Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Ο φάρος» του Στρατή Γαλιάτσου

Ο Στρατής Γαλιάτσος κατοικεί μόνιμα στα Χανιά. Είναι εργαζόμενος και στις ελεύθερες ώρες γράφει.

Ι

Έρμη θάλασσα
η στεριά μέσα σου βαθαίνει

Εκατοντάδες
Κόρες θαλασσινές
Χιλιάδες
Με ονόματα ωραία, ποιητικά
Βγάζοντας φωτιές
Απ’ τα μάτια τους τα λαμπερά
Ανάβουν τον σβησμένο φάρο
Το φως του τώρα αντανακλά
Στο μικρό καράβι
Τη ρότα του – για λίγο – δείχνοντας

Όμως τι φρίκη κι αυτή
Μέσα στα σκοτάδια
Κόρες θαλασσινές
Με ονόματα ωραία, ποιητικά
Σε στόματα σαρκοφάγα σπαρταρούν

Έρμη θάλασσα
Που η στεριά μέσα σου βαθαίνει
Ρίξε λίγο φως
Με τα παιδιά σου
Με τ’ άσπρα κύματά σου
Με τους ποιητές σου
Στα πέλαγα γεννημένοι

Ρίξε λίγο φως
Ο φάρος να φωτίσει.

                 ΙΙ

Σκαλί σκαλί
Τον φάρο ανεβαίνω
Τελευταίο σκαλί
Στην κορφή του
Ξάφνου αναβοσβήνω
Ολόκληρος
Μια στη ζωή, μια στο θάνατο.

Στον Μίκη Θεοδωράκη:

   Οι απόγονοί σου
   Θ’ ακούνε προσεκτικά
   Τη μουσική σου
   Όταν την ανακαλύψουν
   Ολόκληρη

                            Σ. Γ.

“… πότε πέρασαν
κιόλας τόσοι αιώνες
θα ζήσω άλλους τόσους
ακούγοντας τις ρίζες
να προχωρούν
μέσα στο ξερό χώμα
της καρδιάς μου ”

Μ. Θεοδωράκης

Εικόνα: Λεπτομέρεια από το εξώφυλλο του δίσκου του Μίκη Θεοδωράκη “Ο ήλιος και ο χρόνος” σε ποιήματα δικά του.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.