«Ο μπαμπάς πολέμησε για έναν καλύτερο κόσμο…» – Αλέιδα Γκεβάρα

Μια τυχαία πληροφορία, που κράτησα εφτασφράγιστο μυστικό. Περηφάνια για την είδηση που φέρνω στην αγαπημένη μου Κατιούσα. Τρομερό άγχος, αγωνία γι’ αυτά που θα συμβούν. Μια ημέρα που θα με συγκλονίσει. Φοιτητής Βιολογίας, με όνειρο να δουλέψω στην γενετική του ανθρώπου, στη μοριακή βιολογία και σήμερα είναι η πρώτη μου ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ δουλειά! Αυτά σκεφτόμουν όταν πήγαινα στην ομιλία της Αλέιδα Γκεβάρα, στο πλαίσιο της «Τρίτης Διεθνούς συνάντησης αλληλεγγύης για την Κούβα», στα γραφεία της οργάνωσης Φιλιππούπολης του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος…1

Πήρα μαζί μου μια φίλη φωτογράφο. Της είπα «θες να έχεις φωτογραφίες απ’ την κόρη του Τσε;» Δε χρειάστηκε δεύτερη κουβέντα… Δεν έχω λόγια να την ευχαριστήσω…2

Ανεβαίνουμε δύο ορόφους, βλέπουμε πρόσωπα να έρχονται με αγωνία, με όρεξη. Μπαίνουμε στην αίθουσα.

12:12: Πλήρης προσέλευση. Περίπου 100 άτομα μετρήσαμε. Ίσως να είναι και παραπάνω. Δεν μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου. Ελάχιστοι, πραγματικά ελάχιστοι νέοι. Οι περισσότεροι είναι σε μεγάλη, προχωρημένη ηλικία.

12:25: Μας ενημερώνουν ότι η «Συντρόφισα Γκεβάρα» ξεκίνησε. Περιμένουμε με αγωνία, τόση που αναρωτιέμαι πώς δεν έφαγα καμιά σφαλιάρα απ’ την Μαρία.

12:37: Βγαίνω έξω απ’ τον χώρο μαζί με την φωτογράφο και την βλέπουμε μπροστά μας, να χαμογελάει στους ανθρώπους γύρω της. Ένας πολύ απλός άνθρωπος. Με πραγματική ζεστασιά μέσα της και μεγάλη καρδιά, γεμάτη δύναμη και πίστη στην Σοσιαλιστική και Κουβανική υπόθεση για την υπεράσπιση της επανάστασης. Μαζί της ήταν ο πρέσβυς της Κούβας στην Βουλγαρία Pedro Pablo san Jorge Rodriguez, στελέχη του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών, μαζί με τα μέλη του Συνδέσμου Βουλγαρο-Κουβανικής Φιλίας, που όλοι μαζί οργάνωσαν αυτήν την εκδήλωση.

Ακούγονται οι εθνικοί ύμνοι της Βουλγαρίας και της Κούβας. Αμέσως μετά η Διεθνής. Τραγούδησε όλη η αίθουσα. Βουλγάρικα, Ισπανικά κι Ελληνικά. Ο Πύργος της Βαβέλ!

Αμέσως μετά, μια ομάδα παιδιών3, αφιερώνουν στην Αλέιδα και τους προσκεκλημένους, ένα τραγούδι στα Ισπανικά. Η ίδια, τους ευχαριστεί μ’ ένα παιδικό κουβανικό τραγούδι, απ’ την εμπειρία της ως παιδίατρος.

Παραβρίσκονται και στελέχη της ΚΕ και ο Πρόεδρος της Ένωσης Κομμουνιστών Βουλγαρίας και του Κομμουνιστικού Κινήματος «Τσε Γκεβάρα». Γνώριμοί μου απο κάποιους κοινούς αγώνες. Μετά από έναν εγκάρδιο χαιρετισμό, κάνουν δώρο την σημαία του Κόμματός τους, που φέρει την όψη του Τσε Γκεβάρα, απ’ την θρυλική φωτογραφία, σε κόκκινο φόντο. Η οργάνωση Φιλιππούπολης του Βουλγάρικου Σοσιαλιστικού Κόμματος «Προς τιμήν της δράσης της και της υπεράσπισης της κομμουνιστικής ιδεολογίας» της δίνει αριστείο και την κάνει επίτιμο μέλος του ΒΣΚ.4

