Τα νοσοκομεία δεν είναι φιλέτα για τις ορέξεις των εργολάβων και των franchise

Στις 21 Μάρτη 2022 τελειώνουν οι παρατάσεις για τους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στις υπηρεσίες καθαριότητας, σίτισης και φύλαξης των Νοσοκομείων της χώρας. Το νομοθετικό πλαίσιο της προηγούμενης κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ) για αυτού του τύπου τις προσλήψεις, δηλαδή για κατευθείαν προσλήψεις προσωπικού με εργοδότη το Δημόσιο και με διαδικασίες ΑΣΕΠ, είχε ημερομηνία λήξης, την 31/12/2019 (δυστυχώς). Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ από την πρώτη στιγμή είχε διακηρύξει ότι θα περάσει τις υπηρεσίες αυτές στους ιδιώτες, δηλαδή θα ξαναφέρει τους εργολάβους στα Νοσοκομεία. Υπό το βάρος της πανδημίας και με την πίεση των αγώνων των εργαζομένων στην Υγεία, οι συμβάσεις αυτές παρατάθηκαν δυο φορές. Τον Μάρτη του 2022 πλέον η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας εμφανίζεται ανένδοτη για το συγκεκριμένο ζήτημα, τονίζοντας ότι είναι πολιτική τους απόφαση. Έτσι σε λίγες μέρες χιλιάδες εργαζόμενοι που κυριολεκτικά βρίσκονται στην πρώτη γραμμή όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά στην περίοδο της πανδημίας θα βρεθούν άνεργοι και στον δρόμο. Δεν ξέρουμε μονάχα αν θα τους χειροκροτούν οι Υπουργοί και τα στελέχη της ΝΔ καθώς θα φεύγουν! 

Αρχικά να πούμε ότι η επιστροφή στους εργολάβους αυτών των υπηρεσιών, αποδεδειγμένα θα έχει μεγαλύτερο οικονομικό κόστος για το δημόσιο και μάλιστα άμεσα. Οι δαπάνες για τις υπηρεσίες αυτές θα αυξηθούν κατά 40% τουλάχιστον αν περάσουν σε ιδιώτες. Προφανώς κανείς από τους κυβερνητικούς παράγοντες δεν βγαίνει να το ομολογήσει αυτό γιατί όπως λένε είναι πολιτική τους απόφαση. Επιλέγουν λοιπόν να δώσουν λεφτά στους ιδιώτες – εργολάβους και μάλιστα πολύ περισσότερα από αυτά που τώρα δαπανώνται. 

Οι εργαζόμενοι στους τομείς αυτούς (ειδικά στην καθαριότητα και στην σίτιση) είναι πλήρως εκπαιδευμένοι στα πρωτόκολλα που επιβάλλονται όχι μόνο για την διαχείριση της πανδημίας αλλά και γενικότερα λόγω του χώρου εργασίας (Νοσοκομεία). Επιλέγει λοιπόν η κυβέρνηση (των υγειονομικών πρωτοκόλλων και της πλέριας ατομικής ευθύνης), εν μέσω πανδημίας να διώξει πλήρως εκπαιδευμένο προσωπικό και να φέρει εργολάβους, οι οποίοι προφανώς και για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους θα προσλάβουν προσωπικό χωρίς καμιά εργασιακή εμπειρία, ανεκπαίδευτο και βασικά (για να λέμε και την αλήθεια), όποιους τους πουν τα πολιτικά-βουλευτικά γραφεία ανά περιοχή. Και μόνο με τα δυο πιο πάνω σημεία, μπορεί να μας απαντήσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, πώς προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον; Η αλήθεια είναι ότι θα θέλαμε μια απάντηση. 

Είναι προφανές ότι η καθαριότητα και η σίτιση είναι πάγια και διαρκής ανάγκη για τα Νοσοκομεία. Δεν μπορεί να λειτουργήσει Νοσοκομείο χωρίς καθαριότητα και σίτιση. Για αυτό άλλωστε και ποτέ ούτε για μια ώρα δεν έχει μείνει Νοσοκομείο χωρίς καθαριότητα ή/και σίτιση. Οι εργαζόμενοι με ΣΟΧ σε αυτούς τους τομείς, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, εργάζονται από το 2016 συνεχώς χωρίς διακοπή ούτε μιας ημέρας στις συμβάσεις τους, εργάζονται δηλαδή σχεδόν 6 χρόνια (6×12=72 μήνες) με συμβάσεις που δεν έχουν διακοπή και είτε ανανεώνονται με νέα διαδικασία είτε με νέα παράταση. Με βάση την ισχύουσα εθνική νομοθεσία όταν η χρονική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου υπερβαίνει συνολικά τα τρία (3) έτη (36 μήνες), τεκμαίρεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης με συνέπεια τη μετατροπή αυτών σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Με βάση την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία αυτό συμβαίνει στου 24 μήνες. 

Όχι λοιπόν είναι μόνο δίκαιο το αίτημα για μετατροπή των συμβάσεων των εργαζόμενων αυτών σε αορίστου χρόνου αλλά είναι και αυτονόητο και νόμιμο. Φυσικά το Υπουργείο βρίσκει μια ευκαιρία για να ανοίξει το δρόμο για την οριστική είσοδο των ιδιωτών στο ΕΣΥ, για την έμμεση αποκρατικοποίηση του. Το δήλωσε και ο υπουργός Πλεύρης με το αμφίδρομο δικαίωμα των γιατρών να ‘ναι και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα ταυτόχρονα. Και προφανώς αυτό δεν αφορά έναν συναιτερισμό καθαριστριών ή έναν απλό γιατρό, τους οποίους επίσης εξαιρεί από κάθε περίπτωση μονιμοποίησης των επικουρικών τους. Αυτό αφορά τα μεγάλα franchise που σιγά σιγά θα παίρνουν και από ένα φιλέτο: πρώτα την καθαριότητα και τη σίτιση, μετά τα εργαστήρια και τα χειρουργεία. Και τελικά τα Νοσοκομεία θα αποτελούν κέντρο που οι ιδιώτες θα κάνουν business χωρίς τα «περιττά» έξοδα, όπως είναι οι ΜΕΘ και τα λοιμώδη, για να μεγενθύνουν το κέρδος τους σε βάρος του πολίτη και των εργαζομένων. 

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και η κυβέρνηση να είναι σίγουροι πως αυτοί οι συνάδελφοί μας δεν είναι μόνοι τους: δεν θα επιτραπεί να απολυθούν, όλοι συλλογικά θα σταθούμε δίπλα τους καθώς αντιλαμβανόμαστε πλήρως και τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις του νεοφιλελευθερισμού και θα κλείσουμε κάθε τρύπα, θα κάψουμε κάθε Δούρειο Ίππο, που θα ανοίξει πόρτα για την ιδιωτικοποίηση και την διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας στη χώρα. 

Αμπελογιάννη Βάσω, Γρ. Συλλόγου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο και στα Κ.Υ. ν.Άρτας, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ

Χριστοδούλου Παναγιώτης, Βιοπαθολόγος γιατρός, μέλος της 3μελούς Επιτροπή Γιατρών Γενικού Νοσοκομείου Άρτας