Είσαι 17 και ψηφίζεις ήδη… για δεύτερη φορά; Μπορείς να κάνεις τη διαφορά
Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ είναι οι μόνοι που δεν αντιμετωπίζουν τους μαθητές ως «μικρά παιδιά που δεν ξέρουν», «δεν μπορούν να έχουν δική τους άποψη»
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β’ Λυκείου ψήφισαν ήδη για πρώτη φορά και τώρα, στις εκλογές στις 25 Ιουνίου, καλούνται να το ξανακάνουν.
Χιλιάδες από αυτούς έκαναν το βήμα, με πρώτη ψήφο κόκκινη, αντισυστημική, αγωνιστική, στο ΚΚΕ! Πολλοί όμως ήταν αυτοί που απείχαν, άλλοι δε, ενώ σκέφτηκαν να ψηφίσουν ΚΚΕ, τελικά επέλεξαν κάτι άλλο.
Οπως και να ‘χει, μπροστά στη νέα εκλογική μάχη οι 17χρονοι μαθητές έχουν μία ακόμα ευκαιρία να δώσουν ελπίδα και δύναμη σε όλο τον λαό. Χιλιάδες παραπάνω κόκκινες ψήφοι μαθητών θα αναγκάσουν τα κόμματα του συστήματος να το βουλώσουν επιτέλους.
Ολους αυτούς που μετά τις τελευταίες εκλογές ερμηνεύουν την ψήφο ή την αποχή των μαθητών είτε ως επιβράβευση της πολιτικής τους, είτε ως αδιαφορία. Πιστεύουν ότι όποιο και να είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, οι μαθητές θα σταματήσουν να αγωνίζονται για τη ζωή και τα όνειρά τους.
Η αλήθεια είναι όμως ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες έχουν αποδείξει πως δεν απέχουν για οτιδήποτε αφορά τη μόρφωση και τη ζωή τους. Πως είναι δυνατός αντίπαλος στις κυβερνήσεις και στα υπουργεία! Και βγαίνουν νικητές, αφού με τους αγώνες τους καθυστέρησαν την Τράπεζα Θεμάτων για 2 χρόνια και ανέτρεψαν τον ψηφισμένο νόμο για περιορισμένες επιλογές στο μηχανογραφικό. Κατέκτησαν μέτρα προστασίας στα σχολεία τους, καλύψεις κενών.
Τώρα, μπροστά στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ, οι μαθητές μπορούν να ψηφίσουν με το ίδιο ακριβώς κριτήριο που είχαν και το προηγούμενο διάστημα: Πώς με την ψήφο και τη δράση τους θα αναγκάσουν τον όποιο επίδοξο υπουργό Παιδείας, την επόμενη κυβέρνηση, να σκέφτεται δυο και τρεις φορές την επιβολή αντιδραστικών μέτρων.
Ισχυρό ΚΚΕ! Αυτός είναι ο δικός τους φόβος και η δική μας ελπίδα.
Εσύ, βέβαια, μπορεί να σκέφτεσαι:
– «Δεν ταυτίζομαι με κανένα κόμμα»…
Σκέψου, όμως: Τα 4 τελευταία χρόνια, πότε αισθάνθηκες ότι εκφράζεσαι; Πότε πήρες δύναμη; Μάλλον ήταν όταν πήρες μέρος σε κάτι όμορφο, συλλογικό, μεγάλο, και όχι το αντίθετο. Οταν μοιράστηκες τα όνειρα και τα προβλήματά σου με ανθρώπους που είναι «ίδιοι με σένα».
Στην πανδημία, με το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «θα λογαριαστούμε μετά», ή με το σύνθημα «Κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή», που ήταν η αφορμή να ξεκινήσουν μαζικές μαθητικές κινητοποιήσεις;
Με το σύνθημα «Ολων των νεκρών θα γίνουμε φωνή» και τις διεκδικήσεις για ασφαλείς μεταφορές, ή με τους τσακωμούς των ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ για το ποια κυβέρνηση είχε λιγότερους νεκρούς στη θητεία της;
Με το σύνθημα «Θέλουμε σχολείο να μορφώνει και όχι να εξοντώνει», με τις μεγάλες κινητοποιήσεις έξω από το υπουργείο Παιδείας, ή με τις δηλώσεις του Αδωνη ότι οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις είναι κακομαθημένοι;
Με τους αγώνες ενάντια στον πόλεμο, με τις αντιφασιστικές δράσεις, ή με όσους χειροκροτούσαν τους Αζοφ στη Βουλή και «ζητιανεύουν» ψήφους από φασίστες;
Με τις βαλίτσες γεμάτες χρήμα από το Κατάρ που πηγαινοέρχονται στις Βρυξέλλες ανάμεσά τους από την ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, ή με τη διεκδίκηση για περισσότερα χρήματα για την Παιδεία;
Με την αλληλεγγύη στους σεισμοπαθείς της Τουρκίας και της Συρίας, ή με την αναβάθμιση των πολεμικών εξοπλισμών και τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους;
Τελικά, στην κάλπη και στη ζωή, ταυτιζόμαστε με αυτό που εκφράζει τις ανάγκες, τα όνειρά μας. Που μας γεμίζει ελπίδα για το μέλλον. Σε αυτές τις εκλογές ταυτιζόμαστε με την επιλογή να δυναμώσουμε το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αποδεδειγμένα μπορεί να πολεμήσει την κυβέρνηση και την πολιτική που αυτή θα ακολουθήσει.
– «Δεν ξέρω πολλά»…
«Εξωφρενικό η ψήφος μου να είναι ίση με την ψήφο ενός άγουρου 17χρονου»: Κ. Ζουράρις, πρώην υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα αστικά κόμματα από τη μία υποτιμούν και κουνούν το δάχτυλο στη νεολαία που «δεν ασχολείται», που «λιώνει μπροστά σε μια οθόνη», ταυτόχρονα όμως από την άλλη θέλουν να της αρπάξουν την ψήφο. Γι’ αυτό και έχουν βαλθεί να το παίζουν φίλοι της. Νομίζουν, μάλλον, ότι με βιντεάκια στο TikTok και «κρίντζι» προεκλογικά σποτ θα ξεγελάσουν τους μαθητές. Περισσότερο τους εξοργίζουν, γιατί υποτιμούν τη σκέψη, τη γνώμη και τη στάση τους.
Η ΚΝΕ και το ΚΚΕ είναι οι μόνοι που δεν αντιμετωπίζουν τους μαθητές ως «μικρά παιδιά που δεν ξέρουν», «δεν μπορούν να έχουν δική τους άποψη».
Το έχουν αποδείξει κάθε μέρα όλα αυτά τα χρόνια τα μέλη της ΚΝΕ μέσα και έξω από τα σχολεία, όπου βρίσκονται για να ενημερώσουν τους μαθητές για τις εξελίξεις, να συζητήσουν ως ίσος προς ίσο, να ακούσουν τη γνώμη τους, να στηρίξουν κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα που επιλέγουν να δώσουν. Γι’ αυτό και σε πολλές περιοχές της χώρας μας, οι μαθητές ξέρουν το ΚΚΕ, την ΚΝΕ και τους ανθρώπους τους με το μικρό τους όνομα, όπως τους ΚΝίτες συμμαθητές τους, που κάθε μέρα κάθονται στα ίδια θρανία και αγωνίζονται μαζί για τις ίδιες ανάγκες και όνειρα, όπως τους κομμουνιστές εκπαιδευτικούς τους.
Αυτό λοιπόν που ήδη ξέρουν πρέπει να κάνουν κριτήριο στις εκλογές οι μαθητές. Να σκεφτούν ποιος ήταν δίπλα τους και ποιος όχι. Ποιος στήριξε κάθε τους αγώνα και ποιος έβαλε εμπόδια.
Ψήφος στο ΚΚΕ, λοιπόν: Ψηφίζω ΓΙΑ εμένα, ΜΕ εμένα.
Φωτογραφία: Aris Oikonomou / SOOC