Πρώτο χαιρετισμό απευθύνει ο Πρέσβυς της Κούβας. Αφού γλυκοφιλά τις κυρίες στη δεύτερη σειρά, αναφέρεται στην επαναστατική ιστορία, τις αγωνιστικές παρακαταθήκες της Κούβας και του λαού της. Όλα λέγονται και μεταφράζονται με ταχύτατο ρυθμό, τόσο που να μην ξέρω τι να πρωτοσημειώσω. Άσε που τρέμανε και τα χέρια μου! Άσε που και μιλούσαν όλοι αναμεταξύ τους στην αίθουσα. Πού να βρεις χρόνο να κρατάς σημειώσεις;!5 Στην ομιλία αυτήν εκφράζει επίσης, την αλληλεγγύη της Κούβας στη Βενεζουέλα και τον πρόεδρο Μαδούρο. Ενδιαφέρουσα εισαγωγή, μα κανένα ιδιαίτερο πολιτικό σχόλιο, εκτός απ’ τη νίκη της Κούβας στο ετήσιο συνέδριο του ΟΗΕ στη 1 Νοέμβρη.6

Το λόγο τώρα παίρνει η Αλέιδα Γκεβάρα. Μας μιλά για τα παιδικά της χρόνια με τον «μπαμπά».

Πως, παρά τις λίγες αναμνήσεις της μαζί Του, τον αγαπάει και ό,τι δεν τιμά το όνομά του μόνο στα λόγια, μα και στις πράξεις, γιατί «ο μπαμπάς θυσίασε πολλά, το σπίτι του, τα παιδιά του και έφυγε για να κάνει έναν κόσμο καλύτερο. Να κάνουμε πράξη τα όνειρά μας, γι’ αυτό θυσιάστηκε ο μπαμπάς.» Μας αφηγείται πώς ο «μπαμπάς» έπινε το κρασί του με νερό πάντα και πώς, προτού φύγει για τη Βολιβία, στο τραπέζι που έφαγε για τελευταία φορά, ήταν μεταμφιεσμένος και ήπιε το κρασί του χωρίς νερό, για να προκαλέσει την αντίδραση της μικρής τότε Αλέιδα. Πώς ένιωσε την αγάπη του, ακόμη κι όταν δεν μπορούσε να καταλάβει ποιος ήταν κάτω απ’ την μεταμφίεση. Μας αναφέρει τη συμβολή του Βουλγάρικου λαού στην Σοσιαλιστική Οικοδόμηση στην Κούβα, με τις μπριγάδες τότε που πήγαιναν. Πώς οι Βούλγαροι δούλεψαν σε κάθε πλευρά της Οικοδόμησης. Μας δίνει την υπόσχεσή της να παλέψει για τον Σοσιαλισμό και την Κουβανική υπόθεση.

Ξάφνου νιώθω το δημοσιογραφικό μου δαιμόνιο να παίρνει μπρος! (Εδώ γελάμε…)

Μόλις η συντρόφισσα τελείωσε την ομιλία της, ζητάω το λόγο, όλο περηφάνεια και ενθουσιασμό.

-“¡Compañera Aleida Guevara, Compañero Embajador de Cuba, Compañeros, Saludo! Me llamo Jorge. ¡Soy griego! Entiendo más que hablo d’español y para…”7

Αντιλαμβάνομαι ότι έχει ξεραθεί το στόμα μου απ’ το άγχος και απλά κάνω την ερώτησή μου σε άπταιστα μεν, αγχωμένα δε Βουλγάρικα:

«Έχω μερικές ερωτήσεις για εσάς, είναι αρκετές, ελπίζω να μη σας κουράσω! Η πρώτη μου είναι η εξής: Πώς αντιμετωπίζετε τη στάση του Τραμπ απέναντι στην Κούβα; Πώς αντιμετωπίσατε τον Ομπάμα;»

Σηκώθηκε πάνω η συντρόφισσα, πήρε το μικρόφωνο και κοιτώντας με στα μάτια απάντησε, μ’ έναν πολύ όμορφο, αλλά κουβανικά μακρύ τρόπο:

-Όταν ήρθε στην εξουσία, ο πρόεδρος Τραμπ, έκανε προσπάθειες να εντείνει τον αποκλεισμό απέναντι στην Κούβα. Αποδείχθηκε ιδιαίτερα κακός πρόεδρος, κάνοντας σόου με τους Κουβανούς του Μαϊάμι. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που έβαζαν βόμβες και δρούσαν ενάντια στην Κούβα. Ενώθηκε μ’ αυτούς τους ανθρώπους. Είμαστε συνηθησμένοι σε τέτοιες στάσεις»

-Όπως με τον κόλπο των Χοίρων!

