Μανωλάδα ή απέλαση;

«Αφού η Ευρώπη τους λέει “δεν περνάτε”, να τους πούμε κι εμείς, δεν περνάτε, πράγματι, γιατί η Ευρώπη έχει κλείσει τα σύνορα. Αλλά, εάν έρθετε εδώ θα ξέρετε ότι έχετε δύο επιλογές: ή να γυρίσετε πίσω ή να ενταχθείτε με τους όρους που το ελληνικό κράτος προβλέπει να ενταχθείτε. Που σημαίνει να μπείτε σε μία παραγωγική διαδικασία, που σημαίνει η ερειπωμένη ύπαιθρος να αποκτήσει εργάτες γης, που σημαίνει ότι δεν θα κάθεστε για να σας δίνουμε επιδόματα μέχρι να βρείτε τον τρόπο να φτάσετε στην Ευρώπη, με smugglers, με διακινητές. Είναι μια άλλη αντίληψη, που κάποια στιγμή πρέπει να τη συζητήσουμε σοβαρά».

Αυτή η δήλωση θα μπορούσε να έχει εκστομιστεί από τον Καρατζαφέρη σε μια από τις απογευματινές του εκπομπές στο Τηλεάστυ, όταν ο φασισμός και η ακροδεξιά δεν ήταν ακόμα κουλ. Θα μπορούσε να είναι μια εξυπνάδα ενός μετανοημένου χρυσαυγίτη όταν κλαίγοντας εγκατέλειψε τη χρυσή αυγή φοβούμενος κανένα πλημμέλημα. Θα ήταν κάτι που θα δήλωνε με οργή ένας Βελόπουλος μεταξύ κηραλοιφών και επιστολών του Ιησού. Ίσως μια εξυπνάδα του Μπογδάνου σε κάποιο ινστα στόρι ή μια πρόταση για την αναστήλωση της οικονομίας κάποιου Τζήμερου. Μπορεί και απάντηση του Βορίδη σε ερώτηση του Αυτιά μια Κυριακή πρωί. Ίσως και μια δήλωση του Μηταράκη, στο περιθώριο των γυρισμάτων μιας καθημερινής σειράς. Πάντως σε κάθε περίπτωση, θα ήταν μια δήλωση που σε κανονικές συνθήκες θα ξεσήκωνε κάθε αριστερό, ριζοσπάστη, αγωνιστή για τα δικαιώματα των προσφύγων, κάθε δημοκρατικό άνθρωπο και κάθε έναν από αυτούς που πιστεύει στο λεγόμενο κράτος πρόνοιας.

Βέβαια, όλοι ξέρουμε ποιος είπε τα παραπάνω και γιατί. Πρόκειται για τον πρώην Πρωθυπουργό, πρώην Αριστερό Τσίπρα, ναι, αυτόν που κάποτε θα έκλεινε και το κολαστήριο της Αμυγδαλέζας. Έχοντας καβατζωμένες τις ψήφους των «δικαιωματιστών» και όσων κόπτονται για τα δικαιώματα των προσφύγων, θεώρησε καλό να κλείσει το μάτι σε όσους θέλουν φτηνά εργατικά χέρια, απόλυτη εκμετάλλευση σε συνθήκες Μανωλάδας, αστυνομοκρατία και απελάσεις των «αλλόθρησκων» και να ψαρέψει στα θολά νερά της ακροδεξιάς που εδώ και καιρό ποτίζει με ψέμα το λαό ότι δήθεν οι πρόσφυγες παίρνουν επιδόματα και ζουν από αυτά. Ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Όπως επίσης γνωρίζει πως για αυτό που ονομάζει «όρους που το ελληνικό κράτος προβλέπει να ενταχθείτε», δηλαδή  Μανωλάδα, έχει ήδη καταδικαστεί η χώρα μας στα διεθνή δικαστήρια. Αλλά τι είναι η αλήθεια μπροστά στην ψήφο του νοικοκυραίου; Την ώρα που πρόσφυγες αγνοούνται, παιδιά πεθαίνουν στο Αιγαίο και στον Έβρο, ο Τσίπρας αποφάσισε να κάνει αυτή τη δήλωση και να ταχθεί επισήμως με την «σωστή πλευρά της ιστορίας».

Το μίσος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι δικαίως γιγαντιαίο, όμως σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θολώνει την κρίση πολλών ανθρώπων, που δεν θα προσέξουν ή θα κάνουν πως δεν άκουσαν αυτή τη δήλωση γιατί «πρέπει να φύγει αυτή η συμμορία». Αλλά παρακαλώ πολύ, να μην ακούσω κανέναν -για δεύτερη φορά- παραπλανημένο να εκπλήσσεται από τα συριζαϊκα pushbacks αύριο μεθαύριο ούτε να καλεί σε μποϊκοτάζ της φράουλας στις λαϊκές αγορές. Γιατί κι εγώ θα θυμίζω εκείνο το ρητό που λέει για εκείνη την αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η δεξιά.