Δημήτρης Κουτσούμπας: «H νεολαία ήδη μίλησε! Και πολύ δυνατά! Και θα ξαναμιλήσει και στις κάλπες, με ψήφο στο ΚΚΕ!» (ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ)

“Έτσι θα τους βγάλουμε κι εμείς τη γλώσσα: Τώρα ΚΚΕ! Χιλιάδες νεανικές ψήφοι να δώσουν ένα μεγάλο πολιτικό χτύπημα σε αυτό το σύστημα, για να γίνουν πράξη όλα όσα οι άλλοι φοβούνται, όλα όσα εμείς ελπίζουμε και ονειρευόμαστε!”

Σε συγκέντρωση νεολαίας με θέμα «Δεν είναι η ώρα της σιωπής – Είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα – Με το ΚΚΕ για τη ζωή που μας αξίζει!», στον πολυχώρο «WE» στη Θεσσαλονίκη μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Μετά την ομιλία ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους:

Παραθέτουμε την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα:

«Από τη σημερινή συγκέντρωση, για μία ακόμα φορά εδώ στη Θεσσαλονίκη, θέλουμε να πούμε με όλη μας τη δύναμη, απευθυνόμενοι στη νέα γενιά, τη νεολαία αυτού του τόπου: Μπορείτε να κάνετε τη διαφορά! Το αποδείξατε τις προηγούμενες μέρες σε όλη την Ελλάδα!

Με τον αγώνα σας μπορείτε να διεκδικήσετε τη ζωή, αλλά και τον ρόλο που σας αξίζει στο παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Με την ψήφο σας μπορείτε να τιμωρήσετε όλους αυτούς που υπηρέτησαν και υπηρετούν μια πολιτική που υποθηκεύει τη ζωή της νέας γενιάς.

Να δυναμώσετε πολύ το ΚΚΕ. Το μόνο Κόμμα που απευθύνεται στις νέες και τους νέους και τους λέει: Ναι! Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα! Υπάρχουν σήμερα όλες οι δυνατότητες!

Είναι στο δικό μας χέρι να τα καταφέρουμε! Γιατί τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών ανέδειξαν μέσα από τη μεγάλη τραγωδία, μέσα από τη θλίψη και την οργή, που γρήγορα έγιναν οργανωμένος αγώνας, ένα μικρό μέρος από αυτό που φοβούνται όλοι όσοι προβάλλονται ως “πανίσχυροι”: Την τεράστια δύναμη του λαού μας! Μόνο ο λαός σώζει το λαό! Και αυτό το σύνθημα αποδείχθηκε ξανά απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας!

Ανέδειξαν, όμως, και την ορμή, την εφευρετικότητα, τη δύναμη της θέλησης δεκάδων χιλιάδων νέων σε όλη την Ελλάδα που βγήκαν στους δρόμους για να ζητήσουν δικαίωση για τους νεκρούς τους. Για να κάνουν πράξη και δική τους υπόθεση το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ», αλλά και για να διεκδικήσουν, να αγωνιστούν για όλα εκείνα που αργά και βασανιστικά γέμιζαν το ποτήρι της οργής και της αγανάκτησης εδώ και τόσα χρόνια.

Γιατί, γι’ αυτή τη γενιά, το “μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι” επανέρχεται ξανά και ξανά σαν κακός εφιάλτης. Όταν στις φυσικές καταστροφές στο Μάτι, τη Μάνδρα η εγκληματική ευθύνη του κράτους και όλων των κυβερνήσεων οδήγησε σε δεκάδες νεκρούς. Όταν μετά την κορύφωση της πανδημίας, το διαχρονικό έγκλημα στην υγεία ολοκληρώθηκε με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς. Στα αλλεπάλληλα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, τις δολοφονίες νέων γυναικών, των δολοφονικών επιθέσεων οπαδικών στρατών και τα διάφορα φαινόμενα σήψης και παρακμής αυτού του συστήματος, που έρχονται συνεχώς στην επιφάνεια. Αλλά όχι μόνο εκεί. Γιατί το ίδιο νιώθει η νεολαία σε αυτό το σύστημα όταν μετράει τα δικαιώματά της στην παιδεία, στην υγεία, στον ελεύθερο χρόνο, στην πρόσβασή της σε ελεύθερους χώρους, σε χώρους άθλησης και αναψυχής.

Όταν ανοίγει το πορτοφόλι της και μετράει πόσα της μένουν ύστερα από την πληρωμή των υπέρογκων ενοικίων, των λογαριασμών ή όταν αγοράζει ένα εισιτήριο για μια συναυλία ή το σινεμά.

Όταν νέα ζευγάρια αποκτούν το πρώτο τους παιδί και μετρούν πόσες θέσεις μένουν στους παιδικούς σταθμούς και τους φαίνεται σαν να πρέπει να πιάσουν το τζόκερ για να βρουν θέση για το παιδί τους.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνει αυτό το σύστημα, ένα σύστημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και έχει στο επίκεντρο το κέρδος. Αυτή είναι η καθημερινότητα που έφτιαξαν για τη νεολαία οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων χρόνων, αλλά και η πολιτική της ΕΕ, που προσπαθούν, μόνιμα, “να βγάλουν λάδι” όλοι τους. Γι’ αυτό το ΚΚΕ είπε από την πρώτη στιγμή και το λέει ξανά:

Δε φταίει η κακιά η ώρα ούτε η κακιά η χώρα, φταίει το καπιταλιστικό κέρδος και όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτή τη χώρα.

Ήμασταν οι πρώτοι και οι μόνοι που μιλήσαμε καθαρά και αποδείξαμε άμεσα ότι τα Τέμπη δεν ήταν απλώς ένα δυστύχημα, αλλά ένα έγκλημα και μάλιστα προδιαγεγραμμένο. Γιατί ξέραμε πολύ καλά το χρονικό αυτού του εγκλήματος και τους πραγματικούς ενόχους:

Από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που πραγματοποίησε τον τεμαχισμό του ΟΣΕ το 2009 στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ το 2013 που “έτρεξε” την ιδιωτικοποίηση και από εκεί στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που το 2017 πούλησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και φόρτωσε στον λαό τα χρέη 14,3 δισ. του ΟΣΕ, για να συνεχίσει αυτό το ζοφερό έργο σήμερα η ΝΔ.

Όχι μόνοι τους όμως. Γιατί ακολούθησαν την πολιτική της ίδιας της -πολυδιαφημισμένης στη νεολαία- Ευρωπαϊκής Ένωσης, που, με μια σειρά οδηγίες και κατευθύνσεις, οδήγησε στην απελευθέρωση του σιδηρόδρομου για να ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Άλλωστε, και στην ίδια την ΕΕ, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, με πάνω από 600 νεκρούς σε δυστυχήματα στον σιδηρόδρομο μόνο το 2021.

Γιατί τελικά παντού και πάνω απ’ όλα, βρίσκεται ο ίδιος μεγάλος ένοχος, που είναι ένα σύστημα που έχει στο επίκεντρο το καπιταλιστικό κέρδος.

Άλλωστε ο Κ. Μαρξ, που κάποιοι θα μας αποκαλέσουν “κολλημένους” που τον επικαλούμαστε 140 χρόνια μετά τον θάνατό του, είχε γράψει: “Το κεφάλαιο (…) με 300% κέρδος δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνέψει να το πράξει…”. Κάτι τέτοιο αποτυπώθηκε με τραγικό τρόπο στις γραμμές των Τεμπών πριν λίγες μέρες.

Το ΚΚΕ μέσα στις εξελίξεις αυτών των ημερών, έδειξε ξανά ότι το χωρίζει άβυσσος από όλα τα αστικά κόμματα, όχι μόνο στις θέσεις που έχει, αλλά και στην αντίληψή του για τον ρόλο του λαού και της νεολαίας. Γιατί, αυτές τις μέρες, έγινε καθαρό, πόσο τρέμει όλο το σύστημα και τα κόμματά του τη δύναμη της λαϊκής, της νεολαιίστικης οργής και της δύναμης που μπορεί να αποκτήσει αυτή μέσα από την οργανωμένη κινητοποίηση.

Τους ενόχλησαν πολλά. Ταρακούνησαν την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της οι χιλιάδες στον δρόμο και γι’ αυτό τους καλούσαν “να επικρατήσει ψυχραιμία”, να μη χαλάσει μια “κακιά στιγμή” το “έργο” τόσων χρόνων!

Φοβήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι η νεολαία “δε μασάει” και βάζει και τον ίδιο στο κάδρο των ευθυνών! Γι αυτό και έλεγε: ότι “δεν είναι ώρα για ευθύνες” όταν οι νέοι κατέβαιναν κατά χιλιάδες στους δρόμους.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά. Έχουν καταντήσει ανέκδοτο, οι διαφορετικές εκδοχές που εφευρίσκει κάθε φορά, τού “θα λογαριαστούμε μετά” για να μη λογαριαστεί ποτέ!

Αλλά και το ΜέΡΑ25, που, μέσω του κ. Βαρουφάκη, την κρίσιμη στιγμή, έλεγε “ούτε οργή, ούτε διαμαρτυρία, καταδίκη στις κάλπες”, μόνο ψηφαλάκια δηλαδή. Γιατί – όσο κι αν προσπαθεί να το κρύψει – έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης, τόσο με τη συμμετοχή του ως υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση του 2015, η οποία οδήγησε στο 3ο και χειρότερο μνημόνιο, όσο και με την πλήρη υποταγή του στην ΕΕ, στην Κομισιόν και τις οδηγίες της. Άλλωστε, όταν κλίνεις σε όλες τις πτώσεις τον “ρεαλισμό”, μάλλον θες να κρύψεις τον βαθύ συμβιβασμό που σε διακατέχει.

Ο λαός και η νεολαία, όμως, έδειξαν ότι δεν τους ταιριάζει ούτε η αναμονή, ούτε ο δήθεν “ρεαλισμός” αυτού του συστήματος. Γι’ αυτό και πιο πολύ απ’ όλους, φοβήθηκε και τρέμει, το ίδιο το σύστημα, τα αφεντικά, οι αναλυτές τους, την αμφισβήτηση που απλώνεται. Την αμφισβήτηση που αγκαλιάζει τα κόμματά τους, το κράτος τους, το ίδιο το σύστημα που “ΘΕΟΣ” του είναι το κέρδος.

Φοβούνται ότι πλέον βγαίνουν συμπεράσματα από πολύ περισσότερους, ότι πιο πολλοί επιλέγουν τον οργανωμένο αγώνα, γιατί ήταν δεκάδες χιλιάδες όσοι πύκνωσαν τα μπλοκ και τα πανό των σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων, των μαθητικών συμβουλίων, των συλλόγων γονέων. Όσοι ψάχνουν τρόπο να οργανωθούν μέσα στους χώρους δουλειάς.

Φοβούνται γιατί η νεολαία δεν κατέβηκε με θολά συνθήματα, με τυφλή οργή, αλλά ήξερε και ΤΙ και ΠΟΙΟΣ της φταίει. Ήξερε και ξέρει ΓΙΑΤΙ είναι οργισμένη και ΤΙ ζητάει. Γι’ αυτό φώναξαν χιλιάδες: “Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές!”.

Φοβούνται γιατί ούτε οι θλιβερές προσπάθειες προβοκάτσιας, που πλέον τις αναγνωρίζουν από μακριά και τα μικρά παιδιά, κατάφεραν να ανακόψουν τις μάζες νέων που διαδήλωναν.

Αυτή, όμως, είναι και η μεγάλη διαφορά μας με τα υπόλοιπα κόμματα. Τις εικόνες που έβλεπαν τα άλλα κόμματα και τους κυρίευε ο τρόμος, εμείς τις βλέπαμε και μεγάλωνε το χαμόγελό μας, η αυτοπεποίθηση και η σιγουριά μας. Γιατί, αυτές τις εικόνες, εμείς οι κομμουνιστές, μαζί με τον λαό, τις φτιάξαμε σε όλη την Ελλάδα, απ’ άκρη σ’ άκρη και μπορούν να γίνουν εικόνες από το μέλλον.

Γιατί το ΚΚΕ, τον λαό και τη νεολαία, τούς έχει για πολλά παραπάνω από απλούς θεατές των εξελίξεων ή απλούς ψηφοφόρους ανά τετραετία. Τους έχει για πρωταγωνιστές, για αυτούς που θα διαμορφώσουν και θα καθορίσουν τις εξελίξεις στην χώρα μας. Για αυτούς που θα πάρουν την εξουσία και με το ΚΚΕ μπροστά, θα ασκήσουν τη διακυβέρνηση σε μια νέα Ελλάδα, διαφορετική από αυτή που ζούμε σήμερα, απαλλαγμένη από τα αφεντικά, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το κέρδος.

Ε, λοιπόν, αυτόν τον φόβο τους, ας τον κάνουμε εφιάλτη τους! Και τον εφιάλτη τους πραγματικότητα! Να είναι πανίσχυρος ο λαός με πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ και αυτοί αδύναμοι, ζαλισμένοι, τρομαγμένοι απέναντί του!

Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για καλύτερες μέρες για τη νέα γενιά, για τον λαό μας. Το σύστημά τους φοβάται την αντισυστημική ψήφο στο ΚΚΕ, η νέα γενιά όμως μπούχτισε με το σύστημά τους!

Γι’ αυτό, τώρα, πολλές νεανικές κόκκινες ψήφοι! Όσοι νέοι ψηφίζουν για πρώτη φορά, να ψηφίσουν αντισυστημικά, απέναντι στο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης, να ψηφίσουν ΚΚΕ.

Ο λαός μας και ειδικά η νέα γενιά έχει φέτος μια μεγάλη ευκαιρία. Αυτή τη φορά μετά τις εκλογές να μετρηθούν και να βγουν αυτοί λιγότεροι! Να μην τους βγαίνουν τα “κουκιά” και οι ψήφοι για να φτιάξουν την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση.

