Λαϊκό μέγαρο πρωτοπόρας Τέχνης – Η έκθεση εικαστικών έργων στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό (ΦΩΤΟ)

Στην αναβαθμισμένη και ανακαινισμένη έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ πραγματοποιούνται από την Παρασκευή οι εργασίες του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος.

Οι εργασίες συντήρησης και ανακαίνισης που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη περίοδο ήταν επιβεβλημένο να πραγματοποιηθούν λόγω των προβλημάτων που εμφανίστηκαν στο κτιριακό συγκρότημα στη φυσιολογική «μάχη» που δίνει με το χρόνο, για να αντιμετωπιστούν φθορές λόγω και της ηλικίας των υλικών του, πάντα βέβαια με σεβασμό στην αρχική μορφή, στον χαρακτήρα και το ύφος του.

Πάντα με σεβασμό στην ιστορία του κτιρίου, που είναι δεμένη με τη σύγχρονη Ιστορία του ΚΚΕ και του εργατικού – λαϊκού κινήματος, με τις σκληρές μάχες όλων των τελευταίων δεκαετιών, για να μείνει υψωμένη η σημαία του ΚΚΕ μέσα στη θύελλα της αντεπανάστασης.

«Εργάτες», Β. Σεμερτζίδης και «Αλώνισμα», Δ. Γιολδάσης

Ενα έργο που, οπουδήποτε αλλού, θα χρειαζόταν τουλάχιστον πέντε μήνες για να ολοκληρωθεί, έγινε κατορθωτό σε δύο μήνες, υλοποιώντας την απόφαση και τη δέσμευση ότι το Συνέδριο του Κόμματος θα πραγματοποιηθεί στο ανακαινισμένο κτίριο.

Για το σκοπό αυτό συγκροτήθηκε ομάδα μηχανικών όλων των ειδικοτήτων, ενώ δούλεψαν με αυταπάρνηση και πολλοί ακόμα τεχνίτες και εθελοντές. Εκατοντάδες μέλη και φίλοι του Κόμματος έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό καθημερινά, αλλά και με «κόκκινα Σάββατα», για να είναι όλα έτοιμα για τη μεγάλη στιγμή, να αναδειχθούν η σημασία της και η υπεροχή του ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα.

«Εργάτες», Ν. Ευγενίδης

Οι εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης πραγματοποιήθηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έγινε κατορθωτό να χτιστεί το κτίριο και να αποκτήσει «σπίτι» το ΚΚΕ, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980: Με εθελοντική, σχεδιασμένη δουλειά, με την ανιδιοτελή προσφορά και το μεράκι, με την οικονομική προσφορά και στήριξη.

Βάλια Σεμερτζίδη, «Εκτέλεση 1η Μάη 1944»

Το ανακαινισμένο αίθριο, τα αναβατόρια που μπήκαν ώστε να εξυπηρετούνται οι επισκέπτες με κινητικά προβλήματα, τα έργα τέχνης που κοσμούν το κτίριο και συντηρήθηκαν, η ενίσχυση του πρασίνου «κλέβουν» τις εντυπώσεις.

Γλυπτό του Κώστα Ρόθου

Παράλληλα, τα γιγαντοπανό που έχουν απλωθεί στην πρόσοψη του κτιρίου, οι σημαίες και τα συνθήματα γύρω από το κτίριο στη λεωφόρο Ηρακλείου στέλνουν το δικό τους μήνυμα: «Δυνατό ΚΚΕ. Νους – Καρδιά – Οργανωτής της εργατικής – λαϊκής πάλης για το Σοσιαλισμό», «Γράψαμε Ιστορία. Συνεχίζουμε. Θα νικήσουμε», «Δυνατό ΚΚΕ. Ριζωμένο στους χώρους δουλειάς με γερές Οργανώσεις παντού».

Γλυπτό του Κώστα Ρόθου

Πλευρές της ιστορίας του κτιρίου και όλα αυτά που το καθιστούν σημείο αναφοράς όχι μόνο για την ιστορική εργατική περιοχή του Περισσού, αλλά συνώνυμο της κομμουνιστικής δράσης στη χώρα μας, περιέχονται στη νέα, ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση που επιμελήθηκε η ΚΕ του ΚΚΕ και όποιος επιθυμεί μπορεί να την προμηθευτεί από τις Οργανώσεις του Κόμματος.

Η συλλεκτική έκδοση για την ιστορία του κτιρίου δόθηκε και ως αναμνηστικό δώρο σε καθέναν από τους συνέδρους

Την προσοχή των συνέδρων έχει «κερδίσει» η εικαστική έκθεση που φιλοξενείται στο φουαγιέ της Αίθουσας Συνεδρίων, επιβεβαιώνοντας και μια άλλη λειτουργία του κτιρίου της ΚΕ, ως λαϊκού μεγάρου πρωτοπόρας Τέχνης.

Πάρις Πρέκας, «Τρεις μελέτες για το έργο 17 Νοέμβρη»

Εκεί εκτίθεται ένα μικρό, μόλις, δείγμα των εικαστικών έργων που φυλάσσονται στη συλλογή έργων τέχνης του Αρχείου του ΚΚΕ, που δόθηκαν στο Κόμμα από απογόνους μεγάλων μας εικαστικών και κοσμούν την αίθουσα στη μεγάλη αυτή στιγμή για το Κόμμα. Μάλιστα, στο κτίριο προετοιμάζεται και ειδικός χώρος για την αρχειοθέτηση και φύλαξη όλων των έργων Τέχνης, ένα πινακοστάσιο.

