«Θα φωνάξουμε στους τυράννους μας, πως είμαστε οι συνεχιστές του ‘21…»

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 201 χρόνια από την «τυπική» έναρξη (όπως καθιερώθηκε από το ελληνικό αστικό κράτος) της Επανάστασης του 1821, μιας επανάστασης αστικής με εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα. Η Επανάσταση του ’21 υπήρξε γνήσιο τέκνο της εποχής, μιας εποχής κοσμογονικών αλλαγών, και επηρεάστηκε άμεσα από τις ιδέες και τις αλλαγές που επέφερε η Γαλλική Επανάσταση, η ανερχόμενη αστική τάξη που τότε είχε ακόμα προοδευτικό πρόσημο στη κοινωνική εξέλιξη και γενικότερα ο νέος κοινωνικοοικονομικός μετασχηματισμός που σταδιακά άρχισε να εμφανίζεται στον Ευρωπαϊκό χώρο και σήμανε το τέλος της φεουδαρχίας και των σκληρών και σκοταδιστικών εκμεταλλευτικών σχέσεων που την χαρακτήριζαν, και η απελευθέρωση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. 

Όσο και αν προσπαθεί η αστική τάξη με τα επιστημονικά επιτελεία της να παραχαράξει και να διαστρεβλώσει το ιστορικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο και περιεχόμενο της Επανάστασης, αυτό που δεν θα καταφέρει ποτέ είναι να διαγράψει από τη μνήμη του λαού μας το επαναστατικό παρελθόν του. Αυτό το επαναστατικό και αλύγιστο χαρακτήρα επικαλέστηκε το ΕΑΜ και το ΚΚΕ προσκαλώντας τον ελληνικό λαό στον αντιφασιστικό και απελευθερωτικό αγώνα ενάντια στους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους κατακτητές με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές. Και πράγματι η εποποιΐα της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης και αργότερα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος απέδειξε ότι ο ελληνικός λαός άμα ξεσηκωθεί και αγωνιστεί με το όπλο στο χέρι ενάντια στον ξένο και εγχώριο εκμεταλλευτή θα μπορέσει να οικοδομήσει μια κοινωνία ελεύθερη χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και αδικία. Απέδειξε, δηλαδή, αυτό που μέχρι σήμερα τραγουδάει ο λαός μας, ότι «αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι πάντα είναι ο ίδιος ο λαός». 

Ας δούμε τι έγραφε στις 25 Μαρτίου 1943 ο Ριζοσπάστης με αφορμή την επέτειο της Επανάστασης του 1821:

«Το 1821 είναι τώρα για μας ζωντανή πραγματικότητα. Δεν πρόκειται πια όπως γινόταν εκατό και πάνω χρόνια να το εξυμνήσουμε σαν ένα πατρονικό αντραγάθημα και να υπερηφανευτούμε γι’ αυτό. Τώρα το ξαναζούμε με όλο του το τραγικό μεγαλείο και πρέπει να το υψώσουμε μπροστά στα μάτια μας, όχι μόνο σαν παράδειγμα για να αντλήσουμε φρόνημα και δύναμη ψυχική, παρά να το συνεχίσουμε και να το ολοκληρώσουμε. Να το ξαναπιάσουμε από την αρχή και να το φέρουμε στο ποθητό τέλος. Τότες το ελληνικό έθνος σκλαβωμένο από τέσσερις αιώνες είχε φτάσει σε αρκετήν οικονομική δύναμη και σε αρκετή ψυχική ωριμότητα για να ξεσηκωθεί οριστικά απέναντι στον τύραννο με την απόφαση να τινάξει από πάνω του τον ξενικό ζυγό. Η Επανάσταση του Εικοσιένα εξεπήγασε από το λαό, το λαό το διπλοσκλαβωμένο και μυριοβασανισμένο. Οι χωριάτες εζούσανε μίαν αβάσταχτη ζωή δουλεύοντας στους Τούρκους τσιφλικάδες, πεινασμένοι και κατατρεγμένοι χωρίς καμιάν ασφάλεια ζωής, χωρίς δικαιοσύνη, κάτω από την αυθαίρετη θέληση του κάθε αγά, του κάθε μπέη, του κάθε γενίτσαρου. Και δούλευαν ακόμα κάτω από το ζυγό των ρωμιών τσιφλικάδων, των κοτζαμπάσηδων, των δεσποτάδων, που συμμαχούσανε με τους Τούρκους για να εκμεταλλεύονται κι’ αυτοί τον λαό. Οι θαλασσινοί από την άλλη μεριά, οι ναύτες στα καράβια των Ελλήνων εφοπλιστάδων, δούλευαν για να γεμίζουν τις στέρνες τους από φλουριά οι εφοπλιστές. Οι σταυραϊτοί στα βουνά, οι κλέφτες και οι κουρσάροι στις θάλασσες, ήταν οι πρόδρομοι της λευτεριάς. Η Φιλική Εταιρία οργάνωσε το κίνημα και το ξεκίνημα για τον αγώνα. 

