Με τον ΑΝΤ-1 στο EURO, αρχίζεις να νοσταλγείς την ΕΡΤ

Ναι, η ΕΡΤ δεν παλευόταν. Είχε όλη την κλαδική του βαθέως ΠΑΣΟΚ και μετά δεξιά πορτατίφ που μιλούσαν για μπάλα. Είχε γραφικούς που δεν πετύχαιναν όνομα παίκτη, ακόμα και αν μιλούσαν για δίδυμα αδέλφια. Καθ’ έξιν γλείφτες, που σ’ έκαναν να αντιπαθήσεις ακόμα και τον Μέσι, με τις υπερβολές τους. Και τώρα θα είχε τον Πανούτσο, που έχει να πει κάτι αστείο, από όταν έγραφε ότι ο Ψαριανός είναι αριστερός. Η ΕΡΤ ήταν και είναι το κράτος σε τηλεόραση, ο “δημόσιος τομέας” που γνωρίσαμε και δεν αγαπήσαμε.

Ναι και πάλι ναι. Αλλά…

Τουλάχιστον δεν είχε τον Καρπετόπουλο να λέει σαν κουτσομπόλης πότε παντρεύτηκαν οι παίκτες της Ιταλίας. Δεν είχε -ή δεν έτυχε έστω- ανόητα σχόλια ότι δεν είδαμε σε ριπλέι τον παίκτη που έπεσε στο χορτάρι με ανακοπή. Πιθανότατα δε θα ‘κοβε τη συγκλονιστική επιστροφή των Δανών στο γήπεδο και το χειροκρότημα από τους Φινλανδούς, για να πάει σε διαφημίσεις. Ή ακόμα χειρότερα, για να δείξει έναν τύπο που νομίζει πως έχει πλάκα, και μοντέλα που βαράνε πέναλτι, για να ζουμάρει στις καμπύλες τους.

Δε θα τσιγκουνευόταν τα δικαιώματα για να δείχνει το σκορ και τον χρόνο -όπως έκανε ο ΑΝΤ-1 στην πρεμιέρα! Και ποιος ξέρει τι όνομα θα έχει σήμερα στη θέση της Β. Μακεδονίας και αν θα ζήσουμε αλησμόνητες στιγμές, όπου παίζαμε με αντίπαλο το παρκέ…

Θέλει προσπάθεια για να περάσεις κάτω από τον πήχη που είχε βάλει αυτή η ΕΡΤ. Και ο ΑΝΤ-1 κάνει ό,τι μπορεί για να αρχίσει το κοινό να νοσταλγεί τις εποχές του Θεοφιλόπουλου, του Μανόλο Μαυρομμάτη, ακόμα και του Μπακόπουλου…