Τον Εικοστό Πρώτο διαβαίνοντας

Έτσι σφιχτοδεμένοι στη πίκρα τους
στη μοίρα τους αφημένοι
δίχως να την ορίζουν
Έτσι ανήμποροι, στη μιζέρια πνιγμένοι
τι περιμένουν
Τα μελωδικά πουλιά
στις αυλές τους δεν πετάνε
κι η ψυχή τους τόσο κλειστή
στο κάθε όμορφο και ωραίο
τόσο φοβισμένη
Έτσι παραδομένοι, θα πουν
υπέροχα περιμένουν

Τα περιστέρια όμως πετάνε
στους ουρανούς
Βαλτώνουν και τ’ αόρατα έργα
μονάχα του μυαλού
οι υπεκφυγές
οι αλλοτριωμένες συνειδήσεις
των ανώριμων ονείρων τα καμώματα

Ναι, κεφάλι θα σηκώσουν
κι η γνώση θα φτερουγίσει
με σταθερά τα βήματα
τον εικοστό πρώτο διαβαίνοντας

Ένα πισωγύρισμα μονάχα ήταν, θα πουν
φοβισμένοι.

Ιούνιος 2021

Στρατής Γαλιάτσος

Εικόνα:  Έργο του Τάσου Ζωγράφου