Αντικομμουνισμός στη φάση του παροξυσμού (Για τη στάση του ΚΚΕ στην πρόσκληση Ζελένσκι να μιλήσει στη Βουλή)

«Αφρισαν» πάλι χτες οι «μεγάλες πένες» των αστικών εφημερίδων για τη στάση του ΚΚΕ στην πρόσκληση Ζελένσκι να μιλήσει στη Βουλή, επειδή χαλάει τη ΝΑΤΟική σούπα του… «φωτός που παλεύει με το σκοτάδι». Είναι φανερό ότι όσο θα βρίσκει δυσκολίες η ΝΑΤΟική προπαγάνδα, η προσπάθεια να διαλέξει ο λαός με το στανιό στρατόπεδο ληστών, να στοιχηθεί με την «εθνική» γραμμή της εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, τόσο θα κλιμακώνεται και ο αντικομμουνισμός, περνώντας πλέον στη φάση του παροξυσμού.

Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι ο Κανέλλης των «Νέων», ο οποίος στο χτεσινό του αντικομμουνιστικό παραλήρημα λέει ότι τα περί αντιδραστικής κυβέρνησης Ζελένσκι είναι «φράση τυπικά κουκουέδικη, ενός εχθρικού προς τη δημοκρατία κόμματος που παριστάνει το προοδευτικό και έχει κατά κόρον στηρίξει αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα».

* * *

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι το ΚΚΕ δεν έχει στηρίξει ποτέ την «πρόοδο» και «δημοκρατία» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών: Ούτε όταν την «εξήγαγαν» με βόμβες στη Γιουγκοσλαβία, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία και όπου αλλού. Ούτε σήμερα, στα τραπέζια όπου κάθονται με τους συμμάχους τους, τύπου Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σαουδικής Αραβίας και λοιπών …δημοκρατικών δυνάμεων. Αλλά ούτε και όταν «τάιζαν με το μπιμπερό» την αστική δημοκρατία στη Ρωσία, μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση. Ούτε βέβαια πανηγύριζε το ΚΚΕ, όπως εκείνοι στις φυλλάδες τους, όταν τον περασμένο Δεκέμβρη ο πρωθυπουργός συναντιόταν με τον «δικτάτορα Πούτιν» (τόση… άβυσσος τους χωρίζει).

Απ’ αυτήν την άποψη «τους νιώθουμε» όταν λυσσάνε που το ΚΚΕ αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει δώσει παραπάνω από πολλά δείγματα της «δημοκρατίας» που και οι ίδιοι αποθεώνουν, έχοντας απαγορεύσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, ενώ πρόσφατα απαγόρευσε και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως «φιλορωσικά»!

«Χαλάει τη σούπα» της τάχα «άμυνας απέναντι στον ολοκληρωτισμό», με την οποία προσπαθούν να στρατεύσουν τον λαό κάτω από ξένες σημαίες, να θυμίζεις ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει ενσωματώσει ως επίσημο σώμα, εκπαιδεύσει και εξοπλίσει υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα ναζιστικές ομάδες τύπου Αζόφ, στα χέρια των οποίων έχει περάσει τα τελευταία χρόνια τα μύρια όσα ο λαός στην Ανατολική Ουκρανία.

Κάτι που προφανώς λειτουργεί και ως το τέλειο πρόσχημα για την κυβέρνηση Πούτιν, της οποίας το «αντιφασιστικό» καμουφλάζ και οι φιοριτούρες δεν κρύβουν με τίποτα τη συγγένειά του με όλες τις υπόλοιπες αστικές κυβερνήσεις, στις οποίες έχει υποσχεθεί να δείξει και το «πώς γίνεται η αποκομμουνιστικοποίηση». Δείχνοντας και το πώς οι ιμπεριαλιστές μπορεί να τα σπάνε στη μοιρασιά της λείας, αλλά τα βρίσκουν απέναντι στον κοινό και πραγματικό τους εχθρό, στην προοπτική να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του.

* * *

Σαν κάθε σωστό θεομπαίχτη των ημερών, ο Κανέλλης δεν θα μπορούσε να μην επιστρατεύσει και το αμίμητο επιχείρημα ότι οι επιλογές της αστικής τάξης της Ουκρανίας είναι επιλογές του λαού της. «Κατά το ΚΚΕ είναι αντιδραστικό (…) να επιδιώκεις την αμυντική θωράκιση μέσω της ένταξής σου στο ΝΑΤΟ. Και αφού είσαι αντιδραστικός, ήθελές τα κι έπαθές τα», λέει το «λαγωνικό» των «Νέων».

