Το αύριο για εμάς

Με τι θάρρος να κοιτάξω
την ζωή στα μάτια,
όταν με πάθος αγκαλιάζω
τον θάνατο τα βράδια;

Μη μου μιλάς άλλο για το αύριο
δεν ξέρω αν θα έρθει.
Οι μέρες μοιάζουν με ναυάγιο
και η ζωή σταμάτησε να τρέχει.

Τα κορμιά μας, σαν κτήρια ετοιμόρροπα
κουρασμένα από τους ανθρώπους
που αφήσαμε να τα κατοικήσουν.
Μαζεύουμε όσα κομμάτια έπεσαν
από το μέλλον που πιστέψαμε
και δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν.

Ήρθε η ώρα να κλειδώσουν οι πόρτες!

Κλεοπάτρα