-Ο τότε πρόεδρος ήταν πιο ελεγχόμενος και όταν παραδέχθηκε τα λάθη του απέναντι στην Κούβα τον δολοφόνησαν! Ο τωρινός τους πρόεδρος δεν είναι έξυπνος. Ο Ομπάμα όμως ήταν! Ήταν ικανός να κρίνει την λάθος πολιτική των ΗΠΑ. Το μήνυμα, όμως, του Φιντέλ, ζει ακόμη! Ίσως να έκρυβε τις θέσεις του, αλλά εμείς ξέραμε τους στόχους του. Ο Τραμπ είναι πιο κλασσικός. Με τις πράξεις του και τη στάση του προκάλεσε κύμα αλληλεγγύης στην Ευρώπη.

Δεν είναι απειλή μόνο για την Κούβα. Είναι απειλή για την ανθρωπότητα! Έχει την ικανότητα να προκαλέσει πυρηνικό πόλεμο. Η Ευρώπη έζησε δύο παγκοσμίους πολέμους, πρέπει να αντισταθεί στον Τραμπ, ενωμένη με την Κούβα. Ν’ αντισταθεί επίσης στην χρηματοδότηση των τζιχαντιστών στη Συρία απ’ τις ΗΠΑ.

Λόγω χρόνου και συνθηκών δε μου επιτρέπεται να συνεχίσω με τις ερωτήσεις μου.

Ένας απ’ το κοινό κάνει μια πολύ όμορφη ερώτηση: Γιατί το όραμα του Τσε παραμένει δυνατό;

Η απάντησή της συντρόφισσας μπορεί να εκφραστεί σε μία πρόταση: Γιατί πάλεψε για έναν δίκαιο κόσμο, σύμφωνα με τα πιστεύω του.

Βγαίνω απ’ την αίθουσα για λίγα λεπτά. Ήθελα να πάρω λίγο άερα. Περίμενα ότι αυτό το καθήκον θα ήταν δύσκολο, μα όχι τόσο! Σε πέντε λεπτά ξαναμπήκα.

Η φωτογράφος μου μου λέει ότι η Αλέιδα σχολίασε περί κριτικής σκέψης απέναντι στις ταινίες. Πραγματικά λυπήθηκα που δεν ήμουν παρών να καταγράψω, έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, το σχόλιο αυτό.

Η τελευταία ερώτηση έρχεται απ’ το μέλος της ΚΕ της Ένωσης Κομμουνιστών Βουλγαρίας, Πέτια Παλικρούσεβα:

-Τι συμβουλή δίνετε στα Σοσιαλιστικά και Κομμουνιστικά Κόμματα για την προάσπιση της Κομμουνιστικής ιδέας;

Η απάντησή της ήταν ένα κάλεσμα για ενότητα απέναντι το καπιταλιστικό σύστημα. Να τεθούν οι διαφωνίες στην άκρη και να γίνουν όλοι μια γροθιά, απέναντι στον καπιταλισμό.

Η συνάντηση τυπικά τελείωσε. Προσπαθώ να πλησιάσω την Αλέιδα Γκεβάρα, αποτυχημένα στην αρχή. Θέλω μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί της. Καταφέρνω και πάω μπροστά της. Της λέω δυο-τρία λόγια για το Πολυτεχνείο, το πώς οργανώθηκαν οι φοιτητές, ενάντια στην Χούντα και πώς έπεσαν κάτω απ’ τις ερπύστριες του τανκ. Της ζητώ να τη θυμάται αυτήν την ημερομηνία, 17 Νοέμβρη του 1973.  Δίπλα μου έρχεται κόσμος, ζητά αυτόγραφα και να βγει φωτογραφία μαζί της. Μια ηλικιωμένη κυρία κλαίει γοερά απ’ τη συγκίνηση. Μόλις τελειώνουν, της λέω «Y yo quiero una fotografía» – «Κι εγώ θέλω μια φωτογραφία»… Τα ισπανικά μου δεν είναι πολύ καλά για να χρησιμοποιήσω τα πρόσωπα ευγενείας, αλλά κατάλαβε απ’ όλη την στάση του σώματός μου ότι δεν ήθελα να γίνω βάρος. Βγήκαμε κάτω από ένα κάδρο με τον πατέρα της.

-Πάντα πιστοί στο όραμα του “μπαμπά”… Σ’ ευχαριστώ, συντρόφισσα!

Βγαίνοντας έξω απ’ το κτήριο του ΒΣΚ, την βλέπω να μπαίνει στ’ αμάξι. Η φωτογράφος βγάζει την σημαία μπροστά στο όχημα. Βλέποντάς την να φεύγει, φωνάζω εγκάρδια:

¡VIVA CUBA!

Με κοιτάζει μέσα απο τ’ αμάξι, χαμογελά και με χαιρετάει.

