Πώς να χαρώ τον Αύγουστο; (2)

Πώς να χαρώ τον Αύγουστο; Μυρίζει υποκρισία,
Μυρίζει ψεύτικα «γιατί» και ψεύτικους επαίνους,
Μυρίζει βρώμικο νερό, μυρίζει αδιακρισία,
Μυρίζει ξύδι και χολή, για τους αδικημένους.

Μυρίζει εκούσια φυλακή σε σκοτεινά δωμάτια,
Μυρίζει νοικοκύρηδες, ασφάλεια και τάξη,
Αίμα μυρίζει, βιασμό, σιχαμερά κρεβάτια,
Και πίσω απ’ τις κουρτίνες μας, όλα είναι εντάξει.

Μυρίζει ψυχοφάρμακα και σάπιο καλοκαίρι,
Ατέλειωτους μονόλογους σε πνιγηρούς διαδρόμους
Και σκοτωμένα όνειρα απ’ οπλισμένο χέρι,
Σε ιστορίες υπόγειες που αγνοούν τους νόμους.

Ιδρώτας μες τα μάτια μου, κάρβουνο στα ρουθούνια,
Και μια σταγόνα ουρανός για τους απελπισμένους,
Μυρίζει νομοτέλεια, άνθρωποι και γουρούνια,
Παράλογο κι αθώωση στους καταδικασμένους.

Μοσχοβολά η ενοχή και άνθισε το ψέμα,
Δίχως βοήθεια τώρα πια παλεύω στα βαθιά.
Ζήτησα έναν Αύγουστο να μη μυρίζει αίμα,
Αλλά τρύπες στα χέρια μου έχω απ’ τα καρφιά.

Άρης Κωνσταντίνου