Διλογία

Ευχής έργον

Καρδιά μου, εσύ που δεν έχεις ποτέ γιορτή και σχόλη, που βαδίζεις ακάματα ενάντια στον καιρό, που πασχίζεις νύχτα-μέρα να σώσεις ότι μπορεί να σωθεί την κάθε στιγμή, χαμήλωσε λίγο τους χτύπους σου…

Μη ζητάς αθανασία σε τούτο το πρόσκαιρο σεργιάνι. Πράξε μόνο αυτό που μπορείς να πράξεις τώρα.

Απώτερος στόχος, είναι οι  εφήμερες κατακτήσεις της θνητής ζωής. Αναζήτα λοιπόν τη λύτρωση στο δεδομένο χρόνο, γιατί αθανασία στη φθαρτή ύλη δεν υπάρχει. Μόνο, καθιέρωση, δόξα και αγιοποίηση, υφίσταται για τα ζωντανά και για τα έλλογα όντα του απάνω κόσμου.

Εξέτασε τις αντιφάσεις των καιρών και αποφάσισε ποιες είναι πραγματικές και ποιες όχι. Ρίξου στη μάχη με όλες τις δυνάμεις που κρύβεις μέσα σου.

Κι έχε υπόψη σου πως δεν έχουν καμιά σημασία οι ατομικές νίκες ή οι προσωπικές ήττες, αφού εκείνο που μετράει είναι οι συλλογικές διεργασίες που συντείνουν για την αλλαγή  της μοίρας των πολλών.

Η αιώνια αντιπαλότητα και η ακατάπαυστη σύγκρουση είναι τα κρίσιμα στοιχεία που κυριαρχούν και στο φως και στο σκοτάδι, και, που ορίζουν εντέλει όλα τα φυσικά και τα κοινωνικά φαινόμενα.

Τούτη τη στιγμή όμως, οφείλεις να αναγνωρίσεις  τις ακατάλυτες ορμές που γεννούν τα θεσπέσια οράματα της ζωής και, που πορεύονται ασυμβίβαστες στο χρόνο.

Διέκρινε στο σύνολο το ένα και το μοναδικό, αλλά και, στο ένα κατόπτευσε τη δυναμική του όλου.

Στην ποιοτική στάθμη που αφορά τα εσωτερικά γνωρίσματα των κρίσιμων γεγονότων, θα βρεις την απαιτούμενη ένταση, την ανθεκτικότητα και τη θέρμη, για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις αίσια από τούτη την αέναη αναμέτρηση.

Σμίξε καρδιά μου το πάθος σου με τις δυνατότητες του προύχοντα  νου. Δώσε στη λιτή  εικόνα των ματιών μου την πρέπουσα διάσταση και το άρτιο περιεχόμενο που πρέπει να  δοθεί. Χτίσε με επιμέλεια τους συνειρμούς σου για να διαισθανθείς  το απόσταγμα, το εκχύλισμα και το ελιξίριο που εξακοντίζουν στα ύψη την αξία των ορατών και των αόρατων στοιχείων της πανίερης δημιουργίας. Για να διαπιστώσεις έμπρακτα πως δεν υπάρχει τίποτα κρυφό πίσω από τα συναπτά φαινόμενα. Κι είναι μόνο ο δικός σου παλμός, αυτό που δίνει ρυθμό και αρμονία σ’ ολάκερο το σύμπαν…

Οι δυνάμεις στη φύση ανταγωνίζονται στη βάση μιας ευρύτερης λογικής που στηρίζεται στους αυστηρούς κανόνες μιας απόλυτης αλήθειας. Αποκάλυψε τούτη την προτασιακή διαλεκτική κι όλος ο πλούτος του χάους θα γίνει αποκλειστικά δικός σου…

Κι όταν η ανάγκη γίνει βούληση, τότε, θα φυσήσει ένας ήπιος λεβάντες άνεμος που θα καθαρίσει τη σκόνη και την αχλή που έχουν κατακάτσει, αιώνες τώρα, πάνω στη χωμάτινη φλούδα της γης.

Χάραξε τώρα, πάνω σε ένα λευκό σύννεφο του ουρανού, τις αξίες, τις επιθυμίες και τα νοήματα που υπάρχουν μέσα σου…

Μέτρα τον  επίπονο αγώνα. Λογάριασε την ικανοποίηση και την ελπίδα που προσφέρει αυτός, στην καθαγιασμένη προσπάθεια που γίνεται, για να σηματοδοτηθεί η προσδοκώμενη πορεία του αύριο! Κράτα ψηλά τα ιδεώδη και τα πρότυπα που στηρίζουν και ορθιάζουν τη ζωή, στη λιγόχρονη πορεία της πάνω στον ανεκτικό φλοιό της υπομονετικής μητέρας γης.

