«Αλεξάκο γεια…»

Παρελήφθη από τις νοσηλεύτριες του Ευαγγελισμού στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 ως «άγνωστος». Η ταυτότητά του έγραφε Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, με ημερομηνία γέννησης 25 Ιουνίου 1993.

Ήταν μόλις 15 χρονών.

Δεκαπέντε χρονών παιδί, με νότες στην καρδιά και στο κεφάλι του, ένα παιδί που ονειρευόταν τη ζωή καθώς ήταν όλη εμπρός του. Βαριόταν καμιά φορά στην τάξη κι αγαπούσε τους φίλους του.

«Αλεξάκο γεια…», ένα σημείωμα στα Εξάρχεια, μιας φίλης που δεν έχει τίποτα άλλο να πει…

Δεκαπέντε χρονών πεσμένος στο πεζοδρόμιο από σφαίρα αστυνομικού…δίπλα του, ο κολλητός του ο Νίκος ουρλιάζει, προσπαθεί να τον σύρει…Είχε τη γιορτή του εκείνη τη μέρα…να γιορτάσουν βγήκαν…Τι έγινε; Πώς έγινε; Ο Αλέξης κάτωχρος…Τον κοιτάζει, μα δεν τον βλέπει.

Η τελευταία κλήση στο κινητό του γράφει «μαμά»…Το σηκώνει εκείνη…Μα δεν ακούει τη φωνή του…Στην άλλη γραμμή είναι μια άγνωστη γυναίκα: «Ο γιος σας χτύπησε. Πάρτε μια φίλη σας κι ελάτε». Πήρε μια φίλη της και πήγε…Το παιδί έχει μια γάζα στην καρδιά. Το δικό της το παιδί, η δική της καρδιά.

Για όλα τα παιδιά που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν και να πεθάνουν κανονικά!