Η παρέμβαση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο συνέδριο της ΚΕΔΕ

Ξεκίνησε σήμερα στα Γιάννενα το ετήσιο τακτικό Συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ). Στο Συνέδριο μετέχουν ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης και η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι με την «Λαϊκή Συσπείρωση». Στη διάρκεια των εργασιών η «Λαϊκή Συσπείρωση» θα κάνει παρέμβαση για τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και τον κρατικό προϋπολογισμό, που διαμορφώνουν το αντιλαϊκό πλαίσιο δράσης της Τοπικής Διοίκησης.

Το κείμενο της παρέμβασης έχει ως εξής:

«Η σφοδρή επίθεση που δέχεται ο λαός μας διαδοχικά από  κυβέρνηση – κεφάλαιο- Ε.Ε.  δένεται επιμελημένα  με ένα ευρύτατο δίκτυο αποπροσανατολισμού και καθυπόταξης του.

Στόχος να παραιτηθεί από τις ανάγκες του, να προσαρμόσει τη  ζωή και το μέλλον των παιδιών του στο άρμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της επανάκαμψης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, ντόπιων και ξένων.

Να αποδεχτεί ως μονόδρομο τη φτώχεια και την ανέχεια, τη φοροληστεία, την παραίτηση από δικαιώματα και ό,τι κατακτήσεις έχουν απομείνει.

Στην περίοδο που μπαίνουμε οι αντιδραστικές αλλαγές στο χώρο της τοπικής διοίκησης και  θα βαθαίνουν και θα εναρμονίζεται όλο και πιο στενά και διακριτά με τους στόχους και τις επιδιώξεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η αστικές δυνάμεις στο σύνολό τους θέτουν πιο επιτακτικά την επιδίωξη η τοπική διοίκηση να καταστεί -όπως  αποτυπώνεται στις επεξεργασίες της ΚΕΔΕ ένας από τους “πυλώνες” του νέου κύκλου  της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Οι άξονες “της αποκέντρωσης και της επιχειρηματικότητας” προτάσσονται ως κύριοι άξονες δράσης και λειτουργίας της τοπικής διοίκησης από το σύνολο των αστικών κομμάτων σε τοπική και περιφερική διοίκηση.

Οι μεταρρυθμίσεις στην Τοπική Διοίκηση (πχ Καλλικράτης) που ξεδιπλώθηκαν στην έναρξη της καπιταλιστικής κρίσης έπαιξαν ήδη σημαντικό ρόλο στο πέρασμα της αντιλαϊκής επίθεσης. Συνέδραμαν  αποφασιστικά  στη δημοσιονομική πειθάρχηση , στη διεύρυνση της φορολογικής επίθεσης στα λαϊκά νοικοκυριά, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων. Στηρίχτηκαν από το σύνολο του αστικού πολιτικού προσωπικού που την στελεχώνει,  από τα όργανα ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ.

Είναι αυτές οι δυνάμεις που χρόνια τώρα προωθούν την επιχειρηματικότητα και την διασύνδεση με τις επιχειρήσεις, την διεύρυνση της ανταπόδοσης στο όνομα της “οικονομικής αυτοτέλειας”.

Στήριξαν τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και την ευθυγράμμιση στον  δημοσιοινομικό κορσέ που επιβάλει το οικονομικό Παρατηρητήριο στο όνομα δήθεν του νοικοκυρέματος, την συρρίκνωση υπηρεσιών, το τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων και εργασιακών δικαιωμάτων προβάλλοντας τα «ως ορθολογισμό και μείωση του κόστους»!

Τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις σε κράτος και τοπική διοίκηση προσαρμοσμένες στις αντιδραστικές κατευθύνσεις της Ε.Ε και τις ανάγκες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, τις παρουσιάζουν ως «πορεία αναδιοργάνωσης της χώρας και του κράτους».

Όλοι μαζί,  κυβέρνηση,αστικά κόμματα, ΚΕΔΕ-ΕΝΠΕ  ευθυγραμμίζονται στην “ανάγκη” να απελευθερωθούν κεφάλαια για την χρηματοδότηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων.  

Όσο η φορολεηλασία των εργατικών  λαϊκών  νοικοκυριών μεγαλώνει, τόσο  περισσότεροι και οι πόροι που αφαιρούνται από τη χρηματοδότηση των Δήμων και των Περιφερειών. Κονδύλια  και κατευθύνονται στις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων και των δανειστών. Αυτή την πολιτική  που είναι στην αντίπερα όχθη των λαϊκών αναγκών και αγωνιών  την προβάλουν προκλητικά  ως “ ενιαίο εθνικό καθήκον”, ως “νέο αναπτυξιακό μοντέλο” στο οποίο μάλιστα θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει η “αυτοδιοίκηση”.!

