμένα από σημαντικούς θεατράνθρωπους κι ερμηνευμένα από μερικούς από τους καλύτερους ηθοποιούς που γέννησε αυτός ο τόπος, πέρασαν από τις ασπρόμαυρες και στη συνέχεια έγχρωμες οθόνες των τηλεοράσεων κι έφεραν κοντά στο θέατρο έναν κόσμο που δεν του δινόταν άλλου τύπου κίνητρα (ούτε λόγος για την απαραίτητη παιδεία…), για να προσεγγίσει, να απολαύσει και ν’ αγαπήσει τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης.