Ο Καραμέρος, η πλαστική σακούλα και η θανάσιμη απειλή
Υποτιμάει τη νοημοσύνη μας η οικολογική σας ευαισθησία για την πλαστική σακούλα και ότι αυτή αποτελεί θανάσιμη απειλή για το οικοσύστημα, όταν ταυτόχρονα ευθυγραμμίζεστε με την κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, που υποτιμούν σε τελική ανάλυση την αξία της ανθρώπινης ζωής μπροστά στα κέρδη.
Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής απαντάει στον αντιπεριφερειάρχη Γ. Καραμέρο (είχε παρουσιαστεί στην εκπομπή του Αυτιά με το κίτρινο φωσφοριζέ αδιάβροχο, θέλοντας να αναδείξει τη συμμετοχή του στη βοήθεια των πλημμυροπαθών της Δυτ. Αττικής), που με άρθρο στην ΕφΣυν παρουσιάζει τις “καλοσύνες” του ν.4496/2017 του υπουργείου Περιβάλλοντος, που ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο κατευθύνσεις της ΕΕ στον τομέα της ανακύκλωσης και γενικότερα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Ο Γ. Καραμέρος στο άρθρο του (έχει τίτλο “Επιτέλους τέλος στην πλαστική σακούλα, τη θανάσιμη απειλή για το οικοσύστημα”), προβάλλοντας μια δήθεν οικολογική ευαισθησία με αφορμή τη νέα διάταξη για τις πλαστικές σακούλες, ευθυγραμμίζεται με την αντιλαϊκή στρατηγική που με μανδύα φιλολαϊκό – φιλοπεριβαλλοντικό εξυπηρετεί τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, και παραβλέπει σημαντικές πλευρές του συγκεκριμένου νόμου.
Θυμίζουμε ότι με κοινή απόφαση των υπουργείων Οικονομίας, Περιβάλλοντος και Οικονομικών και της ΑΑΔΕ, από την 1η του Γενάρη 2018 παύει η δωρεάν διάθεση στους καταναλωτές της πλαστικής σακούλας.
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής:
«Στις 20/12 λάβαμε στο e-mail του Συλλόγου μας άρθρο του αντιπεριφερειάρχη Β. Τ. κ. Καραμέρου στην “Εφημερίδα των Συντακτών” 19/12/2017, με τίτλο: “Επιτέλους τέλος στην πλαστική σακούλα, τη θανάσιμη απειλή για το οικοσύστημα”, παρουσιάζοντας την ωφέλεια(!!!) του πρόσφατα ψηφισμένου ν.4496/2017.
Πρόκειται για την ενεργητική στήριξη που παρέχει ο κ. αντιπεριφερειάρχης στην κυβερνητική πολιτική, που με το ν.4496/2017 του υπουργείου Περιβάλλοντος ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο κατευθύνσεις της ΕΕ στον τομέα της ανακύκλωσης και γενικότερα της διαχείρισης των απορριμμάτων, που περικλείουν τις επιδιώξεις των μονοπωλίων, αφ’ ενός για επενδύσεις των συσσωρευμένων κερδών που πλεονάζουν και αφ’ ετέρου για τον περιορισμό της εξάρτησής τους από εισαγωγή πρώτων υλών και Ενέργειας ο οποίος είναι στρατηγικός τους στόχος, εξασφαλίζοντας μέσα από την παράδοση στους επιχειρηματικούς ομίλους το σύνολο της διαχείρισης των αποβλήτων, τη λεηλασία των δημοτών, την επιβολή νέων εξοντωτικών χαρατσιών, την εξασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης, την ακόμη μεγαλύτερη και ασφαλέστερη κερδοφορία τους.
Στηρίζει δηλαδή μια αντιλαϊκή στρατηγική που με μανδύα φιλολαϊκό – φιλοπεριβαλλοντικό εξυπηρετεί τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αφού ο λεγόμενος δημόσιος χαρακτήρας εξαντλείται στην αρμοδιότητα της Τοπικής Διοίκησης να εκχωρεί στους ιδιώτες (Μπόμπολα κ.ά.) το σύνολο της διαχείρισης των αποβλήτων, περιλαμβανομένης και της αποκομιδής τους, με την περαιτέρω επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων από τη διαχείρισή τους…, εξού και η επιβολή νέου “περιβαλλοντικού” – ανταποδοτικού τέλους ανά τεμάχιο πλαστικής σακούλας στους καταναλωτές ύψους τριών (3) λεπτών από 1/1/2018 και επτά (7) λεπτών από 1/1/2019.
Γι’ αυτό δεν βρήκε να πει κουβέντα για σημαντικές πλευρές του συγκεκριμένου νόμου, για:
– Τον πενταπλασιασμό ανά τόνο του κόστους από την επεξεργασία των υπολειμματικών απόβλητων, όπου κατά μέσο όρο από 10 ευρώ ο τόνος θα πάει στα 50 ευρώ (στην Αττική το κόστος προβλέπεται να υπερδεκαπλασιαστεί, μιας και το κόστος σήμερα είναι στα 6 ευρώ, λόγω οικονομίας κλίμακας), για το υψηλό κόστος αποκομιδής και για το εξοντωτικό χαράτσι ταφής, δηλαδή το ειδικό τέλος ταφής για τα ανεπεξέργαστα, τα σύμμεικτα απορρίμματα που οδηγούνται σε ΧΥΤΑ όπου από 35 ευρώ ο τόνος το 2018, θα φτάσει τα 60 ευρώ το 2023.
– Την επιβολή υπέρογκων κεφαλικών προστίμων από 200 ευρώ έως 500 ευρώ που θα επιβάλλονται από τον οικείο δήμο για όσους δημότες δεν συμμορφώνονται στον κανονισμό καθαριότητας του δήμου.
– Την προώθηση της καύσης των απορριμμάτων (γίνεται λόγος για ανάκτηση ενέργειας, που σημαίνει θερμική επεξεργασία απορριμμάτων).
– Τη γενικευμένη εισπρακτική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων με την παραπέρα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, στο όνομα του “πληρώνω όσο πετάω”, της πιο ακραίας εκδοχής “ο ρυπαίνων πληρώνει”, χειρότερη και από τη λογική του κεφαλικού φόρου, που όχι μόνο δεν σταματάει τη ρύπανση, αλλά φορτώνει περισσότερα βάρη στις πλάτες του λαού.
– Την ανάδειξη της “Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης ΑΕ” ως μοναδικού φορέα διαχείρισης των δημοτικών αποβλήτων συσκευασίας, εταιρείας που εμφανίζεται ως μη κερδοσκοπικού σκοπού, όμως στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετέχουν πολυεθνικοί κολοσσοί, όπως η “COCA COLA”, η “NESTLE”, η “ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ”, η “PROCTER & GAMBLE” κ.ά.
Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό ότι ο νόμος αυτός ενισχύει την πολιτική της Περιφέρειας Αττικής για ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των τοπικών κοινωνιών με σκοπό τον κοινωνικό έλεγχο και την επίτευξη συναινέσεων, υπενθυμίζουμε ότι η κατασκευή του ΧΥΤΑ στο Γραμματικό συνεχίζεται παρά τις αντιδράσεις και τις περιβαλλοντικές καταγγελίες κατοίκων και φορέων και παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία της σημερινής Περιφερειακής Αρχής προεκλογικά κατήγγειλε σε όλους τους τόνους την κατασκευή του έργου και ζητούσε να σταματήσει κάθε εργασία που έχει σχέση με την κατασκευή του, ενός έργου άκρως επικίνδυνου για την υγεία των πολιτών και το περιβάλλον.
κ. Καραμέρο,
Υποτιμάει τη νοημοσύνη μας η οικολογική σας ευαισθησία για την πλαστική σακούλα και ότι αυτή αποτελεί θανάσιμη απειλή για το οικοσύστημα, όταν ταυτόχρονα ευθυγραμμίζεστε με την κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, που ευθύνονται για τις φονικές πλημμύρες στη Δυτική Αττική, για την πρόκληση της τεράστιας περιβαλλοντικής καταστροφής από την πετρελαιοκηλίδα στο Σαρωνικό, που υποτιμούν σε τελική ανάλυση την αξία της ανθρώπινης ζωής μπροστά στα κέρδη».