Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Ώρες κοινής ησυχίας» του Κωνσταντίνου Καλέμη

Ο Κωνσταντίνος Καλέμης ζει στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου σπούδασε νομικά, και εργάζεται επί του παρόντος για μια διεθνή δικηγορική εταιρεία.

Οι «Ώρες κοινής ησυχίας» αποτελούν την πρώτη του ποιητική συλλογή (εκδόσεις Οσελότος, 2020).

Όπως σημειώνει στον πρόλογο: «Δυστυχώς, τα τελευταία δέκα χρόνια διανύουμε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της σύγχρονης ανθρώπινης ιστορίας, σε όλα τα επίπεδα.

Μια περίοδο που έχω ταυτίσει με τις «ώρες κοινής ησυχίας», όπου κανείς δεν μπορεί να βγάλει άχνα επειδή οι «γείτονες» κοιμούνται. Ακόμα και αν πάρει το θάρρος να βγάλει άχνα, κινδυνεύει επίσκεψης των «Αρχών».

Ο Κωνσταντίνος Καλέμης

Έτσι λοιπόν, εκείνοι που υπάκουσαν εξαρχής, υπέκυψαν, και εκείνοι που έπρεπε να βγάλουν άχνα για να τους ξυπνήσουν, σιώπησαν, ίσως για να σώσουν ό,τι τους έχει απομείνει.

Εγώ επέλεξα να μιλήσω ξανά. Σε προσκαλώ λοιπόν να συμμετάσχεις σε αυτόν τον διάλογο και με τον τρόπο σου, με την τέχνη σου, με το επάγγελμά σου, με τη συμπεριφορά σου, με τις ιδέες σου, με τις ευαισθησίες σου, με τα όνειρά σου, με την αγάπη σου, με την επιμονή σου, με την κατανόησή σου, με την ανθρωπιά σου, να μιλήσεις ξανά!».

Βιαστές με γραβάτες,

Τρομοκράτες με μικρόφωνα,

Μαριονέτες με μπλε φιογκάκια,

Μαυροφορεμένοι Άι Βασίληδες,

Αχόρταγοι τελώνες,

Αναρχικοί Καπιταλιστές,

Άνεργοι επαναστάτες, και

Βέβηλοι λειτουργοί της θέμιδος.

Παραδίδουν μια σειρά εντατικών μαθημάτων με τίτλο «Πώς να ξεχάσετε να ζείτε εύκολα και αποτελεσματικά».

Ποιήματα που μιλούν για τη μοναξιά που βιώνει ο άνθρωπος, για τους φόβους του, τις σιωπές του, τους συμβιβασμούς του.

Άνθρωπε,

Κάποτε κοίταγες ψηλά, τώρα σκυφτός βιάζεσαι.

Βιάζεσαι και υπογράφεις, όλο υπογράφεις πωλητήρια.

Μετακομίζεις συναισθήματα σε υπόγειες, γεμάτες υγρασία αποθήκες γιατί το ενοίκιο σε τρομάζει.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.