«Τις πταίει;»

Τις τελευταίες μέρες, η κρίση στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας μοιάζει να αποκλιμακώνεται με τις Λευκορωσικές αρχές να έχουν απομακρύνει περίπου 2000 πρόσφυγες από τους συνοριακούς καταυλισμούς ενώ σταδιακά διενεργούνται επαναπατρισμοί. Είναι αυτονόητο πως τέτοιου είδους χειρισμοί -εφήμερου χαρακτήρα- ούτε αποτελούν λύση σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προσφυγικού ούτε αποτρέπουν ανθρωπιστικές τραγωδίες όπως αυτή των 11 ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους στα παγωμένα λευκορωσικά δάση.

Η κατάσταση θυμίζει μικρογραφία του πινγκ πονγκ μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας το 2015-16 με την κυβέρνηση Ερντογάν να απειλεί να «ανοίξει την κάνουλα» όποτε βρισκόταν σε δυσχερή θέση. Αντίστοιχα, ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο πιεζόμενος από τις σκληρές κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στην χώρα  εργαλειοποιεί την απόγνωση και τον πόνο των προσφύγων απέναντι στην ΕΕ που αρνείται πεισματικά να τους δεχτεί, αφήνοντας πάντοτε ανοιχτό το ενδεχόμενο αναζωπύρωσης της κρίσης.

Είναι η στάση των λευκορωσικών αρχών απαράδεκτη και καταδικαστέα; Οπωσδήποτε ναι. Όμως το να περιοριστεί κανείς στο να κατακρίνει το καθεστώς του Λουκασένκο θα ήταν σίγουρα άστοχο και πιθανότατα υστερόβουλο, πρώτα από όλα επειδή κάτι τέτοιο δεν αγγίζει την ρίζα του προβλήματος και δευτερευόντως εξαιτίας της εξίσου απάνθρωπης στάσης των αρχών της Πολωνίας. Με την πλήρη στήριξη των θεσμών της ΕΕ, η οποία αρέσκεται στο να παρουσιάζεται ως φάρος ανθρωπισμού, έγινε χρήση αντλιών νερού και χημικών για να παρεμποδιστεί η διέλευση των συνόρων.

Η τραγική ειρωνεία παρόλα αυτά, στο δράμα που εκτυλίσσεται, ήταν η σχετική δήλωση του γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ με την οποία χαρακτήρισε την συμπεριφορά της Λευκορωσίας «κυνική και απάνθρωπη» ενώ διατράνωσε την προθυμία της συμμαχίας να βοηθήσει τα εμπλεκόμενα μέλη της. Με άλλα λόγια, το ΝΑΤΟ για ακόμα μια φορά προτίθεται να αναδειχτεί διαχειριστής μιας κρίσης που το ίδιο δημιούργησε εξαρχής αφού εδώ και δεκαετίες σπέρνει συστηματικά τον θάνατο στην Μέση Ανατολή αφήνοντας συντρίμμια στο πέρασμά του.

Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι να κουνούν το δάχτυλο και να υποκρίνονται πως κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα κάθε φορά που έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες των πράξεων τους και γενικότερα με τις νομοτέλειες του καπιταλισμού που γεννά πόλεμο και προσφυγιά.

Πηγή φωτογραφίας: Associated Press – 902.gr