«Η ζωγραφική είναι άχραντο μυστήριο, όπως ο έρωτας…» – Γυναίκες του Γ. Μόραλη

Ο Γιάννης Μόραλης υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στην Άρτα, στις 23 του Απρίλη 1916  κι έφυγε από τη ζωή στις 20 του Δεκέμβρη 2009. Τα αποσπάσματα ανάμεσα στα έργα του προέρχονται από συνεντεύξεις του στη δημοσιογράφο Μαργαριτα Πουρναρα, στην Καθημερινή.

Γιάννης Μόραλης, Μορφή, 1951

«Η ζωγραφική είναι άχραντο μυστήριο, όπως ο έρωτας. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι σε έκανε να παραδοθείς έτσι σε έναν άνθρωπο, όπως ποτέ δεν ξέρεις τι σου καθοδηγεί το χέρι στον καμβά. Ποια μυστική δύναμη…»

Γιάννης Μόραλης, Κεφαλή γριάς, 1936

«Όταν μπορούσα να τα βγάλω πέρα οικονομικά, δεν τα πουλούσα τα έργα μου. Κάποια έχουν φύγει. Είναι σαν να τα έχω προδώσει. Έχω προδώσει το βλέμμα τους…»

Γιάννης Μόραλης, Γυναικείο γυμνό, 1935

«Η ζωγραφική δεν είναι έτοιμη, δηλαδή δεν υπάρχει στη φύση για να την πάρεις και να την αντιγράψεις. Πρέπει να δημιουργήσεις μια σύνθεση. Παίρνεις τα στοιχεία από τη φύση, τα οργανώνεις και τα ισορροπείς».

Γιάννης Μόραλης, Έγκυος γυναίκα, 1948

«Η γενιά του ’30 είχε ζήσει τι θα πει πόλεμος. Έτσι υπήρχε η δίψα για ζωή και καινούργια πράγματα. Μετά τις καταστροφές και τις δυστυχίες, υπάρχει κοσμογονία.

Γιάννης Μόραλης, Δύο Φίλες, 1946

Τότε, ήταν απολύτως φυσικό να έχεις αναζητήσεις και να προσπαθείς να κατακτήσεις το νέο παρέα με τους συνομηλίκους σου.

Γιάννης Μόραλης, Composition A’, 1958

Θα σας δώσω το παράδειγμα του ελληνικού χοροδράματος που όλοι είχαμε συνεργαστεί.

Γιάννης Μόραλης, Φανή, 1949

Είχαμε κάνει σκηνικά και ο Τσαρούχης και ο Χατζηκυριάκος και η αφεντιά μου.

Γιάννης Μόραλης, Portrait of a young lady, 1944

Ήμασταν ένα.

Γιάννης Μόραλης, Προσωπογραφία Μ. Δ., 1943

Μια οικογένεια.

Γιάννης Μόραλης, Μορφή, 1952

Υπήρχε ντομπροσύνη».

Γιάννης Μόραλης, Ο ζωγράφος με τη γυναίκα του, 1943