«Εμείς που σπουδάσαμε στον σοσιαλισμό»: Μπροστά στο ψευτοδίλημμα ΝΑΤΟ ή Ρωσία, μόνη απάντηση είναι: Όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, όχι στη σφαγή των λαών

Ανακοίνωση του Γενικού Συμβουλίου του Συλλόγου «Εμείς που σπουδάσαμε στον σοσιαλισμό» για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία:

«Οι τελευταίες εξελίξεις μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία προκαλούν τη μεγάλη ανησυχία των λαών ολόκληρου του κόσμου για τις άμεσες συνέπειές τους καθώς και για την ορατή πιθανότητα περαιτέρω κλιμάκωσης των συγκρούσεων, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μια ακόμα πράξη του δράματος που ζουν οι λαοί της πρώην ΕΣΣΔ και ολόκληρου του κόσμου, αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, απ’ τη μια, και Ρωσίας από την άλλη, της προσπάθειας περικύκλωσης της Ρωσίας με στρατεύματα και οπλικά συστήματα του ΝΑΤΟ. Αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα πολέμων και επεμβάσεων, όπως στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία.

Εμείς που ζήσαμε στις χώρες του σοσιαλισμού, και ιδιαίτερα όσοι και όσες είχαμε την τύχη να βρεθούμε στις φιλόξενες Δημοκρατίες που συναπάρτιζαν τη μεγάλη Σοβιετική Ένωση, μπορούμε να αναπολούμε τη φιλία και την αδελφοσύνη των λαών τους, που έχτιζαν το κοινό, γεμάτο ελπίδες μέλλον τους.

Η ανατροπή του σοσιαλισμού και η καπιταλιστική βαρβαρότητα που σάρωσε το μετασοβιετικό χώρο, έφερε τη φτώχεια, την ανεργία, την απότομη και τελεσίδικη κοινωνική και πολιτιστική υποβάθμιση για τη συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού, και τη χλιδή για μια χούφτα ολιγάρχες που καταλήστευσαν τη λαϊκή ιδιοκτησία.

Αυτή η διαδικασία πραγματοποιήθηκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά πάντα προς την ίδια κατεύθυνση, σε όλες τις χώρες που προέκυψαν μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Η επίκληση της διαφθοράς και η κατάδειξη των εγκλημάτων του Ουκρανικού καθεστώτος ενάντια στο λαό της Ουκρανίας από τον Πούτιν, δεν αναιρεί την ταξική ουσία της πολιτικής του ίδιου, μιας πολιτικής εξυπηρέτησης του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Αναγκαίο συμπλήρωμα αυτής της πολιτικής και για τις δυο πλευρές είναι ο αντικομμουνισμός και ο αντισοβιετισμός, η αναθεώρηση της ιστορίας, η διαστρέβλωση της προσφοράς των μπολσεβίκων και του Λένιν, η αμαύρωση της πολιτικής φιλίας των λαών, που για δεκαετίες εφάρμοσε το σοσιαλιστικό κράτος.

Όταν τα συμφέροντα του κεφαλαίου το επιβάλλουν και ο συσχετισμός δύναμης το επιτρέπει, η κυβέρνηση της Ρωσίας εξαπολύει πολέμους με διάφορα προσχήματα, όπως συνέβη στην Τσετσενία, στη Γεωργία, συντηρεί το θύλακα έντασης στην Υπερδνειστερία. Η κυβέρνηση της Ρωσίας εκμεταλλεύτηκε για οχτώ χρόνια τους πόθους του λαού του Ντονμπάς, όπου η όξυνση της σύγκρουσης αποτέλεσε το πρόσχημα για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.

Η αναφορά του προέδρου της Ρωσίας στα εγκλήματα της «άλλης πλευράς», όπως και η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, που επιδέχεται την οποιαδήποτε ερμηνεία, δεν νομιμοποιεί την ίδια ακριβώς εγκληματική πολιτική.

Οι λαοί της Ουκρανίας και της Ρωσίας, λαοί που στο διάβα της ιστορίας προήλθαν απ’ την ίδια μήτρα και αναπτύχθηκαν αδελφωμένα για αιώνες, αλλά και οι Ομογενείς ελληνικής καταγωγής κάτοικοι των εμπόλεμων περιοχών, δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την επικράτηση του ενός ή του άλλου δυνάστη, του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή στη διαμάχη που τους έριξαν.

Ο λαός της Ελλάδας δεν έχει να κερδίσει τίποτα από την άμεση εμπλοκή της χώρας μας στις συγκρούσεις, με την αξιοποίηση των βάσεων που όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν να γεμίσουν την Ελλάδα, καθιστώντας την στόχο πιθανών αντιποίνων.

Μπροστά στο ψευτοδίλημμα ΝΑΤΟ ή Ρωσία, μόνη απάντηση είναι: Όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών, όχι στη σφαγή των λαών. Άμεση αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ. Να κλείσουν τώρα οι βάσεις.»

Για την υπεράσπιση της ειρήνης, μόνος δρόμος είναι ο σοσιαλισμός!