Και τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε ανάλογες, το ίδιο δύσκολες, το ίδιο και περισσότερο σκληρές συνθήκες. Και τώρα μια τριπλή σκλαβιά μας βαραίνει. Οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Βούλγαροι φασίστες κουρσεύουν τη χώρα μας, ληστεύουν όλα τα αγαθά μας, καίνε τα χωριά, τουφεκίζουνε τους αθώους, γεμίζουνε τις φυλακές και τις εξορίες, μας προορίζουνε για τα κάτεργα και για μίαν αβάσταχτη κι’ ανελέητη αιώνια σκλαβιά. 

Και ο λαός μας και τώρα πήρε τ’ άρματα στο χέρι. Γέμισαν τα βουνά της Ρούμελης, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας από τους νέους σταυραϊτούς μας, τους αντάρτες μας. Στις πολιτείες οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι σπουδαστές, οι ανάπηροι, οι επαγγελματίες μάχονται καθημερινά για το ψωμί τους, για τη ζωή τους, για το λυτρωμό από τη φριχτή σκλαβιά. Και σήμερα ο αγώνας ο εθνικοαπελευθερωτικός είναι οργανωμένος γύρω από την πρωτοπορία του λαού, γύρω από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, το ΕΑΜ, και γύρω από τον Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ). Ο αγώνας μας είναι συνειδητός, ενιαίος, παλλαϊκός, καθοδηγημένος από το ΚΚΕ και από το ΕΑΜ. Και αγωνιζόμαστε σήμερα στο πλευρό των μεγάλων συμμάχων μας, στο πλευρό του Κόκκινου Στρατού, στο πλευρό των Εγγλέζων και των Αμερικάνων και όλων των Ενωμένων Εθνών. 

Και γι’ αυτό πρέπει σήμερα να ολοκληρώσουμε το 21 και να φτάσουμε στην τελειωτική απολύτρωση. Να διώξουμε τους ξένους τυράννους, να αποκαταστήσουμε οριστικά την ανεξαρτησία όλης της ελληνικής γης, μα και να κατοχυρώσουμε την εσωτερική μας λευτεριά, να λυτρώσουμε το λαό από κάθε ξενική ή ντόπια εξάρτηση και σκλαβιά, από κάθε εκμετάλλευση. Ο αγώνας είναι πολύ σκληρός, οι θυσίες που μας εστοίχισε και θα μας στοιχίσει πολύ μεγάλες, μα και το έπαθλο θα είναι αντάξιο. Η λευτεριά του λαού, η ευτυχία του, ο πολιτισμός του, η επιβίωση του όλα εξαρτώνται απ’ αυτό τον αγώνα. Και θα τον φέρουμε σε τέλος καλό, γιατί είμαστε αποφασισμένοι ή να ζήσουμε σαν άνθρωποι ελεύτεροι ή να πεθάνουμε. Και την απόφαση μας αυτή θα διατρανώσουμε και πάλι με παλλαϊκές εκδηλώσεις στις 25 του Μάρτη. Θα φωνάξουμε στους τυράννους μας, πως είμαστε οι συνεχιστές του 21 και την ελευτεριά που μας παρέδωσαν οι προγονοί μας θα την ξανακαταχτήσουμ’ εμείς με το αίμα μας, με τον αγώνα μας, με το ακαταδάμαστο φρόνημα μας. Τώρα θα πραγματώσουμε το λόγο του Ρήγα: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύτερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Γιατί μόνο όποιος είναι αποφασισμένο να πεθάνει, μόνο αυτός μπορεί να κατακτήσει το μέγα αγαθό που λέγεται ζωή ελεύτερη.

Εμπρός όλοι μαζί για τον μεγάλον αγώνα. Η νίκη είναι δική μας.»

Αυτή είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας, «αυτή που κινεί τον τροχό της κοινωνικής εξέλιξης προς τα μπρος […] ενάντια στις κοινωνικές τάξεις που, σε κάθε ιστορική περίοδο, εκφράζουν το “παλιό” και “ξεπερασμένο”» όπως δήλωσε πολύ σωστά ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Έτσι, λοιπόν, καθήκον του λαού μας σήμερα είναι να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του ΚΚΕ, να συστρατευθεί μαζί του και να αγωνιστεί για τη κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους και φτώχεια, τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία.

Γ. Κατ.