«Ο Λένιν στο χάρτη GOELRO (Κρατική Επιτροπή για την ηλεκτροδότηση της Ρωσίας)»

Στην έκθεση δεσπόζει ένα αντίγραφο άγνωστου δημιουργού του έργου του Λ. Α. Σμάτκο, «Ο Λένιν στον χάρτη GOELRO (Κρατική Επιτροπή για την ηλεκτροδότηση της Ρωσίας)». Ο πίνακας απεικονίζει τον Λένιν να εξηγεί σε ξένους ανταποκριτές το σχέδιο εξηλεκτρισμού της Ρωσίας και προσφέρθηκε πρόσφατα στο Αρχείο του Κόμματος από τον Γιώργο Μπάφα, ο οποίος τον απέκτησε στη διάρκεια των σπουδών του στη ΛΔ της Γερμανίας.

Φιλοξενούνται ακόμα έργα των Α. Τάσσου, Γιώργη Βαρλάμου, Δημήτρη Γιολδάση, Νίκου Ευγενίδη, Δημήτρη Ζήση, Δημήτρη Κατσικογιάννη, Δημήτρη Μεγαλίδη, Πάρι Πρέκα, Βάλια Σεμερτζίδη, Γιώργου Φαρσακίδη, Ηλία Φέρτη, καθώς και γλυπτά του Κώστα Ρόθου, το στήσιμο των οποίων έχει επιμεληθεί ο γλύπτης Αντώνης Μυρωδιάς.

Ολα τα έργα αποτυπώνουν πλευρές της ταξικής πάλης της χώρας μας. Είναι έργα εικαστικών που με το έργο τους και τη στάση ζωής τους διάλεξαν πλευρό. Δεν σώπασαν. Υπηρέτησαν τον «μέγα δημιουργό Ιστορίας, τον λαό».

Τα έργα περικλείουν μέσα τους τη συγκίνηση της στιγμής που φτιάχτηκαν. Φανερώνουν τη «μεγάλη απόφαση» που είχαν στην καρδιά τους τόσο οι δημιουργοί όσο και αυτοί που απεικονίζονται στα έργα, αλλά και τη μεγάλη αντοχή τους που προέκυπτε από τον σκοπό της πάλης τους, την απελευθέρωση των ανθρώπων από τα δεσμά της ταξικής σκλαβιάς. Ανεκτίμητα ντοκουμέντα από μια εποποιία αυτοθυσίας, συλλογικότητας, ανθρωπιάς και αφοσίωσης στον σκοπό του αγώνα.

«Γιούργια», του Ηλία Φέρτη

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι «ιστορίες» που κρύβονται πίσω από πολλά έργα.

Χαρακτηριστικά, στο έργο του Ηλία Φέρτη που τιτλοφορείται «Γιούργια» και απεικονίζει την Αθήνα της μεγάλης πείνας την περίοδο της Κατοχής και μια αυθόρμητη κινητοποίηση, υπάρχει ένα σημάδι. Αυτό το σημάδι προέρχεται από σφαίρα που έπεσε σε κάποια από τις επιδρομές εκείνης της περιόδου. Ο Ηλ. Φέρτης, μάλιστα, για χρόνια έκρυβε το έργο, για να το γλιτώσει από τυχόν επιθέσεις και καταστροφές.

«Απελευθέρωση της Αθήνας», Α. Τάσσος

Η «Διαδήλωση», ένα έργο του Τάσσου το οποίο φιλοτέχνησε για το ΚΚΕ και έγινε αφίσα του 11ου Συνεδρίου του Κόμματος, του πρώτου που πραγματοποιήθηκε στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό.

«Άσπρα λουλούδια», του Γιώργου Φαρσακίδη

Ιδιαίτερα συγκινητική είναι και η ιστορία που κρύβει ένα από τα γνωστά χαρακτικά του Γ. Φαρσακίδη, τα «Ασπρα Λουλούδια». Την περίοδο της Κατοχής ένα τμήμα του ΕΛΑΣ στην περιοχή της Μακεδονίας άνοιξε πυρ και σκότωσε κάποιους Βούλγαρους φαντάρους. Ομως, όπως αποδείχθηκε, οι συγκεκριμένοι στρατιώτες ήταν αντιφασίστες και πήγαιναν στις γραμμές του ΕΛΑΣ. Τα άσπρα λουλούδια τα κρατούσε στα χέρια ο υπολοχαγός τους, αντί για άσπρο μαντίλι, για να μη δώσουν στόχο στον βουλγάρικο φασιστικό στρατό.

«Βούρκωσαν τα μάτια μου που τους έβλεπα έτσι θερισμένους σαν στάχυα. Νέα παιδιά κι οι δυο τους, αμούστακα. Ο υπολοχαγός να κοιτάει τον ουρανό μ’ ορθάνοιχτα μάτια και στα μισάνοιχτα δάκτυλα τ’ απλωμένου χεριού του, πιτσιλισμένο με αίμα, το ματσάκι με τ’ άσπρα λουλούδια», θα γράψει χρόνια αργότερα ο κομμουνιστής δημιουργός…

Κείμενο: Ριζοσπάστης
Εικόνες: 902.gr