“Κι εγώ δικός σας είμαι…” – Ποιος φτιάχνει και τρέφει τους νέους Ρουπακιάδες;

Τα αστυνομικά ευρήματα στους παρακρατικούς προσαχθέντες – συλληφθέντες ήταν ανατριχιαστικά. Όχι μόνο για τον οπλισμό που είχαν και τα μαφιόζικα χτυπήματα που σκόπευαν να πετύχουν με αυτά. Αλλά και για την ομοιότητα με το μαχαίρι του Ρουπακιά που σκότωσε τον Παύλο Φύσσα.

Μπορεί ο υφυπουργός Παιδείας να ισχυρίζεται πως δεν είχε ενημέρωση για αυτά τα ευρήματα, αλλά όταν κάνει τον ανήξερο για τους ακροδεξιούς θύλακες που δρουν στα σχολεία και τον φασισμό που θέλει να σηκώσει ξανά κεφάλι, όταν εκπροσωπεί μια κυβέρνηση που νίπτει τας χείρας της, καταδικάζοντας τη “βία από όπου και αν προέρχεται”, το μόνο που κάνει είναι να κανακεύει τους φασίστες και τις εγκληματικές τους πράξεις. Και ας κορδώνονται πως αυτοί τάχα κίνησαν τη δικαστική διαδικασία ενάντια στην ηγεσία της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής -αφού πρώτα είχε χυθεί το αίμα του Παύλου.

Δεν τους έφτασε λοιπόν το αίμα του Φύσσα; Δεν τους έφτασε το αίμα του μαθητή στα ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης; Τι περιμένουν για να κόψουν τον ομφάλιο λώρο με το παρακράτος; Τι κάνουν για να εμποδίσουν τη διείσδυση των παρακρατικών φασιστών στα σχολεία; Τι έκαναν για να καθαρίσουν τους φασιστικούς θύλακες μες στην Αστυνομία, που συνεχίζει να είναι σφηκοφωλιά; Τι έκαναν για να βρουν τις ευθύνες των αστυνομικών που έκαναν πλάτες στους φασίστες, μετά από τόσες καταγγελίες αποκαλυπτικά βίντεο και στιγμιότυπα; Τι κάνουν για να διερευνήσουν έστω τις ευθύνες του διευθυντή που προσπαθούσε να τους φυγαδεύσει;

Απολύτως τίποτα. Τα παραπάνω ερωτήματα είναι ασφαλώς ρητορικά.

Όταν ο Ρουπακιάς αναγκάστηκε να παραδοθεί στους αστυνομικούς, που παρακολουθούσαν την επίθεσή του στον Φύσσα, τους είπε ψελλίζοντας κάτι σαν “κι εγώ δικός σας είμαι”. Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσαν να πουν σε μια αντίστοιχη περίπτωση και οι παρακρατικοί φασίστες που εξαπέλυσαν δολοφονική επίθεση ενάντια στην αντιφασιστική συγκέντρωση των φοιτητών και των σωματείων. Αν τους βγάλουμε ποτέ τις κουκούλες θα βρούμε και άλλους “δικούς τους”, και άλλα ορφανά του Μιχαλολιάκου που έχουν οργανικούς δεσμούς με τις αρχές και δρουν ανενόχλητοι.

Το σύστημα μπορεί να χρειαστεί να απαλλαχθεί από τους παρακρατικούς του, αλλά μέχρι τότε τους φροντίζει και τους κανακεύει. Όπως και με τις φωτιές και με τα εργασιακά μας δικαιώματα και με κάθε τι που διεκδικούμε και δικαιούμαστε, μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, να τον προστατέψει από τους ασύδοτους παρακρατικούς και να τους θυμίσει τι είναι το τιμωρό χέρι του λαού.