Γιώργος Ηρακλέους – Η απολογία

Πολλές φορές δικάστηκα και επικρίθηκα, αυτή είναι η απολογία μου, χωρίς ίχνος τύψης ή ενοχής.

Ζαλίστηκα με τα πελάγη
απ’ της ψυχής μου τα πλεούμενα,
τι γρήγορα το κίβδηλο
λερώνει το χρυσό!
Τα γεγονότα κομματιάζονται,
πριν από τον άνθρωπο…

Κοιμήσου τώρα πιο βαθιά,
η θέση σου ήτανε πάντοτε άδεια,
χρειάζονται πολλές αλήθειες για να πεις
ένα ψέμα…

Φαντάσματα τριγύρω,
αυτό που σου έδωσε η νιότη
ήταν ο έρωτας κατά τύχη,
το όνειρο πως ο κόσμος
είναι όμορφος!

Ο δρόμος είναι πολύ πιο μακρύς,
καθώς περνούν τα χρόνια
και νιώθεις τους γάμους των αρωμάτων
να σου κόβουν την ανάσα
και να λιποθυμάς.
Κάποτε θα ‘ρθει η στιγμή
να αισθανθείς πιο κοντά
μ’ αυτούς που ποτέ σου δε γνώρισες!

Με λίγα σπουργίτια, μια μικρή εικόνα
και διάφανη τη συνείδηση
αποτυπώνεις το άγιο μέσα σου,
χτίζεις την εκκλησιά της αγάπης
με μαρτύρια,
χωρίς κανέναν άνθρωπο πλάι σου.
Το πριν και το μετά γίνεται ένα
και το καλό μυστικό,
μακρινό, άυλο σώμα,
που μόνο εσύ το γνωρίζεις…

                                                       Από τη συλλογή «Ταινίες μικρού μήκους»

         9 Ιουλίου 2022

Γιώργος Ηρακλέους