Η Χώρα των Πουλιών

Την Κυριακή 16 Οκτωβρίου παρακολουθήσαμε την παράσταση «Η Χώρα των Πουλιών», εμπνευσμένη από τους «Όρνιθες» σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Καλατζόπουλου, στο θέατρο Κνωσός.

Μα τι παράσταση ήταν αυτή;!

Ε-Ν-Τ-Υ-Π-Ω-Σ-Ι-Α-Κ-Η!!!

Γέλιο μέχρι δακρύων, σεβασμός στο θεατή, μικρό και μεγάλο, μια διασκευή διαμάντι, τόση-όση, με το πνεύμα του αρχαίου κειμένου, αλλά και το βασικό μύθο, να τηρούνται στο ακέραιο. Ένας θίασος καλοκουρδισμένος, κεφάτος, φρέσκος, χορταστικός. Όλα τα στοιχεία χρήσιμα, κι όχι υπερφίαλα, η υποκριτική, η μουσική, τα σκηνικά, οι χορογραφίες, ο φωτισμός: όλα λειτουργούν σαν γρανάζια για ένα αποτέλεσμα που έχει καθαρό στόχο. Και ταυτόχρονα, όλα αυτά τα στοιχεία είναι μοναδικά, με το δικό τους χαρακτήρα.

Δεν πέφτουμε βέβαια από τα σύννεφα. Η παράσταση έχει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του Γιάννη Καλατζόπουλου. Στο σημείωμά του, ο θεατράνθρωπος αναφέρει:

Με ιδιαίτερη χαρά συνεργάζομαι φέτος με το Θέατρο «ΚΝΩΣΟΣ» και τον ακούραστο εμψυχωτή του Λάμπρο Τσάγκα, για το ανέβασμα ενός έργου για παιδιά και… έξυπνους μεγάλους.
«Η Χώρα των Πουλιών» -διασκευή μου πάνω στην πιο ποιητική κωμωδία του Αριστοφάνη, τους «Όρνιθες»- είναι μια παράσταση που αφηγείται στα παιδιά το πιο παλιό και το πιο ευγενικό όνειρο του Ανθρώπου: να ξεπεράσει τον εαυτό του και να πετάξει πάνω από τα στραβά κι ανάποδα του κόσμου μας, σε μια χώρα ιδανική, γεμάτη χαρά και ομορφιά.

Ακολουθώντας τη μέθοδο του Αριστοφάνη και προσαρμόζοντάς την στις προσλαμβάνουσες και τα ενδιαφέροντα των σημερινών παιδιών, παρακολουθούμε την προσπάθεια του Πεισθέταιρου και του Ευελπίδη να ξεφύγουν από μια πόλη που τους πνίγει και να χτίσουν την πόλη των ονείρων τους.
Μέσα από αλλεπάλληλα κωμικά επεισόδια, ξεπερνώντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια, χορεύοντας αλλά και δουλεύοντας ακούραστα, τραγουδώντας και πετώντας μαζί με τα πουλιά πάνω από τις παγίδες που τους στήνουν κάθε τόσο άνθρωποι και θεοί, άραγε θα πραγματοποιήσουν στο τέλος το όνειρό τους; Ποιος ξέρει; Ίσως…

Λίγα λόγια για το έργο
Στα αρχαία χρόνια, όταν η Αθήνα και η Σπάρτη πολεμούσαν μεταξύ τους, δυο Αθηναίοι πολίτες, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, μην αντέχοντας πια τα δεινά του πολέμου -τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη διαφθορά- αποφασίζουν να φύγουν και να βρουν κάποια άλλη πόλη για να ζήσουν χωρίς βάσανα.

Στον δρόμο συναντούν τον κυρ-Έποπα, τον Τσαλαπετεινό που, πριν γίνει πουλί, ήταν άνθρωπος. Αυτός τους εξηγεί ότι τέτοια πόλη δεν υπάρχει και πως μόνο τα πουλιά ζουν ελεύθερα κι ευτυχισμένα, χωρίς πολέμους και συμφορές. Τότε ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης αποφασίζουν να ζήσουν κι αυτοί σαν τα πουλιά και να φτιάξουν μαζί τους μια καινούρια πόλη, απαλλαγμένη από τα ελαττώματα των ανθρώπινων πόλεων. Μια πόλη ειρηνική, ελεύθερη και ευτυχισμένη, που θα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες των ανθρώπων και στον Όλυμπο, όπου κατοικούν οι αθάνατοι θεοί. Όλα τα πουλιά συμφωνούν με την ιδέα τους και χτίζουν μαζί τους την ονειρεμένη «Νεφελοκοκκυγία», την ιδανική Χώρα των Πουλιών.

Όμως το νέο διαδίδεται γρήγορα και αρχίζουν να καταφθάνουν ένας-ένας διάφοροι άνθρωποι -τεμπέληδες, τρακαδόροι και εκμεταλλευτές- που θέλουν να επωφεληθούν και να κερδοσκοπήσουν.  Αλλά και οι θεοί δεν βλέπουν με καλό μάτι αυτήν την καινούρια Πολιτεία που απειλεί να τους στερήσει τα προνόμιά τους.

Τι θα γίνει τελικά; Θα καταφέρουν οι δυο φίλοι μας να σώσουν τη Χώρα των Πουλιών; Ή μήπως… Εσείς, παιδιά, τι λέτε;

Αντλώντας υλικό από τους σύγχρονους προβληματισμούς του ανθρώπου και τα κοινωνικά φαινόμενα, το κείμενο δίνει νέα πνοή στο κλασικό έργο διατηρώντας με απόλυτο σεβασμό τις αξίες και το ύφος του Αριστοφάνη. Η ελευθερία, η ειρήνη, η ευτυχία, η αξία του ονείρου σε αντιδιαστολή με τον πόλεμο, τον ατομικισμό και τον καιροσκοπισμό  είναι κάποια από τα θέματα που πραγματεύεται η παράσταση με τρόπο παιγνιώδη και εύληπτο για τα παιδιά. Θέματα διαχρονικά και ταυτόχρονα πιο επίκαιρα από ποτέ, που είμαστε σίγουροι ότι θα εμπνεύσουν αισιόδοξα  τη νέα γενιά, δηλαδή το μέλλον του τόπου, να αναλάβει δράση και να ψάξει για τη δική της «Νεφελοκοκκυγία».