Ανάβω τσιγάρο και ξεκινάμε με τη Μαρία για να φύγουμε…

Φεύγω προβληματισμένος… Ειδικά αυτό το τελευταίο σχόλιο μου σπάει το κεφάλι. Διαφωνώ! Η ιστορία το έχει αποδείξει. Γερμανία, 1918. Γερμανία, 1933. Ελλάδα, 1989. Η σοσιαλδημοκρατία ήταν πάντα ένα απ’ τα μακριά χέρια του συστήματος, ένα απ’ τα χέρια του, που έκαναν τη βρώμικη δουλειά να θολώσουν τα νερά σε στιγμές επαναστατικής έξαρσης, ή ενίσχυσης του εργατικού κινήματος σε μικρότερο επίπεδο, ή έστω ενίσχυσης των εκλογικών ποσοστών των Κομμουνιστών.

Όσον αφορά σ’ εμένα, έκανα πολλά δημοσιογραφικά λάθη. Δεν είμαι γαρ δημοσιογράφος! Όμως δε μπορώ να μη νιώσω περήφανος που:

Πρώτον: Η Κούβα, με τα μέσα που διαθέτει, ακόμη αγωνίζεται.

Δεύτερον: Που είμαι κι εγώ ένα μέρος, ένας υποστηρικτής αυτού του αγώνα.

Τρίτον: Που συνάντησα απο κοντά την κόρη του μεγάλου ΤΣΕ, τη συντρόφισσα, τη Δρα. Αλέιδα Γκεβάρα.

Τέταρτον: Που μου δόθηκε το τιμητικό καθήκον να καλύψω αυτήν εκδήλωση και να γράψω ανταπόκριση για την Κατιούσα.

Πέμπτον: Που είχα την ευκαιρία να της κάνω, έστω κι αυτήν την μία ερώτηση.

Έκτον: Που είναι ξεκάθαρο πλέον. Ο Κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου.

Εις το επανιδείν, λοιπόν… ¡VIVA CUBA!  

***

1.Η μετεξέλιξη του πρώην Βουλγάρικου Κομμουνιστικού Κόμματος. Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, τύπου ΠΑΣΟΚ/ΣΥΡΙΖΑ που ώθησε ουκ ολίγες φορές τη χώρα στη σημερινή της κατάντια. Κρατά ακόμη κομμουνιστική φρασεολογία για ψηφοθηρικούς σκοπούς.

2.Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό το άρθρο, τραβήχτηκαν απ’ την MagnaLunaVision (Μαρία Μπέκα). Δεν νομίζω ότι υπάρχει τρόπος αρκετός για να την ευχαριστήσω για την σημερινή της βοήθεια. Κατέχει το Copyright των φωτογραφιών και μας έδωσε την άδεια να τις χρησιμοποιήσουμε.

3.Μαθητές και μαθήτριες των τμημάτων ισπανικής γλώσσας του σχολείου „Черноризец Храбър.”

4.Δεν ξέρω κατά πόσο τιμά αυτή η πράξη την πορεία της Αλέιδα Γκεβάρα. Ένα κόμμα που ξεπούλησε το ’89 τη χώρα του, να τιμά την κόρη του Τσε Γκεβάρα για την υπεράσπιση των κομμουνιστικών ιδεών.

5.Οι σημειώσεις, οι φράσεις και οι απαντήσεις στις ερωτήσεις που έγιναν, σε άλλα σημεία είναι πιστές, ενώ σε άλλα είναι γραμμένες με βάση το νόημα που βγήκε απ’ την απάντηση. Έγινε πραγματικά υπεράνθρωπη προσπάθεια για πιστή απόδοση, εντούτοις, τελικά στάθηκε αδύνατο για μια σειρά αντικειμενικούς και υποκειμενικούς παράγοντες. Ζητώ συγγνώμη απ’ τους αναγνώστες και το περιοδικό γι’ αυτό το λάθος και υπόσχομαι σε επόμενες δουλειές να είμαι καλύτερα προετοιμασμένος.

6.http://www.un.org/apps/news/story.asp?NewsID=58011 191 χώρες, απ’ τις 193 ψήφησαν κατά του Αμερικάνικου Εμπάργκο στην Κούβα. Οι χώρες που το καταψήφισαν ήταν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ.

7.«Συντρόφισα Αλέιδα, σύντροφε πρέσβυ της Κούβας στη Βουλγαρία, σύντροφοι, χαίρεται! Με λένε Γιώργο. Είμαι Έλληνας! Καταλαβαίνω περισσότερα Ισπανικά απ’ όσα μιλάω και για…»

Κείμενο: Γεώργιος Κόκκοτας
Gallery – Επιμέλεια φωτογραφίας: MagnaLunaVision©