Την ντύνουν με τα φληναφήματα της δημοκρατίας, της εγγύτητας , της  “δίκαιης ανάπτυξης”, “της αειφορίας”, “της ανάπτυξης από τα κάτω” , με την  “υπευθυνότητα της αυτοδιοίκησης απέναντι “στο ανεύθυνο και συγκεντρωτικό κεντρικό κράτος” κλπ. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι η λεγόμενη αποκέντρωση δεν είναι παρά ο δρόμος για να προχωρεί   γρήγορα και ανεμπόδιστα η αντιλαϊκή πολιτική.   

Να γιατί τα Κυβερνητικά επιτελεία είναι  συνδαιτυμόνες στα “αναπτυξιακά συνέδρια” που ξετυλίγονται αυτό τον καιρό ανά την χώρα με  τους “αντιπολιτευόμενους”  Περιφερειάρχες -Δημάρχους και  άλλους  αιρετούς  . Να γιατί ένα ακόμη συνέδριο της ΚΕΔΕ, σε μορφή και περιεχόμενο περαιώνεται  σε πλήρη συνέργεια με τα κυβερνητικά επιτελεία.

Να γιατί η ΚΕΔΕ σηκώνει την σημαία  “της  αποκέντρωσης και της  επιχειρηματικότητας ”   ως τον κύριο  άξονα της αναθεώρησης του  Καλλικράτη.

Οι  λεονταρισμοί για «την νέα γενιά παρακρατημένων πόρων» και οι σκιαμαχίες με την κυβέρνηση για το εκλογικό σύστημα  έχουν στόχο  τον  αποπροσανατολισμό και τον μικροπολιτικό  στόχο  εναλλαγής στο τιμόνι της διακυβέρνησης, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ, αύριο ΝΔ.

Την παραπάνω πραγματικότητα  την επιβεβαιώνει ο ενοποιημένος   προϋπολογισμός   της Τοπικής Διοίκησης  με βάση  ΜΠΔΣ και κρατικό προϋπολογισμό. Μονιμοποιείται η  στρατηγική της φτώχειας όσον αφορά στην χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και αυξάνονται  ραγδαία τα  λεγόμενα ΙΔΙΑ ΕΣΟΔΑ.

Για το 2018  τα “ίδια έσοδα” μαζί με τα  ΠΟΕ για τους Δήμους  θα ανέρθουν σε 3.115 δις  ευρώ την ώρα που οι ΚΑΠ (αφαιρώντας τα  739 εκ που αφορούν στα προνοιακά επιδόματα)  περιορίζονται σε μόλις  1.702 δισ.!!! Η κυβέρνηση παρόλα αυτά μιλάει για αύξηση και η ΚΕΔΕ “ποιεί την νήσσαν”. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  «ράβει» τον  δημοσιονομικό κορσέ με προϋπολογισμούς  και Μεσοπρόθεσμο και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ(ΝΔ –Δημοκρατική Συμπαράταξη)  «κεντάει” προτάσσοντας την πιο γρήγορη  προώθηση της  επιχειρηματικότητας  και την “φορολογική αποκέντρωση” ζητώντας,  όχι την κατάργηση αλλά  την διαχείριση του  ΕΝΦΙΑ!  

Το μερίδιο των δήμων στα κονδύλια του ΠΔΕ και  ΕΣΠΑ  σταγόνα στο ωκεανό των κονδυλίων που απλόχερα διοχετεύονται στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους . Οι λαϊκές ανάγκες δεν είναι  στις «επιλέξιμες δαπάνες» Κυβέρνησης, ΕΕ, ούτε φυσικά η ατμομηχανή της « δίκαιης ανάπτυξης»!

Απουσιάζουν προκλητικά σχεδιασμένες και εκτεταμένες παρεμβάσεις σε ζητήματα: αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής – αντιπυρικής προστασίας. Λαϊκά προβλήματα και ανάγκες που έρχονται και επανέρχονται με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα και με θύμα πάντα  τα πιο φτωχά τμήματα του λαού . Η  αντιπυρική προστασία και οι μεγάλες και τραγικές ελλείψεις επαναλαμβάνονται ως δράμα κάθε καλοκαίρι. Οι σεισμοί και οι επιπτώσεις τους που για την χώρα μας δεν είναι απρόσμενο γεγονός, οι ελεύθεροι χώροι , δάση και ο παραλίες που παραδίνονται ένας προς έναν στο ιδιωτικό κεφάλαιο προς «αξιοποίηση» και “προσέλκυση επενδύσεων” !

Κοινωνικές   υποδομές  υγείας – πρόνοιας, σχολικής στέγης, αθλητισμού , πολιτισμού   παραδίδονται στο ιδιωτικό  κεφάλαιο με μοχλό τις ΣΔΙΤ  και την ίδια στιγμή  η πλειοψηφία της   ΚΕΔΕ  δεν διστάζει να γίνεται  λαγός ακόμη πιο αντιδραστικών ανατροπών σε παιδεία και υγεία ζητώντας το πέρασμα  των Νηπιαγωγείων και της πρωτοβάθμιας υγείας στους Δήμους!   

Ο λεγόμενος «εκσυγχρονισμός» και η «αναδιοργάνωση» κράτους και Τοπικής Διοίκησης συνδέεται με τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και οξύτατου καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Δημιουργείται μια κρατική διοίκηση πιο επιτελική, πιο στενά δεμένη με μηχανισμούς της ΕΕ, πιο επιθετική απέναντι στις λαϊκές ανάγκες, πιο  αυταρχική στο εργατικό-λαϊκό κίνημα.

Διαμορφώνονται ήδη πιο διακριτοί οι ρόλοι σε επίπεδο κράτους και των θεσμών του- σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, επιμερίζονται αρμοδιότητες.  

Οι Δήμοι να έχουν ως κύρια αρμοδιότητα το σχεδιασμό και την διαχείριση τομέων της κοινωνικής πολιτικής. Αυτής της κοινωνικής πολιτικής που δένεται όχι φυσικά με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας, με τις δυνατότητες της εποχής και της επιστήμης άλλα με τις στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου πχ τα ευκαιριακά δίκτυα φτώχιάς, τους εθελοντές , τις  ΚΟΙΝΣΕΠ, τις  ΜΚΟ, τη λεγόμενη «κοινωνική οικονομία».

Οι Περιφέρειες αναλαμβάνουν ένα πιο κεντρικό ρόλο στο «αναπτυξιακό» κομμάτι. Συγκεντρώνουν τους πόρους σε αναπτυξιακές για το κεφάλαιο υποδομές, ιεραρχήσεις με βάση τις αναπτυξιακές δυνατότητες και την κερδοφορία του κεφαλαίου, σε κλάδους που οι ίδιοι επιλέγουν.

Σε αυτό το πλαίσιο  είναι φυσικό να παραμένουν οξυμμένα τα προβλήματα και οι ελλείψεις σε βασικές κοινωνικές δομές και υπηρεσίες που η στήριξή τους έχει εναποτεθεί στους σχεδιασμούς διαχείρισης των ακραίων φαινομένων φτώχειας .

Το πρόβλημα με το προσωπικό επίσης παραμένει  εκρηκτικό. Εντατικοποίηση, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, απλήρωτη δουλειά. Η σταθερή μόνιμη εργασία αντικαθίσταται μέσα από διάφορα προγράμματα πχ «κοινωφελούς εργασίας», συμβάσεις με ημερομηνία λήξης,  ΜΚΟ – ΚΟΙΝΣΕΠ, το σκλαβοπάζαρο στο οποίο  η παρέμβασή τους θα διευρύνεται. Ραγδαία αύξηση των εργατικών ατυχημάτων.

Με αυτή τη ματιά  στεκόμαστε  απέναντι στις αντιδραστικές αλλαγές και οργανώνουμε  την  πάλη, τη διεκδίκηση και  την εναντίωση μας  -μέσα από τις γραμμές του εργατικού λαϊκού κινήματος- σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν τις αντιδραστικές ανατροπές και στη Τοπική διοίκηση.

Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των Δημοτικών Υπηρεσιών σε απορρίμματα,  πράσινο κλπ.

Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους  γιατί  σημαίνει ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και  μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού.

Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, κάθε έμμεση φορολογία.

Εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς Τομείς της υγείας- Πρόνοιας και Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

Μόνιμη σταθερή δουλειά, με πλήρη δικαιώματα, για όλους τους εργαζόμενους. Μονιμοποίηση όλων των Συμβασιούχων και των εργαζομένων στα προγράμματα.

Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- πυρκαγιές-σεισμούς- άλλες καταστροφές, από καιρικά φαινόμενα- ρύπανση, μόλυνση  νερού και  αέρα.

Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.