Η Λαϊκή Συσπείρωση Αθήνας χαιρετίζει τη θαρραλέα στάση των μουσικών και χορωδών του Δήμου Αθηναίων
“Οι καλλιτέχνες δεν είμαστε εκτελεστικά όργανα της Πολιτιστικής διπλωματίας. Έχουμε άποψη πάνω στο έργο μας, παλεύουμε αυτό να ενώνει και όχι να διχάζει τους λαούς. Οι εργαζόμενοι έχουμε δικαίωμα να αποφασίζουμε δημοκρατικά. Φασισμός είναι να παρακάμπτεται η βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας, για να επικρατήσει η βούληση του ενός.”
Η Λαϊκή Συσπείρωση Αθήνας χαιρετίζει τη θαρραλέα στάση των μουσικών και χορωδών του Δήμου Αθηναίων.
Η Προσπάθεια της Κυβέρνησης και της δημοτικής Αρχής, μετά την έναρξη του πολέμου, να επιβάλλει στο χώρο του Πολιτισμού ποια έργα θα παίζονται και ποια όχι δεν έγινε δεκτή από τους μουσικούς του Δ.Α.
Συμπαραστεκόμαστε στους εργαζόμενους του ΟΠΑΝΔΑ ενάντια στην προσπάθεια συκοφάντησης τους από μηχανισμούς της Δημοτικής Αρχής και όχι μόνο.
Επισυνάπτεται η σχετική δημοσίευση του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου:
«ΧΑΙΡΕΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΘΑΡΑΛΛΕΑ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Συμπαραστεκόμαστε στους συναδέλφους ενάντια στην προσπάθεια συκοφάντησης τους από μηχανισμούς της Δημοτικής Αρχής και όχι μόνο.
Συγκεκριμένα ο Δήμαρχος κ. Μπακογιάννης έδωσε εντολή να παιχτεί ο Εθνικός Ύμνος της Ουκρανίας στην έναρξη της προγραμματισμένης συναυλίας της συμφωνικής ορχήστρας και της χορωδίας την Παρασκευή 4/3, χωρίς να ζητήσει τη γνώμη των ιδίων των μουσικών.
Η Προσπάθεια της Κυβέρνησης, μετά την έναρξη του πολέμου, να επιβάλλει στο χώρο του Πολιτισμού ποια έργα θα παίζονται και ποια όχι δεν έγινε δεκτή από τους μουσικούς του Δ.Α.
Σε συνέλευση τους μετά από πρόβα, δημοκρατικά τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση του Δημάρχου και η πρόταση μουσικών, για μια διαφορετική μορφή έκφρασης της αλληλεγγύης τους στα θύματα του πολέμου. Η πρόταση του Δημάρχου ψηφίστηκε μόνο από δύο μουσικούς μέλη της Ορχήστρας απέναντι στην άλλη πρόταση που ψηφίστηκε από 100 περίπου συντελεστές. Το πρώτο βιολί (στην περίπτωση μας τσέλο) στην προσπάθεια συκοφάντησης, έχει αναλάβει μουσικός της ορχήστρας.
Οι συκοφαντίες δεν θα περάσουν.
Οι καλλιτέχνες δεν είμαστε εκτελεστικά όργανα της Πολιτιστικής διπλωματίας. Έχουμε άποψη πάνω στο έργο μας, παλεύουμε αυτό να ενώνει και όχι να διχάζει τους λαούς. Οι εργαζόμενοι έχουμε δικαίωμα να αποφασίζουμε δημοκρατικά. Φασισμός είναι να παρακάμπτεται η βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας, για να επικρατήσει η βούληση του ενός».
