Η κατάθλιψη των Πατρινών και πώς αντιμετωπίζεται (Μια ψυχιατρική προσέγγιση)

Το τελευταίο διάστημα και 15 μήνες πριν τις δημοτικές εκλογές, στον τοπικό τύπο και στο διαδίκτυο, απλώνει τα δίκτυα της μια άκρως καταθλιπτική επιχειρηματολογία γύρω από τον δήμο και τους Πατρινούς. Μέσα στο γενικό κλίμα της κατάθλιψης, που βασιλεύει λόγω της ιολογίας, αλλά κύρια, λόγω των πληγμάτων που υπέστη ο λαός μας τα τελευταία 12 τουλάχιστον χρόνια, υπάρχει και η καταλυτική δράση του δήμου, σύμφωνα με ορισμένες καταγγελίες.

Μελετώντας, έπαθα πλάκα. Τι συμβαίνει συνάδελφε, με ρώτησε με αγωνία ο ψυχίατρος που με παρακολουθεί. Εξ αρχής να σου τονίσω ότι η πλειοψηφία του λαού έχει κατάθλιψη, μου πέταξε προς παρηγοριά μου. Θες η ακρίβεια, η ανεργία, η απασχόληση για 399 ευρώ το μήνα, η κατάσταση στην παιδεία, στην υγεία, το επίπεδο των μισθών, των συντάξεων (με την δραστηριότητα Κατρούγκαλου), μεγάλη μερίδα του λαού να ζει στα όρια της φτώχειας, βοηθούν. Αλλά ο Δήμος, πώς ενοχοποιείται;

Άκουσε συνάδελφε, του απάντησα. Πες μου, πώς είναι δυνατόν να ξεπεράσω αυτές τις καταγγελίες.

Υπάρχει ανάλυση εργάτη του τύπου, που επισκέφτηκε πόλη και ανέκραξε δυστυχισμένος: Όπου και να ταξιδέψω… η Πάτρα με πληγώνει!!! (παραφράζοντας τον στίχο του Σεφέρη, που τον πλήγωνε η Ελλάδα, τέλος πάντων). Συγκλονίστηκα για το δράμα του. Η κόρη μου, ενίοτε δηκτική, με ρώτησε: Σε ποια πόλη πήγε το άτομο; Πρέπει να πήγε Φλωρεντία, Ρώμη, Μόντε Κάρλο και ίσως Ουάσιγκτον. Όχι παιδί μου. Πήγε στην Λάρισα!!! Δεν είμαστε  καλά, είπε το παιδί. Σε δημοσκόπηση εργαζομένων, και σε ερώτημα σε ποια πόλη δεν θα θέλατε να δουλέψετε, πρώτη βγήκε η Λάρισα. Άσε αυτά τα σοβινιστικά της πέταξα και την επανέφερα. Ο πληγωμένος ήταν χάλια και δήλωσε ότι δεν θα μπορεί στην Πάτρα να βλέπει τα παιδιά του κατάματα. Εσύ κοίτα μας, μου απάντησε. Δεν χρειάζεσαι ψυχίατρο.

Έτερος, κατάγγειλε την δημοτική αρχή Πελετίδη για την κατάσταση της κεντρικής πλατείας Γεωργίου, που δεν έχει πολλά δέντρα και τα λίγα που έχει νοσούν και θα γίνουν φωλιές φιδιών, που θα μας κυνηγούν!! Ας τα αφήσει αυτά, μου είπε το παιδί. Την πλατεία με τις λευκές πλάκες νεκροταφείου, δεν την έφτιαξε ο Πελετίδης. Ναι, αλλά ο πολίτης δήλωσε ότι ντρέπεται να περάσει από την πλατεία. Έχει πρόβλημα, της είπα. Να μη σώσει να περάσει, μου πέταξε έξαλλο το παλιόπαιδο. Να πηγαίνει αλλού, συμπλήρωσε. Τι κακία είναι αυτή παιδί μου. Καταριέσαι τον συμπολίτη; Ντροπή σου. Σκέφτηκα βέβαια ότι ενίοτε τα παιδιά μιλούν απερίσκεπτα, και την συγχώρεσα.

Αλλά το πιο συγκλονιστικό κείμενο, που με οδήγησε σε πανικό, ήταν το άρθρο “ειδικού πολιτικού αναλυτή”, τοπικής εφημερίδας. Αρχικά δήλωσε ότι είναι καλός ο Πελετίδης, έχει αποδοχή από τον κόσμο, αλλά… Η Πάτρα είναι μια πόλη σε παρακμή!!! Για Καλαμπάκα, Αγρίνιο, Τρίπολη, και Κολοπετινίτσα, δεν αναφέρθηκε. Και για την παρακμή δεν φταίνε οι κυβερνήσεις (ανάλογη μπαρούφα για το λιμάνι, και την υπογειοποίηση του οτομοτρίς, πέταξε και πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ που κατεβάζει κείμενα για να μην τον φάνε άλλοι  υποψήφιοι), αλλά …η Λαϊκή  Συσπείρωση!!