Να εκτεθούν περισσότερο, να “κάψουν” τα χαρτιά που έχουν στο μανίκι τους, να έχουμε αδύναμη αντιλαϊκή κυβέρνηση και πολύ πιο ισχυρό το ΚΚΕ, μαζί με τον λαό για να τους αντιμετωπίσει. Να μην μπορούν να περάσουν εύκολα τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα που σχεδιάζουν. Να δυναμώσει ο οργανωμένος αγώνας πανελλαδικά, παντού για τη διεκδίκηση όλων όσα αξίζουν στον λαό μας τον 21ο αιώνα. Να δυναμώσει η σύγκρουση με το σύνολο της πολιτικής, της στρατηγικής αυτού του συστήματος που θέλει τον λαό στη γωνία. Έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε πραγματικά καλύτερες μέρες.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σε αυτή την “κακιά τη χώρα”, όπως και σε όλες τις άλλες, υπάρχει μια πολύ μεγάλη αντίφαση. Να υπάρχει από τη μία ένας λαός, εκατομμύρια εργαζόμενοι ικανοί να παράξουν, να δημιουργήσουν, με υψηλή εξειδίκευση και εμπειρία, ικανότητα.

Να υπάρχει μια νέα γενιά που έρχεται με ορμή, που παλεύει για τη μόρφωσή της, με όρεξη να δημιουργήσει και να μεγαλουργήσει, να αξιοποιήσει τις νέες τεχνολογίες και όσα έχει δημιουργήσει η ανθρωπότητα και από την άλλη μεριά, να βρίσκεται μια χούφτα ανθρώπων, μαζί με τις κυβερνήσεις τους, που όλη αυτή τη δύναμη πασχίζουν να την περιορίσουν, να τη φρενάρουν, να την υποτάξουν μέσα στο πλαίσια του κέρδους τους, που βλέπουν τις νέες και τους νέους, μόνο ως τα απαραίτητα εξαρτήματα και εργαλεία για να πετύχουν την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάπτυξη, που βλέπουν τα δικαιώματα της νεολαίας, των νέων εργαζομένων, ως εμπόδιο για τα κέρδη τους.

Γι’ αυτό πολλοί νιώθουν ασφυκτικά μέσα σε αυτά τα όρια. Γι’ αυτό πολλοί νέοι σήμερα βλέπουν οι γνώσεις και οι ικανότητές τους να μην αμείβονται με αξιοπρεπείς μισθούς, ωράρια και συνθήκες εργασίας. Γι’ αυτό πολλοί δεν μπορούν καν να εργαστούν στον τομέα τους, σε αυτό που σπούδασαν ή περνούν πολλά χρόνια μέχρι να το εξασκήσουν.

Γι’ αυτό και το σημερινό σύστημα και οι κυβερνήσεις του μετατρέπουν τη νεολαία πότε σε μια στρατιά ανέργων και πότε σε στρατιά περιπλανώμενων καλοκαιρινών εργαζομένων σε διάφορους τουριστικούς παραδείσους, που χτίζονται πάνω από την εργασιακή κόλαση που ζουν οι εργαζόμενοι.

Γι’ αυτό πολλά νέα ζευγάρια διστάζουν για καιρό μέχρι να κάνουν το πρώτο βήμα, νιώθουν και είναι αστήριχτοι στην καινούργια ζωή που θέλουν να χτίσουν, αφού όλα όσα χρειάζονται αντιμετωπίζονται ως κόστος.

Αυτά βλέπει όμως και το ΚΚΕ και βροντοφωνάζει:

Η πατρίδα μας μπορεί να έχει καλύτερο μέλλον! Η γενιά σας, με τον αγώνα της, με το ΚΚΕ μαζί, μπορεί να το κάνει πράξη.

Γιατί σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι δυνατότητες, που στα χέρια μιας άλλης εξουσίας μπορούν να αξιοποιηθούν, για να εξασφαλίζεται μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, με μισθό που θα καλύπτει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Για να δημιουργούνται φθηνές, σύγχρονες, λαϊκές κατοικίες για όλους, χωρίς τα κοράκια των funds πάνω από το κεφάλι μας και τον κίνδυνο να ξεσπιτωθεί ο λαός. Για να παρέχονται σύγχρονες, φθηνές, ασφαλείς μαζικές μεταφορές για όλο τον λαό με σύγχρονο συγκοινωνιακό δίκτυο στα μεγάλα αστικά κέντρα και όχι να κινδυνεύει ο λαός ακόμα και σε πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη, που το δικαίωμα στη μετακίνηση έχει γίνει μπαλάκι του πινγκ-πονγκ ανάμεσα στο ανέκδοτο του μετρό και στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ, που αυτοαναφλέγονται, την ίδια στιγμή που αυτά τα μέσα τα χρησιμοποιούν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι άνθρωποι, φοιτητές, μαθητές κ.ά.

