“Ο βιασμός της ιστορικής αλήθειας μαρτυρά ανησυχία για το μέλλον της εξουσίας των καπιταλιστών” – Ανακοίνωση της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ για την αντικομμουνιστική “Μέρα της μαύρης κορδέλας”
Επιστρατεύοντας το ψεύδος, τη διαστρέβλωση και κάθε είδος ανιστόρητης αθλιότητας επιδιώκουν την απαράδεκτη εξίσωση του κομμουνισμού με το τέρας και τις θηριωδίες του φασισμού, που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα γεννά.
Με αφορμή την υπογραφή του Συμφώνου Ρίμπεντροπ – Μόλοτοφ στις 23 Αυγούστου 1939, ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και τη Γερμανία, το περιεχόμενο του οποίου διαστρεβλώνει συστηματικά η ΕΕ για να ξαναγράψει την Ιστορία σε βάρος των λαών, γίνεται προσπάθεια και φέτος να κατοχυρωθεί αυτή η ημερομηνία ως «Ευρωπαϊκή μέρα μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων», εξισώνοντας χυδαία τον κομμουνισμό με τον ναζισμό.
Η ανιστόρητη αυτή αθλιότητα επιχειρεί να κρύψει ότι το Σύμφωνο Μόλοτοφ – Ρίμπεντροπ επήλθε μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 (μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Βρετανίας και Γαλλίας), που παραχώρησε στη Γερμανία τη Σουδητία, διαμελίζοντας την Τσεχοσλοβακία. Κίνηση που χάριζε την προηγμένη βιομηχανική βάση της Τσεχοσλοβακίας στον Χίτλερ, ανοίγοντάς του τον δρόμο να επιτεθεί στον πραγματικό αντίπαλό του, τη Σοβιετική Ενωση, γεγονός που το Σύμφωνο μη επίθεσης Μόλοτοφ – Ρίμπεντροπ καθυστέρησε για 21 πολύτιμους μήνες.
Αλλωστε, πριν από το εν λόγω Σύμφωνο, η Βρετανία και η Γαλλία είχαν σπεύσει να υπογράψουν ανάλογο Σύμφωνο με τη ναζιστική Γερμανία, το 1938, απορρίπτοντας, μάλιστα, τα καλέσματα για Συμφωνία με τη Σοβιετική Ενωση, ενώ η Πολωνία είχε υπογράψει αντίστοιχη συμφωνία με τον Χίτλερ από το 1934.
Σε ανακοίνωσή της με αυτήν την αφορμή η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σημειώνει:
«Με αντικομμουνιστικές φιέστες και ψηφίσματα η ΕΕ, το Ευρωκοινοβούλιό της, οι εκάστοτε προεδρίες της, όπως τώρα η σλοβενική, οι κυβερνήσεις κι άλλα αντιδραστικά κέντρα και ΜΚΟ επιχειρούν εδώ και χρόνια να καθιερώσουν την 23η Αυγούστου ως “Ευρωπαϊκή μέρα μνήμης για τα θύματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων”.
Επιστρατεύοντας το ψεύδος, τη διαστρέβλωση και κάθε είδος ανιστόρητης αθλιότητας επιδιώκουν την απαράδεκτη εξίσωση του κομμουνισμού με το τέρας και τις θηριωδίες του φασισμού, που το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα γεννά. Αδυνατώντας να επικαλεστούν θετικά για την καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπερασπίζονται και η οποία γίνεται όλο και πιο αποκρουστική, καταφεύγουν στον αντικομμουνισμό, το τελευταίο όπλο τους, με στόχο τη συκοφάντηση του πραγματικού, του ταξικού τους αντιπάλου.
Ο ξεπεσμός των ατεκμηρίωτων ισχυρισμών τους και ο βιασμός της ιστορικής αλήθειας μαρτυρούν ανησυχία για το μέλλον της εξουσίας των καπιταλιστών και όχι σιγουριά. Ο αντικομμουνισμός αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της σύγχρονης προπαγάνδας τους γιατί αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, τα αδιέξοδα του σύγχρονου καπιταλισμού: Οι αλλεπάλληλες κρίσεις και η εργασιακή ζούγκλα, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις, η προσφυγιά και η εξαθλίωση, οι λαοί να αφήνονται εκτεθειμένοι και αθωράκιστοι στην πανδημία και στα φυσικά φαινόμενα.
Ανησυχούν γιατί όλα τα παραπάνω δημιουργούν το έδαφος για να μπορέσει ο λαός να βγάλει συμπεράσματα, για μια νέα ανάταση του κομμουνιστικού κινήματος. Με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών οι ίδιοι οι λαοί μπορούν να προστατέψουν την ιστορική αλήθεια από το ψέμα και την παραχάραξη, να βρουν τον δρόμο τους παίρνοντας στα χέρια την εξουσία και την οικονομία, απαλλαγμένοι από τα δεσμά της ΕΕ και κάθε ένωσης του κεφαλαίου, για να χαράξουν τον δρόμο που υπηρετεί τις δικές τους ανάγκες, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό».
