Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιούπολης: Πίσω από τα Vauther των παιδικών σταθμών η μεγάλη εικόνα της μόνιμης αδιαφορίας του κράτους για το παιδί και τις ανάγκες του

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία όσον άφορα τα παιδιά και τις οικογένειες που βρήκαν φέτος  μια θέση σε παιδικούς σταθμούς με βάση το πρόγραμμα «εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής» μαζι και το συμπληρωματικό που εισήγαγε η κυβέρνηση της ΝΔ άφορα σε χαμηλόμισθους κατά βάση δημοσίους υπαλλήλους.  

Για την Αττική όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία έκαναν αίτηση 42.872 παιδιά από τις όποιες 10.525 δεν πληρούσαν τους ορούς του προγράμματος και απορρίπτονταν εξαρχής. Για αυτή την κατηγορία αποκλειστήκαν τελικά 6.041 παιδιά που παρ’ ότι πληρούσαν τους όρους του προγράμματος δεν χώρεσαν στις υπάρχουσες   δομές    της  Αττικής (δημοτικές και ιδιωτικές). Στο συμπληρωματικό πρόγραμμα των δημοσίων υπάλληλων αίτηση έκαναν 3.461οφελουμενες οικογένειες απο τα οποίες 886 ήταν εκτός των όρων του προγράμματος ή κατέθεσαν ελλιπή φάκελο!  

Σύνολο αιτήσεων και για τα δυο προγράμματα για την Αττική αφορούσε σε 57.744 παιδιά. Τελικά κατάφεραν  να βρούνε μια θέση σε παιδικούς/βρεφονηπιακούς  σταθμούς στην Αττική (δημοτικές και ιδιωτικές) 27.358 χιλιάδες παιδιά στο πρώτο πρόγραμμα και στο δεύτερο, των δημοσίων υπαλλήλων, 5.461 παιδιά. Σύνολο 32.819 παιδιά βρήκαν μια θέση και έμειναν εκτός 24925 παιδιά δηλαδή περίπου τα μισά από αυτά που επιχείρησαν να κάνουν την αίτηση!

Για την Ηλιούπολη η αντιστοίχιση της εικόνας έχει ως εξής:

Έκαναν αίτηση στο πρόγραμμα «εναρμόνισης της Επαγγελματικής και Οικογενειακής Ζωής …» 747 παιδιά και επιπλέον 211 με ελλιπή φάκελο. Για δε συμπληρωματικό πρόγραμμα των δημοσίων υπάλληλων αίτηση με πλήρη φάκελο έκαναν 81 ωφελούμενες οικογένειες και 22 με ελλιπή φάκελο. Σύνολο αιτήσεων 1098 παιδιά.

Πήραν το vauther στο πρώτο πρόγραμμα 635 παιδιά και έμειναν εκτός 125 παιδιά, που πληρούσαν μεν τις προϋποθέσεις του προγράμματος αλλά δεν υπήρχαν θέσεις!! Για δε το πρόγραμμα των δημοσίων υπάλληλων 140 παιδιά ήταν αυτά που πήραν την πολυπόθητη χρηματοδότηση. Σύνολο τα …τυχερά παιδιά, που τελικά βρήκαν μια θέση, στους δημοτικούς και ιδιωτικούς σταθμούς για την Ηλιούπολη  ανέρχονται σε 776 και έμειναν εκτός 336 παιδιά!!!

Με βαση και τα παραπάνω στοιχεία ανακύπτουν σειρά από ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις.

Ας δούμε κάποιες από τις πιο σημαντικές!

Α. Η κυβέρνηση η σημερινή όπως και οι χτεσινές συνηθίζουν να αποτιμούν το πρόγραμμα  ευλογώντας  τα γενιά τους. Οτι πχ. αύξησαν την χρηματοδότηση, τις θέσεις για τα παιδιά, ότι  με την πολιτική τους έχουν ταχα  στην  προτεραιότητα τους  το παιδί, την στήριξη της οικογένεια κοκ. Η πραγματικότητα βέβαια που ζουν τα παιδιά και βιώνει  η νεαρή λαϊκή οικογένεια δεν αφήνει περιθώριο για κάλπικες κομπορρημοσύνες.