Για να κατοχυρώνεται το καθολικό δικαίωμα σε δημόσια και δωρεάν παιδεία, προσχολική αγωγή. Για στήριξη ειδικά των νέων γονιών και ζευγαριών που ζουν διαρκώς μέσα στην ανασφάλεια και οδηγείται σε μείωση ακόμη και ο πληθυσμός της χώρας. Αντίστοιχα, να εξασφαλίζεται το δικαίωμα σε δωρεάν υγεία, με αναβάθμιση των υπαρχουσών υποδομών, των νοσοκομείων, με ένα ολοκληρωμένο σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας, που δε θα εξαρτάται από τα κέφια των “χορηγών” και των “ευεργετών”, όπως έγινε εδώ στη Θεσσαλονίκη που παγώνει η κατασκευή του παιδιατρικού νοσοκομείου, γιατί αποσύρθηκε ο χορηγός!

Για να δημιουργούνται πόλεις σύγχρονες, ανθρώπινες, γεμάτες πράσινο και ανοιχτούς χώρους αναψυχής και άθλησης. Όχι πόλεις κλουβιά, όπως είναι σε πολλές συνοικίες η Θεσσαλονίκη, η οποία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά στο εμβαδόν πρασίνου ανά κάτοικο. Ενώ, τώρα, τα όποια σχέδια αστικής ανάπτυξης διαμορφώνονται, σχεδιάζουν τη δημιουργία νέων ξενοδοχειακών και συνεδριακών μονάδων και όχι χώρων που θα δώσουν ανάσα στο λαό και στη νεολαία της πόλης.

Για να εξασφαλίζεται στην πράξη η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα, οι δομές και οι μηχανισμοί εκείνοι που θα προστατεύουν τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας και ειδικά τα παιδιά, που θα διαμορφώνεται κυρίως το κοινωνικό πλαίσιο που είναι αναγκαίο, ώστε να μπει ένα τέρμα σε όλες εκείνες τις αιτίες που δημιουργούν έναν ατέρμονο φαύλο κύκλο περιστατικών σήψης και δυσωδίας.

Γι’ αυτά και άλλα πολλά παλεύει το ΚΚΕ. Αυτά είναι η πολιτική του πρόταση, το πρόγραμμά του για την εξουσία του ίδιου του λαού. Αυτές τις προτάσεις του τις δένει με τον καθημερινό αγώνα.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια, άλλωστε, κάθε νέος άνθρωπος έχει μια ζωντανή εικόνα να θυμάται, που οι κομμουνιστές μπήκαν μπροστά στους αγώνες των μαθητών για ασφαλή σχολεία και ολοκληρωμένη μόρφωση, στους αγώνες των φοιτητών ενάντια στα σχέδια για Πανεπιστήμιο ΑΕ, για να μην μπει η αστυνομία στις σχολές. Μέσα από αυτούς τους αγώνες οι φοιτητές άλλαξαν σελίδα με την ανάδειξη της Πανσπουδαστικής σε πρώτη δύναμη. Στους νέους εργαζόμενους, για να διεκδικήσουν καλύτερους μισθούς και συνθήκες δουλειάς, για να μην περάσουν οι αντεργατικοί νόμοι για το 8ωρο και την απαγόρευση της απεργίας, στους αγώνες της νεολαίας ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία.

Αγώνες που θα πρέπει να δυναμώσουν, ειδικά τώρα που το ενδεχόμενο γενίκευσης του πολέμου είναι κάτι παραπάνω από ορατό, όπως απέδειξε και το περιστατικό κατάρριψης του αμερικανικού drone από τις ρωσικές δυνάμεις πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.

Θυμίζουμε ότι τέτοια αμερικανικά drones σταθμεύουν στη βάση των ΗΠΑ στη Λάρισα. Και “ο νοών νοείτω…”

Πρέπει να δυναμώσουν οι αγώνες της νεολαίας τώρα που πυκνώνουν τα σύννεφα πάνω από την καπιταλιστική οικονομία, που σκάνε τα κανόνια των μεγάλων τραπεζών το ένα πίσω από το άλλο, που η ακρίβεια και ο πληθωρισμός έχει καταπιεί την καινούρια αύξηση – κοροϊδία που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στον κατώτατο μισθό πριν καν αυτή δοθεί.

