Ως εδώ! Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας – Η Αγωνιστική Συσπείρωση Φωτορεπόρτερ για τις εκλογές στην ΕΦΕ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 14 ΓΕΝΑΡΗ 2022

Ως εδώ! Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Στις επερχόμενες αρχαιρεσίες της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, χρειάζεται και μπορούμε να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης και αντεπίθεσης, να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της πάλης για να βάλουμε εμπόδια στην αντεργατική πολιτική κυβέρνησης, εργοδοσίας, και των κομμάτων τους που τσακίζει τα δικαιώματά μας. Δυναμώνουμε το διεκδικητικό αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας !

Η Γενική Συνέλευση αλλά και οι εκλογές της ΕΦΕ πραγματοποιούνται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση της ΝΔ και η εργοδοσία επιδιώκουν την μετάβαση από την οικονομική κρίση στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Μοιράζουν απλόχερα ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, λεφτά τα οποία θα πληρώσουμε εμείς, οι εργαζόμενοι. Την πολιτική αυτή στηρίζουν, παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και τ’άλλα αστικά κόμματα. Ταυτόχρονα συνεχίζουν με αμείωτη ένταση να νομοθετούν αντεργατικά μέτρα που τσακίζουν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα όπως ο νόμος Χατζηδάκη και αυξάνουν την εκμετάλλευση για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη των αφεντικών, συμπεριλαμβανομένων και των αφεντικών του κλάδου των ΜΜΕ. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν στην ιδιοκτησία τους ΜΜΕ, τηλεοπτικά, εφημερίδες, ιστοσελίδες, γενικά είναι κερδοφόροι. Γιατί αφενός αυξάνουν την εκμετάλλευση εντατικοποιώντας στο έπακρο τη δουλειά μας και ταυτόχρονα ενισχύονται με κρατικές επιδοτήσεις από λεφτά του λαού.

Για τους εργαζόμενους στο φωτορεπόρταζ, όπως και για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, υπάρχει όμως μια άλλη, σκληρή πραγματικότητα: Τόσο οι νέοι όσο και οι παλαιότεροι εργαζόμενοι, βιώνουμε καθημερινά στην εργασία μας συνθήκες γαλέρας και αδυνατούμε να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή με βάση τις ανάγκες μας. Ετσι εμείς αναγκαζόμαστε να τρέχουμε σε πολλές δουλειές και αποστολές ίσα για να «κουτσοβγάλουμε» τον μήνα.

Οι μισθοί και τα μεροκάματα, όταν έχουμε δουλειά, δεν φτάνουν για να καλύψουμε στοιχειωδώς τις σύγχρονες ανάγκες μας (στέγαση, υγεία, εκπαίδευση των παιδιών μας, μεταφορικά, ελεύθερος χρόνος κοκ), παρά το γεγονός ότι σήμερα επιστήμη και τεχνολογία έχουν τόσο αναπτυχθεί που μπορούν να τις καλύψουν. Και δε γίνεται γιατί δουλεύουμε για το κέρδος των μεγαλοεπιχειρηματιών στα ΜΜΕ. Η κατάσταση γίνεται ακόμη δυσκολότερη μπροστά στην έκρηξη της ακρίβειας που εξανεμίζει το εισόδημα μας.

Επιπλέον είμαστε αντιμέτωποι με εξοντωτικά ωράρια, χωρίς υπερωριακή αμοιβή. Από την μία, έχουμε την 6ήμερη εβδομάδα εργασίας και από την άλλη τα ρεπό,αναγκαία για την ξεκούρασή μας και αναφαίρετο δικαίωμά μας, που αγνοούνται επιδεικτικά και δίνονται όποτε συμφέρει την εργοδοσία. Στις εργασιακές σχέσεις λάστιχο και την τεράστια εντατικοποίηση, έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι σε πολλούς συναδέλφους επιβάλλεται να δουλεύουν με μπλοκάκι πληρώνοντας οι ίδιοι την ασφάλιση ή μένουν ανασφάλιστοι ενώ ουσιαστικά είναι μισθωτοί, ενώ άλλοι παραμένουν όμηροι με εξάμηνες συμβάσεις, χωρίς να μπορούν να θεμελιώσουν πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

Η δουλειά του φωτορεπόρτερ ενέχει κινδύνους και δε μπορούμε να είμαστε απροστάτευτοι. Δουλεύουμε εκτεθειμένοι στους δρόμους με κίνδυνο ατυχήματος, απροστάτευτοι στα φυσικά φαινόμενα, τις φωτιές και τις πλημμύρες, είμαστε έρμαια της αστυνομικής αυθαιρεσίας και της καταστολής. Η εργοδοσία που κερδίζει από το προϊόν της δουλειάς μας, δεν εφαρμόζει μέτρα υγείας και ασφάλειας για εμάς, γιατί τα μετρά ως κόστος λες και η υγεία και ζωή μετριώνται με κόστος. Είναι απαράδεκτο να πηγαίνουμε σε επικίνδυνες αποστολές και να πληρώνουμε από τη τσέπη μας υλικά προστασίας όπως μάσκες, κράνη κ.α. Είναι ανεπίτρεπτο να μην έχουμε εκπαίδευση, ούτε καν ενημέρωση για επικίνδυνες καταστάσεις. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά η εργοδοσία να μας απολύει όταν μας συμβεί κάτι και δε μπορούμε να εργαστούμε. Η εργοδοσία μας έχει στη δούλεψή της με δικό μας εξοπλισμό αντί να μας τον διαθέτει και καρπώνεται και την εργασία μας και το προϊόν της, ενώ τις τυχόν ζημιές σε αυτά τις πληρώνουμε από την τσέπη μας.

Μέσα στην πανδημία, ο κυνισμός της εργοδοσίας στα ΜΜΕ έφτασε στο έσχατο επίπεδο. Για να γλυτώσουν μισθούς, ανάγκασαν συναδέλφους να μπούνε σε αναστολή εργασίας, και έτσι αυξάνονταν τα κέρδη τους ανά εργαζόμενο έως και 80%, αφού τους έδιναν μόνο τη διαφορά. Ουσιαστικά το υπόλοιπο του μισθού μας, που το πλήρωνε το κράτος με το επίδομα, ενίσχυε τους εργοδότες που κέρδιζαν από τη μη πληρωμή ολόκληρου μισθού. Για να μην πούμε για τα επιδόματα και δώρα που ζητάνε να τους επιστραφούν, λες και είναι δικά τους.

Η κατάσταση βεβαίως δεν είναι καλύτερη για τους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους. Βρίσκονται ως μονάδες να ανταγωνίζονται τα μεγάλα και συγκεντρωμένα πρακτορεία και τους ομίλους των ΜΜΕ και αναγκάζονται να υποστούν τις εξευτελιστικές τιμές πώλησης που αυτοί καθορίζουν. Αυτά σε συνδυασμό με τις εξοντωτικές φορομπηχτικές πολιτικές, που έχουν ψηφίσει όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας, τα ευέλικτα και απρόβλεπτα ωράρια, το διαρκές κυνήγι του θέματος, ο αποκλεισμός από θέματα εάν δεν είσαι στα «σωστά» γκρουπ, δημιουργούν μεγάλες δυσκολίες τόσο στον κλάδο όσο και γενικότερα.

Το ΔΣ της ΕΦΕ δεν ενδιαφέρεται για τα πραγματικά μας προβλήματα, ουσιαστικά τα απεμπολεί. Αρκείται σε διαβουλεύσεις, συνήθως άκαρπες, με υπουργεία και υπευθύνους για να πετύχει, απλά πρόσβαση σε δραστηριότητες και events…της κυβέρνησης. Για διεκδίκηση ούτε κουβέντα αφού τις διεκδικήσεις μας τις χαρακτηρίζουν «ουτοπικές», όπως μας είπε ο πρόεδρος στην τελευταία Γενική Συνέλευση.

Η εργοδοσία βρίσκει πάτημα σε συνδικαλιστικές πλειοψηφίες όπως αυτή της ΕΦΕ που δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων και αυτοαπασχολουμένων. Πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού θέσεις Διοίκησης κατέχουν εργοδοτικοί συνδικαλιστές, κάποιοι και με ιδιαίτερα δικά τους συμφέροντα. Εχουν όπως λέει ο λαός μας και το μαχαίρι και το πεπόνι. Διαπραγματεύονται πακέτα και τιμές και τα παρουσιάζουν ως συλλογικό συμφέρον, λες και θα πάρουμε εμείς οι εργαζόμενοι γενναίες αυξήσεις. Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα με αυτούς. Δεν μας ενώνει το κοινό επάγγελμα, η ειδικότητα, γιατί εμείς προσπαθούμε να ζήσουμε από τη δουλειά μας, ενώ κάποιοι βγάζουν κέρδη από τη δουλειά μας.

Το ΔΣ της ΕΦΕ χρησιμοποιεί την Ενωση συντεχνιακά, προβάλλοντας ότι αυτά που παζαρεύει μας συμφέρουν όλους, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική. Γιατί δε νοιάζεται για τα προβλήματα και τα δικαιώματα των μισθωτών, αλλά και των αυτοαπασχολουμένων. Οταν θέλει να την στηρίξουν οι μισθωτοί φωτορεπόρτερ θυμάται ότι η Ενωση έχει και την έννοια του εργατικού σωματείου.

Επίσης δυσκολεύει τα νέα μέλη, ιδιαίτερα τους μισθωτούς, να εγγραφούν, βάζοντας πολύ απαιτητικούς όρους εγγραφής, δημιουργεί μέλη δυο ταχυτήτων («Δόκιμο» και «Τακτικό») με διαφορετικά δικαιώματα, κ.α.

Είναι προφανές πως με αυτές τις πλειοψηφίες οι φωτορεπόρτερ μισθωτοί- εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι είμαστε στην άκρη. Εμείς λέμε ότι χρειαζόμαστε σωματείο και Διοίκηση που να διεκδικεί για εμάς με βάση τις δικές μας ανάγκες. Επομένως χρειάζεται αλλαγή συσχετισμών από τα κάτω, που να αποτυπωθούν και στο διοικητικό συμβούλιο. Γιατί έχει αποδειχτεί στην ένωση, αλλά και γενικότερα, ότι αν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων δεν παλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων και δεν απολογούνται σε αυτούς, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να απεμπολήσουν και τα όποια εργασιακά δικαιώματα μας έχουν ακόμη απομείνει και με τη στάση τους στην πράξη ενισχύουν τα αφεντικά.

Όμως τώρα λέμε ως εδώ! Οργανώνουμε τον αγώνα μας και διεκδικούμε:

Κατάργηση των Ατομικών Συμβάσεων εκεί που υπάρχουν και υποχρεωτικότητα ΣΣΕ.

Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις.

Μόνιμη και Σταθερή δουλειά. Τέρμα οι εξάμηνες συμβάσεις και η ευελιξία. 8ωρη βάρδια για 5νθήμερη βδομάδα ή 7ωρη βάρδια για 6ήμερη βδομάδα με την τελευταία μέρα 5ωρη. Υποχρεωτική εφαρμογή των ρεπό.

Πληρωμή υπερωριών όταν αυξάνεται ο ημερήσιος εργάσιμος χρόνος.

Μισθοί για τους εργαζόμενους και εισόδημα για τους αυτοαπασχολούμενους που να επιτρέπει την κάλυψη των αναγκών μας. Πληρωμή από τον εργοδότη του συνόλου του κόστους που προκύπτει για την εργασίας μας (καύσιμα, σύνδεση στο διαδίκτυο, ζημιές στον εξοπλισμό μας κ.α.). Πληρωμή για κάλυψη με βίντεο. Κανένας ανασφάλιστος. Σύνταξη στο ύψος των αναγκών μας.

Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υγεία(πρόληψη, ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη), πρόνοια, επικούρηση στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.Καμμιά επιχειρηματική δράση σ’ αυτούς τους τομείς.

Συνθήκες και μέτρα υγείας και ασφάλειας στη δουλειά μας. Ασφαλιστική κάλυψη από ατύχημα, φθορά, κλοπή για εμάς και τον εξοπλισμό μας

Ένωση με διεκδικητικό πλαίσιο με ταξικό προσανατολισμό. Μέλος τακτικό από το πρώτο ένσημο, το πρώτο τιμολόγιο, την πρώτη δημοσίευση.

Να ανατραπούν όλοι οι αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι, που με αποκορύφωμα τους νόμους Λιβάνιου-Χατζηδάκη βάζουν ταφόπλακα σε δουλειά και ζωή με δικαιώματα.