Ηλιοτρόπια
Η καθεστηκυία τάξη θρηνεί για το θάνατο του Μεγάλου Έλληνα που στο τέλος της ζωής του δηλώνει αμετανόητος κομμουνιστής. Άραγε αυτός ο θρήνος είναι για το τέλος του Κομμουνισμού ή για το θάνατο του Μίκη; Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές…
Ο Σεπτέμβρης κρατούσε ακόμα φυλακισμένο το καλοκαίρι, στην αγκάλη του.
Η Αθηνά στραμμένη στην Ανατολή έστεκε αγέρωχη κι ονειρευόταν. Την Ελευθερία. Ηλιοτρόπιο που ακολουθούσε τον ήλιο. Γεννημένη μια διάφανη μέρα για μια ζωή ασκίαστη.
5.9.1944. Στην Καισαριανή, με τον πρώτο πυροβολισμό, ένα σμήνος πουλιών ανέβηκε στον ουρανό. Το θάρρος που μετριέται στο κοίταγμα του ήλιου.
5.9.2021.Ο Μίκης άθαφτος φρουρείται νεκρός επί εικοσιτετράωρο. Δεν τον χωράει ο τόπος. Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο.
Η καθεστηκυία τάξη θρηνεί για το θάνατο του Μεγάλου Έλληνα που στο τέλος της ζωής του δηλώνει αμετανόητος κομμουνιστής. Άραγε αυτός ο θρήνος είναι για το τέλος του Κομμουνισμού ή για το θάνατο του Μίκη; Γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές. Σημεία και τέρατα η Ιστορία. Οι επιλήσμονες πληθαίνουν. Σεμνά και ταπεινά κάνουν δηλώσεις. Θάβουν τους αγωνιστές με κηρύγματα αγάπης και θαυμασμού και ξεμπερδεύουν με την υποχρέωση στην Ιστορία.
Αυτοί λένε: Σ` αυτούς χρωστάμε την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Τα κερδίσαμε όλα, φωνάζουν για ν’ ακουστούν. Απέναντι, ο Λαός θρηνεί για την Αθηνά και τον Μίκη, για τη γενιά της Αντίστασης που φεύγει. Ο ορίζοντας του αγώνα μικραίνει.
Αυτοί λένε: Προχωράμε. Κοιτάμε μπροστά. Ποτέ όμως δεν κοιτάνε κατάματα τον Ήλιο τον Πρώτο. Θρήνος εντός ορίων. Ωστόσο, τους μάρτυρες της Ελευθερίας δε θα τους συναντήσουμε παρά μόνο πέρα από τα όρια. Στην Εξορία αυτού του κόσμου. Ικαρία, Μακρόνησος, Αρκαδία, Γιούρα, Άη Στράτης, Τρίκερι…
Τιμάμε και αποχαιρετάμε τους Αγωνιστές κρατώντας ψηλά τη σημαία της Αντίστασης, μέχρι τότε που θ` ακουστεί άγρια η κραυγή της ανθρώπινης εξέγερσης στην πεδιάδα με τα ηλιοτρόπια.
‘’Απέραντη πεδιάδα κατάφυτη ηλιοτρόπια.
Φυσάει αγέρας. Λαμποκοπάει ο ήλιος.
Τα ηλιοτρόπια τρέχουν, χορεύουν, χειρονομούν
με κυκλικές πυρκαγιές. Αστράφτει το τοπίο…’’
Γιάννης Ρίτσος, Ο κάμπος των ηλιοτροπίων.
Ο χρόνος τρέχει. Μεγάλα εκτυφλωτικά ηλιοτρόπια σ` έρημους κήπους. Τα ηλιοτρόπια έχουν αρχίσει να μαραίνονται.
Μαζέψτε το σπόρο για τις φυτείες του μέλλοντος.
Κείμενο-φωτογραφίες:
