Κ. Πελετίδης στο Σύνταγμα: «Όσοι μπουν εμπόδιο στην ευτυχία ενός αγωνιστή λαού, θα γνωρίσουν την οργή του»
Αυτή τη στιγμή γίνεται μέσα στη Βουλή συζήτηση περί μομφής. Η μομφή του λαού μας είναι απέναντι σε ένα σύστημα που έπαψε από καιρό να έχει την ικανότητα να ικανοποιεί τις ανάγκες του. Είναι εμπόδιο στην πρόοδο της ανθρωπότητας και του τόπου μας. Αυτό το σύστημα δεν παίρνει σουλούπωμα, γι’ αυτό και αποτυγχάνουν όλες οι εναλλαγές και ο ένας είναι χειρότερος απ’ τον άλλο.
«Τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται! Δε θα γίνει η ζωή μας θυσία για τα κέρδη των λίγων!»: Το σύνθημα στην εξέδρα που στήθηκε στο Σύνταγμα έγινε η γέφυρα που ένωσε τη διαδήλωση του λαού της Πάτρας με τις διεκδικήσεις σωματείων και φορέων της Αθήνας.
Η πλατεία σείεται από συνθήματα όπως: «Μόνο ο λαός σώζει το λαό, στην Εύβοια, στο Μάτι, στην Αττική Οδό», «Έφτασε η ώρα να ξεσηκωθουμε, να ζούμε στην ανέχεια εμείς δε θα δεχθούμε».
Επίσης ακούγονται τα συνθήματα: «Μόνοι στα χιόνια, μόνοι στην πανδημία, οι αγώνες του λαού η μόνη προστασία», « Με αλληλεγγύη και αγώνα μαζικό, μόνο ο λαός σώζει τον λαό».
Μιλώντας στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα, ο Κώστας Πελετίδης, δήμαρχος Πατρέων, ανέφερε τα εξής:
«Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Εκ μέρους του Δήμου Πατρέων σας καλωσορίζουμε στη σημερινή μεγάλη συγκέντρωση, μια πρωτοβουλία του δήμου και του Εργατικού Κέντρου της Πάτρας, καθώς και πάνω από 100 άλλων φορέων, οι οποίοι συνολικά εκφράζουν την επιθυμία του υπέροχου αγωνιστή λαού της Πάτρας. Ενός λαού, που δεν συμβιβάζεται με την αδράνεια, τη μούγκα, τον “καναπέ”, αλλά ρίχνεται στη μάχη, στον αγώνα, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται!!! ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ!!!
Ξέρουμε ότι αν δεν παλέψουμε για τη ζωή, τη δουλειά και τα δικαιώματά μας, δεν έχουμε μέλλον εμείς και τα παιδιά μας. Ξέρουμε ότι οι κυρίαρχοι του πλούτου, που ζουν από την εργασία του λαού, δεν θέλουν να “κουνιέται φύλλο” και αυτό φροντίζουν να το υλοποιούν τα στηρίγματά τους, οι πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν.
Είναι ιδιαίτερη η χαρά μας, που η πορεία μας συναντιέται με τη μεγάλη κινητοποίηση των εργατικών συνδικάτων της Αττικής, του λαού της Αττικής, που παλεύει για σύγχρονες υποδομές και μέτρα προστασίας, ώστε να μη μένει αβοήθητος μπροστά σε κάθε λογής καιρικά φαινόμενα και φυσικές καταστροφές. Τα προβλήματα είναι κοινά, τόσο, που ακόμα και αν δεν είχαμε προγραμματίσει τη σημερινή συγκέντρωση, η ψυχή, η καρδιά μας θα ήταν εδώ.
Απ’ άκρη σ’ άκρη, σ’ όλη την Ελλάδα, πρέπει οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί έμποροι, οι αγρότες που ξεκληρίζονται, να ξεπεράσουμε προκαταλήψεις και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για να ανατραπεί, να μπει στο περιθώριο η πλουτοκρατία, αυτοί που κάνουν κουμάντο στην οικονομία. Το “διαίρει και βασίλευε” του λαού είναι προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων, που παρασιτούν, που ζουν από τον ιδρώτα του λαού.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Ο λαός στην Πάτρα, στην Αττική, σ’ όλη την Ελλάδα, δεν ανέχεται άλλο τις συνέπειες μιας πολιτικής που τον καταστρέφει.
Δεν μπορούμε να συνηθίσουμε τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία. Η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι μονόδρομος. Σήμερα, χάριν στις επιστημονικές, τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες, μπορεί να αντιμετωπιστεί η πανδημία και πλήθος άλλων ασθενειών. Χρειάζεται κατάργηση της εμπορευματοποίησης της Υγείας, να υπάρχει πρόσβαση, παροχή υπηρεσιών δωρεάν σ’ όλο τον λαό.
Τα λαϊκά στρώματα στενάζουν από την ακρίβεια και τον εφιάλτη των λογαριασμών στην Ενέργεια. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε το 2022 να υπάρχουν νοικοκυριά που ζουν χωρίς ρεύμα.
Δεν ανεχόμαστε να έχει η πόλη μας 33.000 ανέργους, να υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να εργαστούν, να προσφέρουν, να δημιουργήσουν και ένα πανάθλιο σύστημα να τους εμποδίζει από το να έχουν δουλειά, δουλειά με δικαιώματα.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Ο δήμος μας, όπως και όλοι οι δήμοι της χώρας, υφίσταται, ιδιαίτερα μετά το 2010, άγρια περικοπή της κρατικής χρηματοδότησής τους. Με βάση τους νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του συστήματος, υποχρεούνται να δώσουν πάνω από 5 δισ. ευρώ στους δήμους και δίνουν 65% λιγότερα. Αυτό οδηγεί σε αδυναμία ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών σ’ όλους τους τομείς, στη δημοτική οδοποιία, στα πεζοδρόμια, στη διασφάλιση της προσβασιμότητας των ΑμεΑ, στους ελεύθερους χώρους, στο σύνολο των αναγκών της πόλης μας.
Με την υπερπροσπάθεια της Δημοτικής Αρχής και των εργαζόμενων του δήμου, οι οποίοι έχουν στην ιεράρχηση του σχεδιασμού πρώτα τις ανάγκες του λαού, γίνεται ένα πολύ σημαντικό έργο. Δεν φτάνει όμως. Για να καταφέρουμε όσα απαιτούνται, χρειάζονται οι οικονομικοί πόροι που δικαιούμαστε και η κατάργηση του νόμου που απαγορεύει τις προσλήψεις στο Δημόσιο. Απαιτείται άμεση έναρξη της διαδικασίας πρόσληψης του αναγκαίου προσωπικού, μέσω διαδικασιών ΑΣΕΠ.
Δεν δεχόμαστε την “τιμωρία” του δήμου μας, την “τιμωρία” των συμπολιτών μας, μέσω της δεύτερης και τρίτης φορολόγησης, για την παροχή υπηρεσιών που έχουν ήδη πληρώσει και έπρεπε να είναι αυτονόητες. Δεν δεχόμαστε την επιβολή προστίμων, όπως είναι το τέλος ταφής των απορριμμάτων, για να πληρώσει άλλη μια φορά ο λαός την “πράσινη” πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων. Δεν δεχόμαστε την οικονομική αφαίμαξη του δήμων, μέσω της αύξησης των τιμών σε ρεύμα, πετρέλαιο, εφόδια για την αυτεπιστασία κλπ.
Ο πατραϊκός λαός δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τα ελάχιστα που περισσεύουν από τους κυρίαρχους του τόπου μας. Γι’ αυτό δεν επιτρέπουμε τη διχοτόμηση της πόλης μας, της παραλιακής ζώνης, από την επιφανειακή διέλευση του τρένου. Με αγώνες και προσπάθεια πετύχαμε την υπογειοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος, μας μένει ένα μικρό τμήμα από την οδό Κανελλοπούλου έως το Ρίο. Συνεχίζουμε! Από το Σύνταγμα δηλώνουμε ότι δεν θα θυσιάσουμε τη ζωή μιας πόλης, χιλιάδων ανθρώπων, για τα κέρδη των λίγων, που το μόνο που τους νοιάζει είναι η μετακίνηση προϊόντων. Το Γραμμικό Πάρκο, ο ποδηλατόδρομος, το υπόγειο τρένο είναι επιλογές που απαιτεί το σήμερα και το αύριο της πόλης μας.
