Ό,τι γράφτηκε με αίμα δεν σβήνει με βρώμικο μελάνι – Να μην προχωρήσει η αναστήλωση του ανδριάντα του μίσους στο Κυριάκι
Επιχειρείται να ξαναγραφεί η ιστορία και να αποκατασταθούν στην ιστορική συνείδηση εκείνοι που μαζί με τους ομοϊδεάτες τους χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά στα χρονικά τις βόμβες ναπάλμ και πρωτοστάτησαν στο πρωτοφανές για την ελληνική ιστορία κύμα τρομοκρατίας, ενώ αυτούς που πάλευαν για τα αυτονόητα τους αποκαλούν “κομμουνιστοσυμμορίτες” και “εχθρούς της πατρίδας”.
«Ανησυχία προκαλεί σε κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό άνθρωπο η προσπάθεια αναστήλωσης στο Κυριάκι, του ανδριάντα του Ιωάννη Δαλιάνη, στρατιωτικού του Εθνικού Στρατού που πολέμησε ενάντια στον ΔΣΕ», σημειώνει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Λιβαδειάς.
Συγκεκριμένα, «εδώ και αρκετές εβδομάδες γίνεται προσπάθεια και για επίσημη αναστήλωση του ανδριάντα, συνοδευόμενη μάλιστα από φιέστα με τις ευλογίες και των ιερωμένων της περιοχής.
Είναι σαφές ότι αυτή η πρωτοβουλία που κινείται τόσο από θρησκευτικούς, όσο και από ακροδεξιούς κύκλους, καμία σχέση δεν έχει με το αίσθημα πατριωτισμού των κατοίκων.
Αντιθέτως, επιχειρείται να ξαναγραφεί η ιστορία και να αποκατασταθούν στην ιστορική συνείδηση εκείνοι που μαζί με τους ομοϊδεάτες τους χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά στα χρονικά τις βόμβες ναπάλμ και πρωτοστάτησαν στο πρωτοφανές για την ελληνική ιστορία κύμα τρομοκρατίας, ενώ αυτούς που πάλευαν για τα αυτονόητα τους αποκαλούν “κομμουνιστοσυμμορίτες” και “εχθρούς της πατρίδας”.
Όμως, ότι γράφτηκε με αίμα δεν σβήνει με βρώμικο μελάνι».
Όπως ξεκαθαρίζει η «Λαϊκή Συσπείρωση», «η αλήθεια είναι ότι:
Ο αγώνας του ΔΣΕ υπήρξε δίκαιος, ηρωικός και μεγαλειώδης και αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα.
Ο αγώνας του ΔΣΕ εμπνέει έως και σήμερα τη νέα γενιά γιατί μπροστά στο δίλημμα “υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση”, το λαϊκό κίνημα επέλεξε τον δεύτερο δρόμο.
Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του 1940 αποκτούν σήμερα μεγαλύτερη σημασία, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται για πάνω από 4 μήνες και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στο ευρωΝΑΤΟικό στρατόπεδο από τη μια (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) και το διαμορφούμενο ευρασιατικό (Ρωσία, Κίνα) από την άλλη, να φέρνουν όλο και πιο κοντά τον κίνδυνο μιας γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης, με επίκεντρο τις σφαίρες επιρροής, τα μερίδια των αγορών, τις πρώτες ύλες, τα ενεργειακά σχέδια και τους δρόμους μεταφοράς. Ανταγωνισμοί που δεν μπορούν πια να επιλυθούν με διπλωματικά – πολιτικά μέσα κι εύθραυστους συμβιβασμούς.
Είναι κρίσιμο σε αυτές τις συνθήκες να καταδικαστεί τόσο ο ωμός αντικομμουνισμός που πάει χέρι-χέρι με την καταστολή και την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα όσο και η επικίνδυνη και ανιστόρητη θεωρία των “δύο άκρων”».
Και καταλήγει: «Είναι χρέος μας η διατήρηση της ιστορικής αλήθειας, που είναι δεμένη με κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα της εργατικής τάξης και του λαού της πατρίδας μας. Αγώνες σκληροί, που το αποτύπωμά τους στον χρόνο αλλά και στον χώρο, δεν μπορεί και δεν θα αφήσουμε να σβηστεί.
Καλούμε όλους τους μαζικούς φορείς του χωριού, αλλά και τον Δήμο Λεβαδέων, να πάρουν ξεκάθαρη θέση. Να θέσουν στο περιθώριο όλους όσοι επιχειρούν να αμαυρώσουν και να ανασκευάσουν την πατριωτική ιστορία του λαού και του τόπου μας.
Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Να αποτρέψουμε, όπως έγινε και στο παρελθόν, την αναστήλωση του ανδριάντα του μίσους στο Κυριάκι».
