Έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Φεργάδης, ιστορικό στέλεχος της ελληνικής δισκογραφίας
Στο βιβλίο του «Με αφορμή την Columbia – H βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα», με γλαφυρό και λαϊκό λόγο αποτύπωσε τη δισκογραφία και την εμπειρία μιας ζωής σε αυτήν. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του ήταν οι εργαζόμενοι στη δισκογραφία, οι «ανώνυμοι» που με τον ιδρώτα τους φτιάχνονταν οι δίσκοι.
Έφυγε από τη ζωή ο Δημήτρης Φεργάδης, σε ηλικία 85 χρονών.
Συμμετείχε σταθερά στους κοινωνικούς αγώνες και συμπορευόταν με το ΚΚΕ. Τα τελευταία χρόνια είχε αναπτύξει συγγραφική δραστηριότητα. Συνεργαζόταν με το 902. gr, αρθρογραφώντας για θέματα ποικίλης ύλης.
Γεννήθηκε στην Κύμη το 1938 με καταγωγή από τη Σκύρο. Στα τέλη της δεκαετίας 1950 έγινε εργάτης, βοηθός πρεσαδόρου, στο εργοστάσιο παραγωγής πλακών γραμμοφώνου της «Columbia» και στη συνέχεια διευθυντικό στέλεχος της ίδιας δισκογραφικής εταιρείας, ενώ από το 1991 στελέχωσε τη «Minos-EMI». Ήταν επίσης απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου.
Στο βιβλίο του «Με αφορμή την Columbia – H βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα», με γλαφυρό και λαϊκό λόγο αποτύπωσε τη δισκογραφία και την εμπειρία μιας ζωής σε αυτήν.
Υπότιτλος κάθε κεφαλαίου ήταν ένας στίχος τραγουδιού που έδινε το στίγμα του συγγραφέα. Στο κεφάλαιο για τους εργάτες της «Columbia»», δανείστηκε τον στίχο από το τραγούδι «Φάμπρικες» του Βασίλη Τσιτσάνη: «Γεια σου περήφανη και αθάνατη εργατιά». Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του ήταν οι εργαζόμενοι στη δισκογραφία, οι «ανώνυμοι» που με τον ιδρώτα τους φτιάχνονταν οι δίσκοι.
«Το βιβλίο δεν είναι η ζωή, δεν είναι το βιογραφικό ενός νεαρού εργαζόμενου σε εργοστάσιο παραγωγής δίσκων. Που ξεκίνησε εργάτης και ανελίχθηκε, σπουδάζοντας εργαζόμενος, σε δύσκολες εποχές, στην ιεραρχία. Συνηθισμένο μελό, δηλαδή, δεκαετίας του ’60. Είναι, όπως και ο τίτλος προϊδεάζει, η ιστορία του μουσικού πολιτισμού της χώρας μας κατά τον 20ό αιώνα. Μέσα από την …ιστορία ενός εργοστασίου και των ανθρώπων του. Είναι η ιστορία του ήχου, της μουσικής… ενός άυλου… υλικού, δηλαδή, που μετατρέπεται, βιομηχανικά, σε ένα αξιοποιήσιμο, ευκολομεταφερόμενο και εύκολα -σε ένα βαθμό- αποκτήσιμο προϊόν. Που επηρεάζει και επηρεάζεται από το εξελισσόμενο, κάθε φορά, οικονομικό – κοινωνικό – πολιτικό περιβάλλον. Καταγεγραμμένη, μάλιστα, από έναν νεαρό, τότε, που υφίστατο -ζούσε από τα μέσα- όλες αυτές τις μεταλλάξεις. Και είχε, όμως, την ευαισθησία ή την τυχαία υποψία πως κάτι σοβαρό συνέβαινε στη μουσική πολιτισμική ιστορία του τόπου», είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη».
Σε ένα από τα κείμενα που είχε γράψει για το 902.gr, όπου περιέγραφε τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, αναφερόταν σε μια «θαλερή ροδίτσα» που εδώ και σαράντα χρόνια είχε φέρει σπίτι του από τον κήπο της «Columbia». Τις μέρες που ήταν στο νοσοκομείο η ροδίτσα κόντευε να ξεραθεί. «Η Μίνα, όμως, η γυναίκα μου, που ”τα πανθ’ ορά”, ευτυχώς, την πρόλαβε. Στο παραπέντε… Τη φρόντισε, την κλάδεψε, τη φρεσκοχωμάτισε, με τόση αγάπη και αμεσότητα, που σήμερα η ροδιά της ”Columbia” είναι μια ολοπράσινη, ζουμπουρλούδικη ροδίτσα, έτοιμη να λουλουδίσει, έτοιμη να καρπίσει»…
Επιβαρυμένος από την κατάσταση της υγείας του ο Δημήτρης δεν αμέλησε να μας στείλει τις ευχές του για τα 10 χρόνια λειτουργίας του 902 gr., το οποίο ήταν και το τελευταίο κείμενο που δημοσιεύτηκε:
«Ο 902.gr είναι εδώ. Καθαρός, ανιδιοτελής, αληθινός, λαϊκός.
Παλιά λέγαμε: Τα διάβασα στον ”Ριζοσπάστη”. Τώρα λέμε και στον 902.gr.
”Τα βράχια ελάφια πελεκάν / τα σίδερα μασάνε…” κι έτσι, πια, μπορούμε άνετα να λέμε ”τα σύκα – σύκα και τη σκάφη – σκάφη”».
Καλό ταξίδι Δημήτρη. Θα σε θυμόμαστε πάντα. Θα καρπίσουν όλα…
Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τον θάνατο του Μίμη Φεργάδη, αναφέρει:
«Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετούμε τον αγαπημένο μας συναγωνιστή, Μίμη Φεργάδη, που το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Ο Μ. Φεργάδης γεννήθηκε στις 30 Δεκέμβρη του 1938 στην Κύμη Ευβοίας, με καταγωγή από τη Σκύρο. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 δούλεψε ως βοηθός πρεσαδόρου, στο εργοστάσιο παραγωγής πλακών γραμμοφώνου της “ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ” στην Αθήνα και στη συνέχεια ως διευθυντικό στέλεχος της “Columbia” και της “Minos-EMI”. Ήταν απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου.
Σταθερή ήταν η συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του ήταν οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου και της βιοπάλης. Για αυτούς τους ανθρώπους συχνά πυκνά επιστράτευε την αιχμηρή αλλά και ευαίσθητη πένα του προκειμένου με τα κείμενά του να καυτηριάσει, να προβληματίσει, να θυμίσει, με σταθερή πυξίδα ότι το δίκιο θα νικήσει. Αρκετά από αυτά είχαν δημοσιευτεί στο 902.gr.
Συγγραφέας του βιβλίου “Με αφορμή την Columbia – H βιομηχανία της δισκογραφίας στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα” όπου αποτύπωσε τη δισκογραφία διαφορετικά απ΄ ό,τι την γράφουν συνήθως.
Τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους οικείους του».
Oι Κομματικές Οργανώσεις Αγιών Αναργύρων-Καματερού του ΚΚΕ αποχαιρετούν με θλίψη τον συναγωνιστή Μίμη Φεργάδη και εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους οικείους του.
Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 22 Μαρτίου στις 11.30 στο νεκροταφείο Αγίων Αναργύρων.