Όμως, με τούτη τη βαθιά συνείδηση, για την αμαρτία που έχει διεισδύσει μέσα μας, οφείλουμε να χαράξουμε τον καινούριο δρόμο, με μια τολμηρή σύλληψη και με έναν ευφυή διαλογισμό.

Η ευρυμαθής μητέρα πλάση κρύβει επιμελώς τα μυστικά της κάτω από τον ανακτορικό, με τα πολλά και τα ποικίλα χρώματα, μανδύα της. Χρέος μας είναι να ανακαλύψουμε  το θησαυρό της γνώσης της, για να κοινωνήσουμε τις μέγιστες αλήθειες της.

Η  δυστυχία, ο πόνος και η οδύνη που υποβάλλουν σε σωματικά και σε ψυχικά βασανιστήρια ολάκερη την  οικουμένη, απαιτούν μια ειλικρινή και άμεση προσέγγιση, έτσι ώστε να καλυφτεί κάποτε το κενό που χωρίζει τη μαρτυρική γη από τους ελευθερόφρονες ορίζοντες. Όμως, κι αυτή η κοινή προσπάθεια,  απαιτεί ζωτικότητα,  αντοχή και επίμονο μόχθο.

Η λήψη μιας λελογισμένης απόφασης συναρτάται από τη γνώση και από την συσσωρευμένη εμπειρία. Κι η αυτογνωσία, αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για την απαιτητική μάχη που κεντρικό της στόχο  έχει τη ριζική  αλλαγή τούτου του αλαζονικού κόσμου, που στους αιμόφυρτους κόλπους του, αντιμάχονται ανήλεα, το όσιο πνεύμα και η βορβορώδης ύλη. Κάθε προβληματισμός πρέπει να τίθεται στην κρίση των πολλών, γιατί κι οι άλλοι αδικημένοι προσδοκούν  να πάρουν το μερτικό της χαράς, της ευτυχίας και της επιτυχίας που τόσο δικαιωματικά τους ανήκει.

Μη γυρέψεις όμως ποτέ υλική ανταμοιβή καρδιά μου, για τις έντιμες και για τις γενναιόδωρες προσπάθειες που έχεις καταβάλει σ’ αυτόν τον τιτάνιο αγώνα.

Γιατί, ο αληθινός πλούτος, είναι το χαροποιό συναίσθημα της βαθιάς ικανοποίησης και της πληρότητας που αποκόμισες στη διαδικασία τούτης της δραματικής πορείας.

Η ιστορία καταγράφει υπομονετικά και ενσυνείδητα όλες τις πράξεις των ανθρώπων.

Η ιστορία αναγνωρίζει  και φημίζει ιδιαίτερα την υπεροχή των αφανών, των άσημων και των αθώων. Κι αυτή ορίζει σαφώς, ποιος εντέλει θα χαρακτηρισθεί ως μεγαλόπνοος και ως εμπνευσμένος άνθρωπος…

Κι είναι τόσο αναγκαίο, να αντλούμε χρήσιμα διδάγματα από το παρελθόν για να ρυθμίζουμε το παρόν και, για να σχεδιάζουμε με αυτοπεποίθηση το μέλλον. Για να υπάρξει αύριο, ένα μέλλον καθόλα δημιουργικό και ελπιδοφόρο για όλες τις θνητές υπάρξεις που κατοικοεδρεύουν πάνω στον πλανήτη γη.

Έχοντας πάντα υπόψη πως καμιά αλήθεια στο χρόνο της δεν είναι οριστική και τετελειωμένη. Γιατί η αλήθεια σχετίζεται με το επίπεδο της γνώσης και του διαλογισμού που κάθε φορά υπάρχει.

Η ανάλυση των γεγονότων, στο δεδομένο χρόνο, εδράζεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο ερμηνευτικό πλαίσιο. Κι αυτή η μέθοδος μελέτης, για τον ποιοτικό και για τον ποσοτικό προσδιορισμό των φαινομένων, επαναλαμβάνεται εις το διηνεκές…

Όλες οι χρονικές περίοδοι έχουν το δικό τους βαθμό ακρίβειας όσον αφορά την πρόβλεψη που, όμως, με το πέρασμα του χρόνου, η σχετική αλήθεια τείνει να ταυτιστεί με την απόλυτη αλήθεια των άπειρων διαστημάτων.

