«Στο φόβο και στην απειλή/ που θα’ βρεις πέτρα ν’ ακουμπήσεις,/ πόρνη ζωή, μ’ ένα φιλί,/ μαυλίζεις μύριες συνειδήσεις…»

Υποταγή

Τρύπιο κανίσκι κι η ζωή στο χώμα στάλαξε
μα τα μελλούμενα ακόμα δεν τα είδες,
ένας φονιάς καιρός τη ρότα μας την άλλαξε
την άγια θλίψη μας τη γέμισε ρυτίδες…

Σαν τον προφήτη τον τυφλό μες στα χαράματα
βλέπεις στο σύθαμπο φεγγάρια ματωμένα,
άλλοι πεθαίνουν στα φτηνά τα μεροκάματα
κι άλλοι κινάνε μες στη μπόρα για τα ξένα.

Χρονολογίες και ονόματα βουλιάξανε
κι αρχαία πάθη τη γενιά μας τυραννάνε,
σκάρτοι θεοί έναν παράδεισο μας τάξανε
με λόγια κάλπικα που καίνε και πονάνε.

…

Μες στα χαλάσματα ριγώ κι εγώ κι εσύ,
στρίβεις καπνό, μου δίνεις σέρτικο τσιγάρο,
τ’ άδειο ποτήρι το γιομίζεις με κρασί,
για να μερώσεις τον αδίστακτο το χάρο…

Δύσβατος καιρός

Σ’ αυτό το δύσβατο καιρό
πάλι ο φτωχός θα ‘ναι ο χαμένος
κι αν δε ‘βρει όρυγμα γερό,
στη μάχη, θα ‘ναι ξεγραμμένος.

Ένας χτυπάει το καρφί
κι άλλος στο Γολγοθά βαδίζει
κι εμένανε σταυραδερφοί,
μι’ αντίφαση με βασανίζει.

Στο φόβο και στην απειλή
που θα’ βρεις πέτρα ν’ ακουμπήσεις,
πόρνη ζωή, μ’ ένα φιλί,
μαυλίζεις μύριες συνειδήσεις.

…

Στου Προμηθέα την πληγή
σύναξε το χυμένο αίμα,
για ν’ αγαλλιάσει η μαύρη γη,
να ιδείς την πλάση μ’ άλλο βλέμμα…

Εικόνα: Ζωγραφικό έργο του Theodoor Rombouts (1597-1637), στο Oldmasters Museum των Βρυξελλών