Για να μη μιλήσουμε για τα pass της κακιάς ώρας που έχουν γίνει ανέκδοτο ανάμεσα στους νέους. Αυτή είναι όμως η ανάπτυξή τους και προετοιμάζει την επόμενη κρίση τους!

Φίλες και φίλοι,

Η πρόταση του ΚΚΕ μιλά για ένα κράτος ριζικά διαφορετικό από το σημερινό εχθρικό κράτος που έχει αντιμετωπίσει ο λαός μας όλα αυτά τα χρόνια. Για ένα κράτος που, όσο κι αν τους βολεύει να τα φορτώνουν γενικά κι αόριστα πάνω του, αναπαράγοντας τις αστειότητες, ότι “δεν υπάρχει κράτος” ή μιλώντας για το “παλιό κακό κράτος”, στην πραγματικότητα και υπάρχει και πολύ ικανό είναι.

Είναι κράτος ικανό να παρακολουθεί κόμματα και όποιον χρειαστεί, αλλά ανίκανο να παρακολουθήσει την πορεία δύο τρένων. Είναι ικανό να πραγματοποιεί άμεσα ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, να καταγράφει αναλυτικά όλα τα χρέη προς την εφορία, αλλά ανίκανο να έχει ηλεκτρονικά συστήματα για τον σιδηρόδρομο.

Είναι ικανό, όπου χρειάζεται, να επιταχύνει και να παρακάμπτει τη “γραφειοκρατία” π.χ. για την προμήθεια οπλικών συστημάτων, όχι όμως όταν αυτή αφορά στην πραγματοποίηση έργων που καλύπτουν και κάποιες λαϊκές ανάγκες. Είναι ικανό φυσικά να καταστέλλει τους λαϊκούς αγώνες και αυτό η νεολαία της Θεσσαλονίκης το ξέρει καλά, το έζησε και την περασμένη Πέμπτη, αλλά ανίκανο να προστατεύει τον λαό από φυσικές καταστροφές.

Αυτά δε γίνονται τυχαία. Γιατί μιλάμε για ένα κράτος-μοχλό στα χέρια των αφεντικών για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων. Κράτος ταξικό, όπως λέμε εμείς.

Κράτος δεσμευμένο στην ΕΕ, στα μνημόνια διαρκείας, στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών οδηγιών, όπως αυτές που οδήγησαν στην πλήρη διάλυση του σιδηρόδρομου, στα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του ταμείου ανάκαμψης.

Αυτό δεν αλλάζει χωρίς ανατροπή αυτού του κράτους. Γι’ αυτό και είμαστε σίγουροι ότι και η επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, θα είναι αντιλαϊκή, από τη στιγμή που είναι πλήρως σύμφωνη με όλα τα παραπάνω.

Ποντάρουν, ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, στο ότι η νέα γενιά, λόγω της ηλικίας της, δεν έχει μεγάλη πείρα, ότι θα μπορέσουν να ξεγελάσουν και να αρπάξουν ψήφους από τη νεολαία, χωρίς να έχουν καμία επαφή μαζί της και με τα προβλήματά της. Απλά και μόνο θέτοντας χιλιοπαιγμένα εκβιαστικά διλήμματα.

Τις τελευταίες μέρες, αυτό το δίλημμα έχει γίνει ακόμα πιο ζοφερό, έχει μετατραπεί από τους ίδιους τους κυρίους Μητσοτάκη και Τσίπρα στο δίλημμα ποιος έχει περισσότερους ή λιγότερους νεκρούς! Εκεί έχει φτάσει η κατάντια τους. Τόσο χαμηλά νομίζουν ότι είναι ο πήχης του λαού μας.

Ως εδώ όμως! Ο λαός μας θρήνησε θύματα, δικά του παιδιά με όλους τους. Και τους 102 στο Μάτι και τους 54 στη Μάνδρα και τους 57 τώρα στα Τέμπη και τόσους άλλους. Δεν μπορεί να μετράμε πλέον χαμένες ανθρώπινες ζωές. Πρέπει να κερδίσουμε τις ζωές μας, τη ζωή που μας αξίζει!

Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο και αυτά τα διλήμματα ντροπιάζουν στην πραγματικότητα κάθε νέα και νέο που θέλει να κοιτά με το κεφάλι ψηλά το μέλλον. Γιατί η νεολαία δεν μπορεί να περιορίσει τις ελπίδες της ψάχνοντας την επιλογή του “λιγότερου χειρότερου”.

Γι’ αυτό και απαντά μαζικά “κανένας” στις ερωτήσεις που κάνουν οι δικοί τους δημοσκόποι, για το ποιος από τους δύο μπορεί καλύτερα να δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα. Όχι τυχαία. Η νέα γενιά και γνωρίζει και έχει τη δική της πείρα για να κρίνει.

