Μια ματιά στους λαϊκατζήδες

Μια μέρα, ο Χρήστος Δημούλας μου διαλάλησε την ποίησή του, καταλαβαίνοντας ότι το έργο του είναι το πρώτο concept πολύστιχο ποίημα για τους εργαζόμενους στις λαϊκές αγορές. Τσίμπησα και πλησίασα τον συμπαθή ποιητή μιας και μου φάνηκε ενδιαφέρον το περιεχόμενό του.

Οι λαϊκατζήδες, κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Εντός, το Νοέμβρη του 2014. Πηγαίο και βιωματικό καθώς ο ίδιος και η οικογένεια του δούλεψαν στις λαϊκές, το 15σέλιδο ποίημα του μου θύμισε πραμάτεια που στη συντριπτική πλειονότητα σχηματίζεται από τετράστιχα, κατά βάση ζευγαρωτής και πλεχτής ομοιοκαταληξίας, αποτελώντας καταγραφή μεροκάματων, αγωνίας και εμπειριών

Ξεκινάει νωρίς, πριν ο ήλιος βγει, με τον καιρό να περνάει στον πάγκο σαν τα νιάτα που φεύγουν σε κρύο και σε ζέστη. Το χρήμα, κατάρα και στόχος ποθητός, έπειτα από την κλοπή των ταμειακών μηχανών, κατευθύνεται στην οικογένεια, τα παιδιά και τα έξοδα. Η αβεβαιότητα της ύπαρξης μαζί με τη σωματική και την ψυχική φθορά υπάρχουν διάχυτα στη δουλειά του Χρήστου. Τα χρέη και της οικονομίας τα τερτίπια φτιάχνουν ψυχικά ερείπια θα γράψει, μιας και οι ονειροπολήσεις του διαλύονται στης λαϊκής το αδηφάγο χωνευτήρι που τον κάνει να νιώθει ξωτικό.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση του, αφού μέσα από τους στίχους του προκύπτει ότι είναι αντιμονοπωλιακός, αντιμικροαστικός και συναδελφικά αλληλέγγυος. Καταγγελτικός, ενάντια στους επιτήδειους και στους μεσάζοντες, έχει σα στόχο την ανατροπή της εξουσίας που γεννά την ανεργία και την εκμετάλλευση. Στις αδυναμίες του ότι δεν εξέτασε όσο θα ‘πρεπε το βάθος του μικροαστισμού που υπάρχει στον κλάδο. Επίσης, στα μεγάλης έκτασης ποιήματα θα πρέπει να προσέξει την οργάνωση του υλικού, το στοιχείο της επανάληψης και ειδικά για τον τρόπο που έγραψε τις ανισοσυλλαβίες.

Στα καθήκοντα του συντρόφου Χρήστου η δημοσιοποίηση και άλλων έργων του το επόμενο διάστημα τα οποία αναμένω να διαβάσω.

Βιογραφικό Χρήστου Δημούλα

όπως το στέλνει ο ίδιος

Γεννήθηκε τον Γενάρη του 1977 από πατέρα μανάβη λαϊκών αγορών και μάνα νοικοκυρά.

Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών κι Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου. Κάτοχος τίτλου σπουδών Εργαστηρίου Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας.

Εργάστηκε σ’ εργοστάσιο, μαγαζί παπουτσιών, σούπερ μάρκετ, αποθήκη με είδη σπιτιού & στις λαϊκές αγορές. Αυτή την εποχή επιβιώνει ως εμπορικός αντιπρόσωπος.

Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 2001 με το: ”Ψάχνοντας ένα αστέρι που χάθηκε”, ένα μικρό πεζό όπως κι άλλα στο ”Παλμό της Λαϊκής Αγοράς”, εφημεριδάκι που εξέδιδαν για πολλά χρόνια ο πατέρας κι ο θείος του καλύπτοντας κλαδικά και γενικής φύσεως θέματα. Κέρδισε έπαινο στον 28ο Παννελαδικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του 2010 απ’ τον Φιλολογικό Σύλλογο ”Παρνασσός” για την ως τώρα ανέκδοτη ποιητική του συλλογή ”Ποθητός ρεαλισμός”. Το ίδιο έτος έγραψε στίχους για τα πέντε απ’ τα έξι τραγούδια της δισκογραφικής δουλειάς της Τάνιας Ροζάκη: ”Δρόμοι που σκεπάζει η μοναξιά”.

Το 2011 επιμελήθηκε το χρονολόγιο του κλασσικού φιλειρηνικού περιοδικού ”Δρόμοι της Ειρήνης”, ενώ απ’ τον Απρίλη του 2013 μέχρι σήμερα γράφει στην ”Φωνή των Λογοτεχνών” απ’ το πρώτο τεύχος της.

Δεκέμβρη του 2013 εκδίδει την ποιητική συλλογή: ”Με λάδι του παρόντος ανάβουν του μέλλοντος καντήλια”, απ’ τις εκδόσεις ”ΕΝΤΟΣ” ενώ Νοέμβρη του 2014 εκδίδει ξανά στις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ την ποιητική συλλογή ”Οι λαϊκατζήδες”.

Τον Σεπτέμβρη ΤΟΥ ’15 ξεκινά & συνεχίζει να δημοσιεύει ποίηση & άρθρα στο ηλεκτρονικό περιοδικό “FRACTAL, H ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ”, ενώ τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς εκδίδει σε ποιητική μορφή τη βιογραφία του μεγάλου χαράκτη και ζωγράφου της Εθνικής Αντίστασης, Γιώργου Φαρσακίδη, με τίτλο: ”ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΡΣΑΚΙΔΗΣ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ” απ’ τις εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ.

Συνδημιουργός απ’ το Μάϊο του 2016 του Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγ.Δημητρίου & Νοτίων Προαστίων, νυν Συλλόγου Εργατικής και Λαϊκής Επιμόρφωσης ”Δημήτρης Γληνός”.

Από τον Αύγουστο του 2017 είναι αρχισυντάκτης της ραδιοφωνικής εκπομπής ”Συνθήματα τ’ήχου” στην ΕΡΤ-ΟΠΕΝ.

Ποιήματα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά & στα τσέχικα και κριτικές αναφορές του έργου του υπάρχουν σε πολλά εγχώρια έντυπα & ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης & πολιτισμού όπως και σ’ ανάλογα της Αυστραλίας και του Βελγίου.

Άλλα ενδιαφέροντα του εκτός λογοτεχνίας: θέατρο, εικαστικές τέχνες, ταξίδια και κοινωνικές δραστηριότητες.