Προσοχή στις φυσαλίδες της σαμπάνιας…
Για να μη χαχανίζουν και τα ψάρια στο Αιγαίο, η ελληνογαλλική συμφωνία, όπως και η ελληνοαμερικάνικη, δεν είναι παρά business as usual, κι όχι κομψοτέχνημα φιλίας. Ο λογαριασμός πάντα πληρώνεται από τους λαούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αστική τάξη της χώρας πάει σούμπιτη για Όσκαρ β’ ιμπεριαλιστικού ρόλου στον προετοιμαζόμενο πόλεμο που θ’ αρχίσει όπου βολεύει το χρήμα και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Η σαμπάνια είναι κατοχυρωμένη ως γαλλική. Τα υπόλοιπα ποτά είναι απλώς αφρώδεις οίνοι. Αυτή η δεύτερη φορά (από εποχής mirage 2000) του φελλού που εκτινάσσεται μετά από ανάδευση δισεκατομμυρίων της πρόποσης “Ελλάς Γαλλία Συμμαχία!”, θέλει πολλή προσοχή. Μας μετατρέπει σε ενισχυτή της νατοϊκής χωροφυλακής στην περιοχή της Μεσογείου, αλλά και σε υποστηρικτή και συνεχιστή μιας στρατηγικής κουλτούρας επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια, ως και την Αφρική στο Σαχέλ. Κι επειδή έχουμε ήδη λάβει αίτημα να συνδράμουμε τη Γαλλία στη στρατιωτική της μπότα στο Μάλι, ας έχουμε συναίσθηση τι είναι και αυτό το εξωτικό Σαχέλ. Είναι μια ζώνη σαβάνας στο βορειότερο τμήμα της υποσαχάριας Αφρικής, που αρχίζει από τη Βόρεια Σενεγάλη, συνεχίζει νότια στη Μαυριτανία και το κεντρικό Μάλι, πάει βόρεια στη Μπουρκίνα Φάσο, τον κεντρικό Νίγηρα, τη βόρεια Νιγηρία, το κεντρικό Τσαντ, το Σουδάν, κεντρικό και τμήμα του βορείου, ευθυγραμμίζεται στη Βόρεια Ερυθραία και καταλήγει στην Ερυθρά Θάλασσα. Και για να μην ξεχνιόμαστε η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα βάλει πλάτη και στην ευρωενωσιακή αποστολή Agenor στα στενά του Ορμούζ, ως στρατιωτική συνιστώσα, υπό τον βαρύγδουπο τίτλο Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Επίγνωσης της Θαλάσσιας Κατάστασης (EMASOH).
Μεγαλεία με Γαλλία και διηγώντας τα να κλαις.
Φέτος το χειμώνα ειδικά που ο πληθυσμός σε μεγάλο ποσοστό θα ξεπαγιάσει, μπορεί να χρειαστεί και κεριά, λόγω ακρίβειας ηλεκτρικού, και θα τον κυνηγάνε ψεκασμένοι και φασίστες, με τους ειδικούς να δηλώνουν πως δεν προβλέπουν να κάνουμε Χριστούγεννα, λόγω της μετάλλαξης Δέλτα, κι όχι των Δέλτα του Νίγηρα ή του Νείλου, εμείς με απρόσιτα τα ράφια του σούπερ μάρκετ λόγω ακρίβειας, θα φουσκώνουμε από περηφάνια που αποφασίσαμε ότι το πιο φινετσάτο από το αμερικανικό, γαλλικό μονοπώλιο, θα καταβροχθίσει το 2% του ελληνικού ΑΕΠ, που ξοδεύει το ελληνικό κράτος για τις εξοπλιστικές ανάγκες και νόρμες του ΝΑΤΟ.
Πληροφορίες για σκέψη λοιπόν είναι απαραίτητες για να εκληφθούν ως εκρηκτικές οι φυσαλίδες της σαμπάνιας: θωρακίζεται το Αιγαίο. Προφανές ψέμα, γιατί όπως όλες οι κυβερνήσεις και η τωρινή, τα εξοπλιστικά προγράμματα τα σχεδιάζουν και τα εκτελούν όχι για την προστασία της άμυνας και της κυριαρχίας που εκλαμβάνονται ως παρεπόμενο, αλλά κυρίως για τον ευρωατλαντικό σχεδιασμό. Δεύτερον, σώσαμε τη μούρη των Γάλλων μετά το στραπάτσο της AUKUS. Και η Γαλλία προεδρεύει στην ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του ´22…
Απεξαρτηθήκαμε από τους αμερικανούς; Τρίτο λοιπόν και βροντερά όχι. Όπου να ‘ναι υπογράφουμε πενταετή συμφωνία επέκτασης του αμερικάνικου αποτυπώματος, δηλαδή Σούδες παντού. Άλλωστε το Στέητ Ντιπάρτμεντ πολύ το φχαριστήθηκε που γίναμε και αερόσακος για τη γαλλική δυσαρέσκεια και μια χαρά ενισχύουμε το ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο, ώστε τα αμερικανάκια ν’ αγοράζουν περισσότερα οικόπεδα της στρατιωτικής μονόπολης στην Ασία απ’ την Αυστραλία ως την Ταϊβάν κλπ κλπ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αστική τάξη της χώρας πάει σούμπιτη για Όσκαρ β’ ιμπεριαλιστικού ρόλου στον προετοιμαζόμενο πόλεμο που θ’ αρχίσει όπου βολεύει το χρήμα και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Τέλος, για να μη χαχανίζουν και τα ψάρια στο Αιγαίο, η ελληνογαλλική συμφωνία, όπως και η ελληνοαμερικάνικη, δεν είναι παρά business as usual, κι όχι κομψοτέχνημα φιλίας. Ο λογαριασμός πάντα πληρώνεται από τους λαούς. Ούτε οι αγγλογάλλοι, ούτε οι αμερικανογερμανοί θα σταματήσουν να πουλάνε όπλα και να βάζουν πλάτες στη νατοϊκή σύμμαχο Τουρκία. Πριν κατεβάσουμε λοιπόν, έστω και μια γουλιά σαμπάνιας, ας σκεφθούμε μήπως εκραγούν οι αφροί της στο άδεια μας στομάχια. Κι επειδή η Ιστορία είναι καμιά φορά σαρκαστική, κι επειδή τώρα που γράφω ο Ερντογάν δεν έχει πιει ακόμα με τον Πούτιν, πήρα και θυμήθηκα πώς θέρισε η χολέρα, εκατό χρόνια πριν γεννηθώ εγώ, το 1854, τον Πειραιά και κάμποσα νησιά, όταν τα γαλλικά κατοχικά στρατεύματα απαρτίζονταν από Σενεγαλέζους των αποικιοκρατών κι είχαν σταλεί μαζί με τα βρετανικά για να θέσουν υπό έλεγχο τους την Αθήνα και το λιμάνι. Αυτή η “προληπτική” κατοχή είχε στόχο να ανακόψει την εξέγερση εναντίον των Οθωμανών στην Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, και ν’ αναγκάσουν τη χώρα να διακηρύξει ουδετερότητα στον Κριμαϊκό Πόλεμο…
Στην υγειά μας!