Ξέρει ότι η εγκληματική πολιτική έχει κοινή υπογραφή μαζί με της ΝΔ και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρει ότι όποτε επέλεξε το δήθεν μικρότερο κακό, ήρθε το μεγαλύτερο. Γιατί το 2ο μνημόνιο της ΝΔ έφερε το 3ο του ΣΥΡΙΖΑ. Και η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έφερε το “περισσότερο κακό” του Μητσοτάκη και φτου και πάλι από την αρχή. Ξέρει ότι κάθε νόμο που έβαλε τη σφραγίδα του στη ζωή της, τον προετοίμασε ο ένας για να τον ολοκληρώσει ο άλλος.

Έτσι έγινε με την εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με τα κολέγια, με το νόμο για την απεργία, με το νόμο Χατζηδάκη, με το σχολείο – εξεταστικό κέντρο, με την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο στα σχέδια των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Ξέρει, επίσης, ότι σε κάθε κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί, για να της δώσει μαξιλαράκι ασφαλείας. Όλα αυτά η νεολαία τα ξέρει, γι’ αυτό και πολλοί -ειδικά τώρα – απαντούν “κανένας”.

Αυτό το “κανένας”, όμως, θα αποκτήσει δύναμη, μόνο αν μετατραπεί σε αποφασιστική, μαζική ψήφο στο ΚΚΕ. Απέναντι στα κόμματα που μας έφεραν ως εδώ, δεν αρκεί ούτε η τυφλή αγανάκτηση, ούτε όμως οι ανώδυνες επιλογές για τα λεγόμενα “μικρά κόμματα”. Άλλωστε κι από αυτά υπάρχει μπόλικη πείρα.

Παρουσιάζουν “μικρά” κόμματα για όλα τα γούστα, για να αρπάξουν και πάλι ειδικά την ψήφο των νέων με πλάγιο τρόπο και να οδηγηθεί ξανά στα “μεγάλα”. Κόμματα που φτιάχνονται και διαλύονται σε μια νύχτα αφού έχουν παίξει τον ρόλο τους. Έτσι δεν έγινε με κόμματα που τώρα οι περισσότεροι από εσάς δεν τα ξέρουν ή δεν τα θυμούνται καν; Όπως η «Δημοκρατική Αριστερά», η ΔΗΜΑΡ; Όπως «το Ποτάμι»; Ο Λεβέντης της «Ενωσης Κεντρώων» που από πρόσωπο γραφική καρικατούρα κατέληξε στη Βουλή;

Αλλά και με τα ακροδεξιά μορφώματα, όπως το ΛΑΟΣ, που μετατράπηκε σε φυτώριο στελεχών για τη ΝΔ ;

Όλα αυτά τα κόμματα, αφού άρπαξαν την ψήφο του λαού και την κατέθεσαν στηρίζοντας αντιλαϊκές κυβερνήσεις, μνημόνια και νομοσχέδια, κατέληξαν να διαλυθούν και να διαχυθούν σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμη και το πιο πρόσφατο, το ΜέΡΑ25, έχει μείνει μόνο με 6 βουλευτές, αφού οι υπόλοιποι, ή ανεξαρτητοποιήθηκαν ή κατέληξαν στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Και λογικό είναι, αφού αυτά τα κόμματα έχουν ίδια στρατηγική, γι’ αυτό και είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Αλλά και το μόρφωμα της «Ελληνικής Λύσης», του Βελόπουλου, που δραστηριοποιείται κυρίως εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, μήπως δεν είναι ένα συνονθύλευμα προσωρινά απογοητευμένων Νεοδημοκρατών που είναι έτοιμοι να καταθέσουν την ψήφο τους σε ένα πιο “δεξιό” κυβερνητικό σχήμα;

Άλλωστε, ο ίδιος ο κ. Βελόπουλος ξέρει από αυτά. Μια χαρά είχε δώσει την ψήφο του, πριν φτιάξει το δικό του μαγαζί, στη συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΛΑΟΣ ως στέλεχος του ΛΑΟΣ τότε, ενώ στη συνέχεια στήριζε ως μέλος της ΝΔ στην οποία μετακόμισε, τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ το 2012 -2015.

Η νεολαία, τέλος, ξέρει καλά και τον εγκληματικό ρόλο των φασιστών, των ορφανών της Χρυσής Αυγής. Ο λαός και η νεολαία μας τους τσάκισε και τους έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων. Ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη, όταν τους αντιμετώπισε στα σχολεία και στις γειτονιές.