Αυτά του αναλυτή είναι σοβαρά, δέχτηκε η κόρη μου. Τι άλλο λέει; Λέει πως η παράταξη είναι γερασμένη, δεν ξέρει ιντερνέτ, φέισμπουκ και ίνσταγκραμ και, επιπλέον, δεν ανοίγει δουλειές, βιοτεχνίες, εργοστάσια και γιατί όχι… βιομηχανίες!!

Άκουσε  πατέρα, όταν ακούω πολιτικός αναλυτής, θυμάμαι μια ηλικιωμένη δημοσιογράφο που χρόνια τώρα περιδιαβαίνει δημόσια και ιδιωτικά κανάλια και αναλύει, κατά το δοκούν των κρατούντων. Δεν είναι έτσι παιδί μου. Ο αναλυτής είναι καταπέλτης. Θεωρεί ότι ο Δήμος δεν μπορεί να λύσει προβλήματα και η δράση του είναι ουτοπική, διότι  πιστεύει σε μία  ιδεολογία (δεν αναφέρει σε ποια, ο αναλυτής, ούτε σε ποια πιστεύει αυτός). Άστα αυτά, ξέρω και ξέρεις τι πιστεύουν τούτοι, επέμενε το παιδί.

Ναι, αλλά εντοπίζει και το θέμα της πόλης “μητρόπολης της δυτικής Ελλάδας”, που χάνει η Πάτρα, και παίζει για τη θέση Αιτωλικό, Αγρίνιο και Αμαλιάδα (με σοβαρές πιθανότητες).

Επίσης αναφέρει, ότι δεν αξιοποιούνται 3 ερευνητικά κέντρα της Πάτρας (έλα Παναγία μου, που είναι τα;) και δεν κάνει ο Δήμος διαμετακομιστικό κέντρο!!! Τι είναι, αυτό απόρησε το παιδί. Με έπιασε απροετοίμαστο… Ένα μέρος που μαζεύονται πράγματα και τα μεταφέρουν, δώθε κείθε, με καράβια, φορτηγά και άλλα μέσα, είπα.

Άκουσε να μαθαίνεις, παρά την ηλικία σου, άρχισε το παιδί. Η δημοτική αρχή της Πάτρας είναι η καλύτερη της χώρας, αναφορικά με τα συμφέροντα του λαού της. Αντιδρά όσο μπορεί, καθώς το νομικό πλαίσιο κάνει τους Δήμους μακρύ χέρι του κράτους, για τους φτωχούς, τους ανέργους, την υγεία, την παιδεία, τον αθλητισμό, με μείωση της επιχορήγησης από το κράτος, όντας  η  3η πόλη της χώρας, και  στα τεχνάσματα που θέλουν να πληρώνει ο  λαός το νερό (θυμάστε τα 30 εκατ. ευρώ τον χρόνο, για να πάρουμε νερό από το φράγμα Πείρου, που ήθελαν οι μνημονιακές παρατάξεις να φορτωθούν στην πλάτη μας). Λείπουν από τον Δήμο πάνω από 1000 θέσεις εργασίας, διορίζουν όμηρους 8μηνίτες, δεν δίνουν χρήματα  για να πληρωθούν, ο Δήμος δίνει τροφή σε 800 οικογένειες της πόλης και τα στελέχη Πελετίδη είναι άτομα αφοσιωμένα στην εξυπηρέτηση του λαού και έχουν …καλοσύνη απέραντη. Και όση εμπαθή και ενίοτε βρώμικη κριτική και αν κάνουνε δεν θα καταφέρουν να αλλάξουν την άποψη του κόσμου. Και γιατί ανήκουν σε κόμματα μνημονιακά και φορομπηχτικά μέχρις εξόντωσης. Δεν θα πείσουν κανέναν καλοπροαίρετο Πατρινό. Ηρέμησα.

Ανδρέας Μάζης, Γιατρός Χειρουργός, Μέλος Δ.Σ του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου της Πάτρας

ΥΓ. Διανοουμενίζοντες  εστέτ  διαμαρτυρήθηκαν διότι σε θέατρο που φτιάξαμε για να λειτουργήσει 2 μήνες, πήραμε καρέκλες βακελίτου, ζήτημα που θίγει τους ευαίσθητους πωπούς τους, που είναι  κατάλληλοι για δερμάτινες .”Κρίμα για τους Πατρινούς”, ανέκραξε αηδιασμένη και καλομαθημένη σχολιάστρια. Η αρχαιολόγος κόρη μου την καταδίκασε αμέσως. Άκουσε να μαθαίνεις μου είπε. Σε όλα τα αρχαία θέατρα και στης Πάτρας  κυριαρχεί η εικόνα, ο ήχος και η ατμόσφαιρα. Αλλά  το μάρμαρο, και με μαξιλαράκι, ή αφρολέξ των μικροπωλητών, κουράζει κάπως πωπούς και πλάτες. Αλλά αφού το αρχαίο Ωδείο δεν το παραχωρεί η αρχαιολογική υπηρεσία, ο δήμος σωστά έφτιαξε κάτι πρόχειρο για λειτουργία 2 μηνών. Ας αφήσει λοιπόν την γκρίνια και την δήθεν απαξίωση των Πατρινών η αγανακτισμένη, να μην γκρινιάζει και να βλέπει τα  σημαντικά. Άει σιχτίρ πιά!!