Το ίδιο μήνυμα στέλνουμε και για την παραχώρηση στο δήμο των 140 στρεμμάτων του πρώην σκουπιδότοπου στον Ριγανόκαμπο, για να κάνουμε το μεγάλο Ανατολικό Πάρκο. Το Υπερταμείο το θεωρεί “χαρτοφυλάκιο”, εμείς το θεωρούμε πνεύμονα πρασίνου, ζωής, ανάπαυσης.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε τα παιδιά μας να μην μπορούν να χρησιμοποιούν τις αυλές των σχολείων, τις δημοτικές, αθλητικές εγκαταστάσεις, έχοντας δίπλα τους μόνιμους γυμναστές, εργαζόμενους για δημιουργική απασχόληση, επιστασία, επαρκή αριθμό μόνιμων καθαριστών, καθαριστριών.
Δεν ανεχόμαστε την απαξίωση του Πολιτισμού, την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των αντίστοιχων δομών. Ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη.
Τα προβλήματα, που πρόσφατα παρουσιάστηκαν στην Αττική, εξαιτίας της πολιτικής των κυβερνήσεων, έβγαλαν στην επιφάνεια και την κουτοπονηριά τους. Ο ένας μετατοπίζει την ευθύνη στον άλλο, ενώ δίνονται στους δήμους ψίχουλα για την Πολιτική Προστασία. Όλοι γνωρίζουμε ότι με το “μάτι” προβλήματα δεν λύνονται, πρέπει να μπει τέρμα στα λόγια. Χρειάζεται άμεση χρηματοδότηση και προσωπικό στους δήμους για να μπορούν να πράξουν ό,τι χρειάζεται.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Αυτά που αναφέραμε πιο πάνω είναι προβλήματα όλων των δήμων. Έχουν αναφερθεί αναλυτικά στα Συνέδρια της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Όμως, η διοίκηση της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων, όπως και το σύνολο των δημάρχων, είναι δυστυχώς απόντες, εξαντλούν τις ικανότητές τους στην περιγραφή προβλημάτων, στη δημιουργία επιτροπών, συνεδρίων, συναντήσεων, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας είναι ο δρόμος που φέρνει αποτέλεσμα, αυτός του αγώνα, που αποκαλύπτει την αιτία και τους υπεύθυνους.
Δυστυχώς, είναι μέρος του προβλήματος, στηρίζουν τις πολιτικές δυνάμεις του κεφαλαίου. Δεν πρέπει να μείνουν στο απυρόβλητο, έχουν βαριές ευθύνες για εδώ που έχουμε φτάσει. Έχουν μετατρέψει τους δήμους σε αμορτισέρ που απορροφά τους κραδασμούς ενός συστήματος που βρίσκεται σε σήψη και παρακμή.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Αυτή τη στιγμή γίνεται μέσα στη Βουλή συζήτηση περί μομφής. Η μομφή του λαού μας είναι απέναντι σε ένα σύστημα που έπαψε από καιρό να έχει την ικανότητα να ικανοποιεί τις ανάγκες του. Είναι εμπόδιο στην πρόοδο της ανθρωπότητας και του τόπου μας. Αυτό το σύστημα δεν παίρνει σουλούπωμα, γι’ αυτό και αποτυγχάνουν όλες οι εναλλαγές και ο ένας είναι χειρότερος απ’ τον άλλο.
Το δίκιο είμαι με το μέρος μας! Δεν μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Όσοι μπουν εμπόδιο στην ευτυχία ενός αγωνιστή λαού, θα γνωρίσουν την οργή του.
Η ζωή διδάσκει ότι τίποτα δεν χαρίζεται, ότι όλα κατακτώνται, με πείσμα, αγώνα, ανατροπή. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Είναι μοναδικός και θα ‘ναι νικηφόρος».