Οι επιλογές υπάρχουν, αλλά η προτίμηση  των επιλογών επαφίεται στο ατομικό μας κριτήριο.  Το ζητούμενο και το ποθητό ήταν κι είναι ο εγκαινιασμός και η κατοχύρωση στη γη της  θείας και της ανθρώπινης δικαιοσύνης.

 Όμως, για να φτάσουν οι άνθρωποι ως τις παρυφές τούτου του ιδανικού στόχου, πρέπει να διαθέτουν καλή πρόθεση, δοτικότητα, εντιμότητα και αλτρουισμό…

Η αδικία και η προκατάληψη σπέρνουν το μίσος και την αμάχη μεταξύ των ανθρώπων, ενώ η κοινή αντίληψη για το δίκαιο, σκορπά γύρω της αφειδώλευτα τη συντροφική αγάπη, την αλληλεγγύη και την ανιδιοτέλεια. Και η ηθική μας συνείδηση αποτελεί πάντα τον άσβεστο φάρο που δείχνει άοκνα και ανυστερόβουλα το δρόμο της ανάβασης, της σωτηρίας και της λύτρωσης.

“Μακάριοι οι πεινώντες και οι διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται…” 

Εκεί έγκειται ο ακάματος αγώνας της καρδιάς και του χαρισματικού ανθρώπινου νου. Να φτάσει ο θεάνθρωπος ως τις εσχατιές της συμπαντικής σοφίας και της δικαιοσύνης του απείρου, για να κερδίσει μια αμιγή και ανόθευτη ελευθερία!

Να κατεδαφίσουν, ο παραμελημένος μεροδουλευτής και ο εγκαταλειμμένος ξωμάχος, τα σαθρά, από τους αιμοσταγείς αιώνες τείχη της αχόρταγης ολιγαρχίας, για να διαβεί η θεά ελευθερία μαζί με τα απειράριθμα πεινασμένα πλήθη που την ακολουθούν με άδολη πίστη και με αμιγή αφοσίωση.

Για να βασιλέψουν πάνω στη τυραννισμένη γη, η  ισονομία, η ειρήνη, αλλά  και η κράτιστη αξία για τον παραγκωνισμένο άνθρωπο: η κοινωνική δικαιοσύνη!

Για να αρθούν επιτέλους τούτες οι προκλητικές οικονομικές και οι κοινωνικές ανισότητες, που μεταφέρονται, αιώνες τώρα,  τόσο ξεδιάντροπα, από τη μια στην άλλη γενιά. Για να υπάρξει η δυνατότητα, για όλες τις  θνητές υπάρξεις της πλάσης, στο πρόσφορο έδαφος της εφήμερης ζωής τους, να μοιράζουν στα ίσια το ψωμί, την ελπίδα και το όνειρο,…

Το ανθρώπινο και το θεϊκό

Το φάσμα που διαχωρίζει
τ’ άπειρο και το γηγενές,
την κάθε σκέψη μας ορίζει
κι όλες τις στείρες εμμονές.

…..

Απόκοσμες συνομωσίες,
για τους δειλούς παρηγοριά,
αγωνιστές και δηλωσίες,
μάζα, στην ίδια ζυγαριά.

Με άλλο πρίσμα δες τη σχέση,
του δούλου και της εξουσίας
κι όταν το έρεβος εκπέσει,
τ’ όνειδος δες της προδοσίας.

Οι δέκα εντολές του πλάστη,
σαν αθροιστούν να βγουν εννιά,
μια ν’ αποδώσεις στο δυνάστη,
δυο στον αδίστακτο φονιά.

Στα τραγικά τα προσωπεία,
δώσε έναν τόνο λυρικό,
στην προδομένη ουτοπία,
χτίσε ένα σύμπαν θεϊκό.

Ο Διόνυσος και ο Απόλλων,
μέλι να στάξουν στ’ όραμά σου,
στο ανακάτεμα των ρόλων,
να ‘βρεις κι εσύ το πέταγμά σου.

Η αυθυπέρβαση θα σώσει
αυτό που πρέπει να σωθεί
κι αυτή θα σ’ απελευθερώσει
απ’ όσα σου ‘χουν χρεωθεί…

Στη δύναμη της θέλησής σου,
θάλλει το φως κι η ελευθερία,
μα, μη νερώσεις το κρασί σου,
αν θες να γράψεις Ιστορία!