Πρόκειται για δημιουργήματα της σαπίλας του συστήματος που τρέφουν τον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, το μίσος για την οργανωμένη πάλη, κατά παραγγελία από τα εκάστοτε αφεντικά τους, που στηρίζονται ανοιχτά και απευθείας από επιχειρηματίες – κηφήνες, από σκοτεινά και ύποπτα κυκλώματα, για να τους οδηγούν σε ανώδυνα μονοπάτια βέβαια για το σύστημα αλλά άκρως επικίνδυνα για τον λαό και τη νεολαία. Ο λαός μας πρέπει να μιλήσει ξανά και στις εκλογές και στους αγώνες, για να στείλει μια και καλή όλους τους ναζί –όπως κι αν βαφτίζονται οι ίδιοι- στον αγύριστο!

Υπάρχει επίσης πείρα και από την αποχή, που τώρα, πολλοί την πλασάρουν ως δήθεν επιλογή που τάχα ενοχλεί το σύστημα και το “τρομάζει”. Μα καλά το εννοούν στα σοβαρά;

Αφού η νεολαία ήδη μίλησε! Και πολύ δυνατά! Και θα ξαναμιλήσει και στις κάλπες με την ψήφο της. Με ψήφο στο ΚΚΕ! Ξέρουμε ότι τα τσιράκια του συστήματος είναι ευτυχισμένοι όταν ο λαός και η νεολαία απέχουν. Ίσα-ίσα αυτή την αποχή επιδιώκουν και γενικότερα. Αποχή πρώτα απ’ όλα από τον αγώνα, από την οργάνωσή του.

Άλλωστε, στις προηγούμενες εκλογές η αποχή άγγιξε το 43%. Δεν ενοχλήθηκε κανείς τους, το αντίθετο. Για τη νεολαία υπάρχει μόνο μια επιλογή αν θέλει η ψήφος της να μην αλλοιωθεί, να μην παρερμηνευτεί. Εάν θέλει να τους ενοχλήσει και να τους τρομάξει, να εκφράσει γνήσια ό,τι νιώθει αυτή τη στιγμή μέσα της.

Κι αυτή η επιλογή είναι μόνον το ΚΚΕ! Γιατί, ειδικά τώρα, είναι η μόνη ψήφος που αποτελεί τη φυσική συνέχεια των πολύ μαζικών νεανικών κινητοποιήσεων. Δυναμώνει άμεσα τη φωνή τής νεολαίας και μέσα στη Βουλή.

Είναι σίγουρο ότι αυτή η ψήφος, θα επιστρέψει στον αγώνα που δίνει κάθε νέος και νέα στην καθημερινότητα του για τα δικαιώματά του.

Αλλά και γιατί είναι ψήφος ασυμβίβαστη με την υποταγή και τον αντιλαϊκό μονόδρομο που καλλιεργεί αυτό το σύστημα, τιμωρίας απέναντι σε όσους μας έφεραν ως εδώ και προετοίμασαν το έγκλημα στα Τέμπη, αποκάλυψης της αλήθειας για καθετί που συμβαίνει εις βάρος του λαού, ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης στη δύναμη που κρατάει στα χέρια του ο λαός και η νεολαία, ανυπακοής απέναντι σε όσους μας καλούν να δείξουμε “σύνεση” και “αυτοσυγκράτηση”, ελπίδας και αισιοδοξίας για να δυναμώσει η πάλη για μια συνολικά καλύτερη ζωή.

Άλλωστε το “ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ” που βροντοφώναξε ο λαός μας στην κάλπη έχει ένα ψηφοδέλτιο. Το ψηφοδέλτιο με το σφυροδρέπανο της περηφάνιας και της ανυπακοής. Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Επειδή, αντίθετα με όσα προσπαθούν να πουν στη νεολαία, οι διάφοροι καλοθελητές και ξαφνικοί “φίλοι” της, ισχύει απόλυτα για τους νέους και τις νέες αυτής της χώρας, ο στίχος: “Ε, το λοιπόν, ό, τι και να είναι τ’ άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω…”

Έτσι θα τους βγάλουμε κι εμείς τη γλώσσα: Τώρα ΚΚΕ!

Χιλιάδες νεανικές ψήφοι να δώσουν ένα μεγάλο πολιτικό χτύπημα σε αυτό το σύστημα, για να γίνουν πράξη όλα όσα οι άλλοι φοβούνται, όλα όσα εμείς ελπίζουμε και ονειρευόμαστε. Για να μετατραπούν σε ορμητικό ποτάμι, σαν τα λαϊκά ποτάμια που ξεχύθηκαν στους δρόμους όλης της Ελλάδας.

Να γίνουν ανυποχώρητος αγώνας για καλύτερη ζωή! Γιατί μόνο ο λαός σώζει το λαό, στο δρόμο της ανατροπής, με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ!»

902.gr

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: