Ο τρίτος δρόμος των μονοπωλίων… – Ο ΓΑΠ επιστρέφει και προτείνει την… “Αυτοδιαχείριση του Facebook” και των δεδομένων του

Ο Ζούκερμπεργκ και το μονοπώλιο του Facebook αρχίζουν να τρέμουν τον τρίτο δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας και το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης που προτείνει ο Παπανδρέου, ψάχνοντας χρυσόψαρα για να νεκραναστηθεί πολιτικά.

Τι θα μπορούσε να είναι πιο φαιδρό από την “κόντρα” του Γιάνη Βαρουφάκη με τον Ζούκερμπεργκ, με τον πρώτο να κατηγορεί τον δεύτερο πως του κλέβει συστηματικά ιδέες για το όνομα και το σήμα της εταιρείας του; Μια πρόταση του ΓΑΠ για την αυτοδιαχείριση του Facebook.

Μπορεί κάποιοι να γελούσαν όταν ο ΓΑΠ δήλωνε ότι έφτιαχνε την πρώτη κυβέρνηση αντιεξουσιαστών, λίγους μόλις μήνες πριν φέρει τα “αντιεξουσιαστικά” μνημόνια, για να τσακίσει εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων. Αλλά αποδεικνύει πως η κωμική του φλέβα είναι ανεξάντλητη, πλην όμως καθόλου αστεία για τους λαούς, παίζοντας τον ρόλο του λαγού του συστήματος. Στη συνέχεια, μάλιστα, έδωσε διευκρινίσεις, αναλύοντας περαιτέρω τον δικό του… “τρίτο δρόμο” για τα μονοπώλια.

Με άλλα λόγια, αφού ξεπουλάμε που ξεπουλάμε τα προσωπικά μας δικαιώματα -εν αγνοία μας, εν μέρει, αλλά τυπικά με τη συναίνεσή μας- σε μεγάλα μονοπώλια για να τα διαχειριστούν χωρίς έλεγχο, να χειραγωγήσουν τις ανάγκες μας με στοχευμένες διαφημίσεις κοκ- γιατί να μην κερδίζουμε κάτι, ως μέτοχοι; Η περιβόητη “συμμετοχική δημοκρατία”, που είχε προβάλει στον καιρό του ως πρωθυπουργός ο ΓΑΠ, αποδεικνύει ότι έχει ως βάση τις μετοχές, ως συμ-μετοχική δημοκρατία, και εξαντλεί σε αυτό το μοντέλο την έννοια της συμμετοχής -αλλά και της δημοκρατίας, λες και τα μονοπώλια -όπως το Facebook- είναι πρόθυμα να μοιραστούν μαζί μας τα κέρδη τους, τα μέσα παραγωγής -για να τα “αυτοδιαχειριστούμε” ή τις βάσεις δεδομένων τους.

Κι αν αναρωτιέστε τι σημαίνει “λαγός του συστήματος”, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στις… “πρωτοπόρες” και “σοσιαλιστικές” θέσεις του Γ. Παπανδρέου για τη νομιμοποίηση της κάνναβης, όπου βρίσκει μάλιστα ευήκοα ώτα και σε… “προοδευτικό ακροατήριο”.

Εκτός από τη θέση, αυτή καθ’ εαυτήν, είναι αξιοσημείωτο και το σκεπτικό του Γ. Παπανδρέου, που θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο η χώρα θα μπορούσε να έχει τεράστια έσοδα και να κάνει ένα άλμα προς την ανάπτυξη. Ούτε κάποιος επίδοξος έμπορος ουσιών δε θα τολμούσε να τοποθετηθεί τόσο ψυχρά και επαγγελματικά, χωρίς να σκεπάσει τις επιθυμίες του με “κοινωνική ευαισθησία” και άλλου είδους επιχειρήματα.

Αυτός ο λαγός, που είχε την “ατυχία” να πέσει πάνω στα μνημόνια και να χαλάσει η “υστεροφημία” του, επιστρέφει σήμερα να διεκδικήσει ενεργό ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο, θεωρώντας πως η καταιγίδα μνημονιακών μέτρων που ακολούθησαν από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις έχει ξεπλύνει τον δικό του ρόλο και του αφήνει περιθώρια πολιτικής επανόδου. Ας ελπίσουμε πως δε θα βρει αρκετά χρυσόψαρα, για να του στρώσουν τον δρόμο να νεκραναστηθεί και να βγει από το χρονοντούλαπο της πολιτικής ιστορίας του τόπου.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: