Χρ. Ζαραλίκος: Στον καπιταλισμό παιδί σημαίνει χρήμα και είδος προς εκμετάλλευση!

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος επιστρέφει με νέο επεισόδιο, κρατώντας μια μπάλα σκλάβου δίπλα σε αυτήν του ποδοσφαίρου (για το Μουντιάλ που είναι το Λούνα Παρκ του καπιταλισμού) και με θετική ενέργεια σαν του Κοκλώνη, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο τελευταίος στην ανάπτυξη με λεφτά του κράτους -κάτι τοκογλύφοι, κάτι αδήλωτα χρήματα, μη σου τύχει.

Ο Ζάρα βεβαιώνει πως οι τοκογλύφοι είναι πρόσκοποι μπροστά στις τράπεζες και μας διδάσκει πώς γίνεται μια ένστολη, γραβατωμένη συμμορία -με μια τράπεζα πάντα επικεφαλής, μια κυβέρνηση που της φτιάχνει έναν νόμο κατά παραγγελία, μια εταιρία-φάντασμα στην οποία πωλούνται τα χρέη και έναν δικαστικό επιμελητή, με τη συνδρομή κλειδαρά. Και όταν η κυβέρνηση έλεγε πως έχουμε συμμοριτοπόλεμο -στα χρόνια του εμφυλίου- είχε κατά μία έννοια δίκιο, γιατί πάντα συμμορίες κυβερνούσαν αυτόν τον τόπο. Και τώρα ακούμε τον πολιτικό τους απόγονο να λέει πως είναι ζημία να υπάρχει προστασία της πρώτης κατοικίας, και πως όποιος πεινά δεν κλέβει, γιατί έχει αξιοπρέπεια -σε αντίθεση προφανώς με αυτούς που είναι χορτάτοι και έχουν πολλά εκατομμύρια χρέη, όλα ρυθμισμένα.

Οι πλούσιοι δε χαρίζουν τίποτα, κάνουν όμως αγαθοεργίες, όπως πχ στην αμαρτωλή Κιβωτό. Και το κράτος που είναι επιεικές με τέτοια ιδρύματα, εξαντλεί την αυστηρότητά του στη συνταξιούχο του Ζωγράφου και αντίστοιχες περιπτώσεις. Ενώ τα παιδιά γίνονται πεδίο μιας ατελείωτης μπίζνας, από τη γέννησή τους (γέννα, εξωσωματική, υιοθεσία) μέχρι τη μόρφωσή τους.

Αλλά όλα αυτά δε σημαίνουν πως ο καπιταλισμός δε δουλεύει -κάθε άλλο, και το Μουντιάλ το αποδεικνύει. Και αν σας ψυχοπλακώνουν λίγο, να θυμάστε: μη μαυρίζετε, να είστε κόκκινοι…