Τα μισά παιδιά που κάνουν αίτηση είναι από χέρι εκτός κάθε δομής και πολλαπλάσια τα παιδιά που δεν διανοούνται οι οικογένειες τους να μπούνε στο κόπο μιας αίτησης,  γνωρίζοντας οτι είναι χαμένος κόπος.

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2019, προσδιορίζουν τις γεννήσεις στην χώρα σε 83.763! Αν αναγάγουμε αυτό τον αριθμό στον όγκο των παιδιών που σωρεύονται στις ηλικίες 1ος εως 4 ετων, ηλικίες που υποδέχονται οι παιδικοί σταθμοί, είναι κατανοητό ότι είναι μια απόλυτη μειοψηφία, τα παιδιά που καταφέρνουν να προσεγγίζουν τις  συγκεκριμένες δομές και μια ακόμη πιο ισχνή μειοψηφία, τα παιδιά που υποβοηθούνται από το κράτος να  τις προσεγγίσουν!

Κάπως έτσι μελέτες και διαπιστώσεις για την ανάγκη και την κρισιμότητα της οργανωμένης παιδαγωγικής παρέμβασης σε αυτές τις ηλικίες ακούγονται βερεσέ και μαζί με τις δακρύβρεχτες ιστορίες και υποσχέσεις “περί στήριξης του δημογραφικού προβλήματος στην χωρα” ευλόγως τα νοικοκυριά τις προσπερνάνε με αγανάκτηση και  τις ρίχνουν εκεί που πραγματικά ανήκουν, στον σκουπιδοτενεκέ. Απότοκα μιας  κοινωνίας που ζει και ανασαίνει με βάση το κέρδος των επιχειρήσεων και γράφει στον πάτο των υποδημάτων της, τις ανάγκες του παιδιού και τις αγωνίες των εργατικών λαϊκών νοικοκυριών.

Β. Στην Αττική ο αριθμός των δημοτικών παιδικών σταθμών ανέρχεται σήμερα σε  μόλις 470 και δυναμικότητας 31.226 χιλιάδων θέσεων, στο δε ιδιωτικό τομέα καταγράφονται 634 δομές με δυναμικότητα 32199 χιλιάδες παιδιών.

Στο έτος 2017 οι δημοτικές δομές -όπως τις καταγράφει η ετησία έκθεση της Περιφέρειας Αττικής του έτους-, ανέρχονταν και τότε σε 470 δυναμικότητας 31.411 και οι ιδιωτικές δομές σε 616 με δυναμικότητα 30.392.

Μια απλή σύγκριση των στοιχείων δείχνει οτι στα 5 τελευταία τουλάχιστον χρόνια, καμία δομή και θέση δεν έχει προστεθεί στο επίπεδο των δήμων στην Αττική και οτι σαφώς  η πολιτική των vauther, που ξεκίνησε το 2016 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ενίσχυσε σαφώς τους ιδιώτες, με τις δημοτικές δομές να παραμένουν στάσιμες και  με τάση σμίκρυνσης.

Αυτή η εικόνα αντανακλάται διακριτά και στην πόλη μας, με τις δημοτικές δομές να υποδέχονται μόλις 246 παιδιά με Vauther και τo μεγαλύτερο υπόλοιπο, 530 vauther, να διοχετεύονται στον ιδιωτικό τομέα.

Όσον αφορά την δυναμικότητα των δημοτικών δομών στον δήμο μας παραμένει στάσιμη για πάνω από μια 10ετια με μόλις 460 παιδιά!! Η εικόνα του υπό ανέγερση παιδικού σταθμού στην Λεωφόρο Ειρήνης που παραμένει γιαπί, για πάνω από τρία χρόνια με ευθύνη Περιφέρειας-Δήμου, είναι μέρος της μεγάλης εικόνας!

Ένα κράτος και μαζί οι τοπικοί θεσμοί του -Περιφέρειες- Δήμοι- που σχεδιάζουν και παρεμβαίνουν με ταχύτητα φωτός όταν πρόκειται για την ανάπτυξη.. εργολάβων και εργολαβιών και βάζουν σε μόνιμη αναμονή τις ανάγκες του παιδιού, της λαϊκής εργατικής οικογένειας.