Βέβαια, δεν λέμε: Στο μυαλό τους ένα πραξικόπημα, τρομοκρατία και δολοφονίες, πακτωλοί χρημάτων και κάθε είδους ψευτοδιλήμματα που επιστρατεύτηκαν ειδικά μετά το 2004 στην Ουκρανία, με το πιστόλι στον «κρόταφο» του λαού, στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία για τον προσανατολισμό των διεθνών συμμαχιών της χώρας, αποτελούν… τον ορισμό της «ελεύθερης επιλογής». Τηρουμένων των αναλογιών, ποιος δεν θυμάται την απόρριψη του Ευρωσυντάγματος σε δημοψηφίσματα που έγιναν σε κράτη – μέλη της ΕΕ, όπως η Γαλλία και η Ολλανδία, το οποίο επανήλθε «από το παράθυρο» ως Συνθήκη της Λισσαβόνας 3 χρόνια αργότερα και χωρίς δημοψήφισμα;

Χρειάζεται λοιπόν μεγάλο θράσος να χρεώνει κανείς στο ΚΚΕ αθλιότητες όπως ότι ο λαός της Ουκρανίας «τα ‘θελε και τα ‘παθε». Αντίθετα, είναι όλοι αυτοί που καλούν και τον ουκρανικό και τους υπόλοιπους λαούς σε κάθε είδους θυσίες για τα συμφέροντα της αστικής τάξης: Από την ενεργειακή φτώχεια και τους «πολεμικούς προϋπολογισμούς», που θα φορτωθούν στις πλάτες τους, μέχρι το να γίνουν «κρέας για τα κανόνια» στο ιμπεριαλιστικό μακελειό, με το οποίο μοιράζουν τη λεία, την ώρα που οι κομμουνιστές οργανώνουν την πάλη για να μην πληρώσει ο λαός τις συνέπειες ενός ακόμα πολέμου.

* * *

«Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο Ζελένσκι κανονικοποιεί τους φασίστες (κάτι που επίσης του προσάπτεται), είναι αδιανόητο το ΚΚΕ να αγνοήσει την επίθεση κατά της εθνικά κυρίαρχης χώρας του», λέει ο Ραν Ταν Πλαν των «Νέων». «Χίλιοι καλοί» – προφανώς και τα φασιστικά μαντρόσκυλα του συστήματος – χωράνε στη «εθνική» ενότητα του κεφαλαίου. Μάλιστα, για να το «στοιχειοθετήσει», επιστρατεύει και ολίγο από «εγχειρίδιο» του αντικομμουνισμού, της θεωρίας των «δύο άκρων» και της παραχάραξης της Ιστορίας, με φοβερές «αποκαλύψεις» και παραλληλισμούς, όπως ότι το ΚΚΕ θεωρούσε πως η κυβέρνηση Μεταξά είχε ευθύνη για την εμπλοκή στον Β’ ΠΠ, και με αστειότητες για το πότε και αν αντιστάθηκε το ΚΚΕ.

Δυστυχώς για εκείνους, όμως, το παράδειγμα που επικαλούνται δείχνει το ακριβώς αντίθετο απ’ όσα ισχυρίζονται: Την ώρα που η αστική τάξη (που για τα δικά της συμφέροντα και με τις δικές της συμμαχίες έβαλε τη χώρα στον πόλεμο), είτε εγκαταλείποντας τη χώρα, είτε συνεργαζόμενη απευθείας με τους κατακτητές, έδειχνε ότι το μόνο «ενδιαφέρον της για την πατρίδα» αρχίζει και σταματάει στο πώς θα εκμεταλλεύεται τον ελληνικό λαό, ο λαός με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές υπεράσπισε τη δική του πατρίδα απέναντι στην ξένη κατοχή, διαμορφώνοντας προϋποθέσεις για να πάρει εκείνος την εξουσία, έστω κι αν τελικά δεν τα κατάφερε.

Αυτό βέβαια είναι που ξορκίζουν, όπως και τότε, γιατί ξέρουν ότι ο λαός και το κεφάλαιο δεν έχουν την ίδια πατρίδα, ότι διέξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τα συμφέροντά του μπορεί να δώσει μόνο ο ίδιος ο λαός, απέναντι στους καπιταλιστές και τις συμμαχίες τους.

* * *

Κι αυτό βέβαια απαντάει και σε κάποιους άλλους, όπως ο «πονηρός» συντάκτης της «Καθημερινής» που έγραφε χτες για τη στάση του ΚΚΕ: «Αυτοί που πάντα αποθεώνουν τον λαό, τώρα δεν του αναγνωρίζουν κανένα ρόλο στην Ιστορία παρά μόνο του παθητικού θύματος. Από μια άποψη αυτή είναι και η στάση που αρμόζει στο Κόμμα: Να καταγραφεί στους απόντες».

Πραγματικά …συγκινητικό το ενδιαφέρον όσων δεν αναγνωρίζουν στον λαό άλλο «ιστορικό ρόλο» παρά μόνο να ματώνει για ένα από τα δύο στρατόπεδα των ληστών και για τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Από αυτό το προσκλητήριο σίγουρα το ΚΚΕ είναι απόν. Γι’ αυτό και εκπληρώνει στο ακέραιο το πατριωτικό και διεθνιστικό του καθήκον απέναντι στον λαό της Ουκρανίας: Στην πρώτη γραμμή της πάλης για την απεμπλοκή της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, για την αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Τ. Γ.

Αναδημοσιεύεται απο την εφημερίδα «Ριζοσπάστης» της Τετάρτης 30 Μάρτη 2022