«Αγαπημένε μας συνεργάτη, φίλε, συναγωνιστή, Κώστα Καζάκο, μας έδινες μαθήματα ζωής…» – Το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας αποχαιρετά τον σπουδαίο θεατράνθρωπο

Ο πρόεδρος του ΔΣ του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, Πέτρος Βάης δήλωσε για τον Κώστα Καζάκο που έφυγε σήμερα από τη ζωή:

“Αποχαιρετούμε σήμερα και αποδίδουμε ύστατη τιμή στον Κώστα Καζάκο, τον γνήσιο θεατράνθρωπο, έναν από τους πιο μεγάλους της πατρίδας μας, τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας την περίοδο 2015-17, για τη μεγάλη του διαδρομή και προσφορά στην τέχνη.

Γιατί η τέχνη του με τις ιδέες του σε αντίθεση δεν ήρθαν.

Γιατί έκανε τέχνη για το λαό,  με ταξικό πρόσημο.

Τέχνη στρατευμένη απ’ τη μεριά των αδικημένων και καταπιεσμένων.

Πλούτος ατέλειωτος τα έργα του, όλα με συνέπεια στην ιδεολογία του.

Τον τιμούμε για την προσφορά του στον πολιτισμό.

Στον ελληνικό κινηματογράφο έδειξε την αντίσταση του λαού, στην κατοχή,

τους καθημερινούς του αγώνες για επιβίωση και κοινωνική δικαιοσύνη.

Ερμήνευσε  τους σπουδαιότερους, προοδευτικούς Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς,

τον Ιάκωβο Καμπανέλη στην «Αυλή των θαυμάτων», τον «Εχθρό λαό» και

«Το μεγάλο μας τσίρκο», καταμεσής στη δικτατορία, με το έργο

που διδάσκει τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας.

Και φυλακίστηκε και διώχθηκε κι αυτός και το έργο του.

Και αμέσως μετά τη δικτατορία, με το ίδιο έργο, υποδέχτηκε

τους αποφυλακισμένους εξόριστους αγωνιστές της αντίστασης.

Και τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, με σεβασμό και αξιοσύνη ακούμπησε.

Στη «Λυσιστράτη», τον «Οιδίποδα», την «Ιφιγένεια» και τον «Προμηθέα».

Δεν υπάρχει θεατρικό έργο, που δίνει στον λαό τα μηνύματα

της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ανθρωπιάς και του αγώνα,

που να μην το ζωντάνεψε με την υποκριτική του τέχνη, πάντα,

«δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα την των … παθημάτων κάθαρσιν».

Ερμήνευσε από τον Μπρέχτ, τον Τσέχωφ, τον Γκόρκι και τον Αρμπούζωφ,

ως τον Τένεσι Ουίλιαμς, τον Μίλλερ, τον Ουγκώ, τον Μολιέρο και τον Σαίξπηρ.

Από τη μεγάλη πορεία του στην τέχνη και την κοινωνία αυτό θα του «καταλογίσουμε»:

Ότι δεν εξαγόρασε τη φήμη του, ότι έμεινε ο ίδιος, από την αρχή μέχρι το τέλος.

Ότι ήταν πιστός στις ιδέες του και από την ίδια πάντα όχθη.

Ότι η πολιτική του διαδρομή δεν έκανε τεθλασμένη αλλά ευθεία γραμμή.

Στην Πάτρα και στο ΔΗΠΕΘΕ, ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής, λειτούργησε όπως αρμόζει σε έναν γνήσιο θεατράνθρωπο που έχει όραμα και στόχο για το θέατρο, την προσφορά στον άνθρωπο, την καλλιέργειά του, που θα του δίνει αισιοδοξία, δύναμη και γνώση για να γνωρίζει τον κόσμο και να συμβάλλει ώστε να γίνει πιο καλός και δίκαιος. Θεωρούσε τύχη που βρέθηκε σε ένα ΔΗΠΕΘΕ που στηρίζεται απλόχερα από τον Δήμο, για να επιτελέσει τον ρόλο του και οι θεατρικές του επιλογές συνδύαζαν τον δημιουργικό προβληματισμό, την ψυχαγωγία και την ποιότητα. Είναι σημαντικό που, κατά τη διάρκεια της θητείας του, και με τις κατευθύνσεις του, απλοί λαϊκοί άνθρωποι, από μακρινές γειτονιές, Συλλόγους και χωριά, πέρασαν για πρώτη φορά την πόρτα του εμβληματικού θεάτρου της πόλης μας.

Κάθε συνεργασία μαζί του ήταν σεμινάριο, πλούτος πνευματικός. Άφησε τη συμβουλή ότι το θέατρο έχει λόγο ύπαρξης μόνο όταν υπηρετεί τον λαό, άφησε τον νέο θεσμό, το ΑΡΜΑ ΘΕΣΠΙΔΟΣ, δικό του «παιδί», ίσως το μοναδικό θεατρικό σχήμα  στην Ελλάδα σήμερα, που έχει κύριο σκοπό να πηγαίνει στον λαό, στη γειτονιά, στα Σχολεία και τα ιδρύματα. Η φιλοσοφία του: δεν θα λέμε στον κόσμο έλα στο θέατρο, αλλά το θέατρο έρχεται εκεί που ζεις και εργάζεσαι, αυτόν τον δύσκολο καιρό. Η παρουσία, για δύο χρόνια στο ΔΗΠΕΘΕ, άφησε την ανάμνηση της πολιτισμένης, ευχάριστης ατμόσφαιρας και σχέσης, του χαμόγελου με τους υπαλλήλους. Και μας λείπει.

Αγαπημένε μας, συνεργάτη, φίλε, συναγωνιστή, Κώστα Καζάκο, μας έδινες μαθήματα ζωής.

Ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ. Συμβουλίου, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής και οι εργαζόμενοι στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας, είναι συγκλονισμένοι από την απώλειά σου.

Όλα στο ελληνικό θέατρο θα είναι φτωχότερα.

Καλό ταξίδι”.