“Με δυο μωρά στην αγκαλιά / κι άλλο ένα στην κοιλιά / μπαίνει σε βάρκα φουσκωτή / φορώντας τα καλά της…”

Με αφορμή το πολύνεκρο ναυάγιο ανοικτά της Πύλου, οι στίχοι του τραγουδιού «Μ’ ένα γλυκό του κουταλιού» του Αποστόλη Μωραΐτη ακούγονται τραγικά επίκαιροι, ακόμη και αν έχουν γραφτεί το 2018.

Με δυο μωρά στην αγκαλιά
κι άλλο ένα στην κοιλιά
μπαίνει σε βάρκα φουσκωτή
φορώντας τα καλά της

Σαν πέφτει η νύχτα στ’ ανοιχτά
φωνές που σκίζουν τα μυαλά
αφρίζει η θάλασσα με μιας
και σβήνει το μαγκάλι

Μ’ ένα γλυκό του κουταλιού σ’ ένα παλιό μαντίλι,
το δάκρυ κατρακύλησε μα θέλει να ξεφύγει

Άλλοι βγαίνουν στη στεριά
φιλούν το άγιο χώμα
κι άλλοι στέκουν μπρούμυτα
και τους ξερνάει το κύμα

Η μάνα στα ζερβά κοιτά
ψάχνοντας τα παιδιά της
τα βλέπει στη στεριά
μπροστά να κλαιν αγκαλιασμένα

Μ’ ένα γλυκό του κουταλιού…

Ανηφορίζει στο νησί
πάει σε χώρο διαλογής
μα η δική της προσφυγιά
δεν τέλειωσε ακόμα

Εγκλωβισμένη χάνεται
στο δρόμο της ζωής της
και τραγουδά παράκτια
κοιτώντας την Ανατολή

Μ’ ένα γλυκό του κουταλιού…

Ο Αποστόλης Μωραΐτης, αναφέρει για το τραγούδι: «Από τη Μέση Ανατολή έως την Ανατολική Μεσόγειο, ορδές προσφύγων και μεταναστών ξεχύνονται στις ακτές της Ελλάδα, άλλοι νεκροί και άλλοι ζωντανοί, με σκοπό ένα καλύτερο αύριο στην ‘ανεπτυγμένη’ Δύση. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις το τελευταίο διάστημα. Τα ιμπεριαλιστικά κανόνια του πολέμου στις χώρες αυτές αναγκάζουν το ξερίζωμα των λαών προς όφελος των μονοπωλίων και όχι για την δήθεν σωτηρία των λαών αυτών από τους ντόπιους κατακτητές.

Ένα από τα εκατομμύρια θύματα αυτής της κατάστασης ήταν και το τρίχρονο παιδί από τη Συρία, ο Αϊλάν Κούρντι, ο οποίος φορούσε ένα κόκκινο μπλουζάκι και μπλε σορτς, κειτόταν μπρούμυτα στην άμμο όταν τον φωτογράφησε ο φακός. Αυτό το παιδί γεννήθηκε εν μέσω του εμφυλίου πολέμου στη Συρία και δεν έζησε τίποτε άλλο παρά μόνο τον φόβο.

Ορμώμενος από της φωτογραφίας του μικρού Αϊλάν έγραψα το «Μ’ ένα γλυκό του κουταλιού» που περιγράφει βέβαια την ιστορίας μιας μάνας και των παιδιών της, που δεν είχαν μεν την τύχη του Αϊλαν, αλλά …η δική τους προσφυγιά δεν τέλειωσε ακόμα…».

Μουσική: Αποστόλης Μωραϊτης

Λόγια: Αποστόλης Μωραϊτης

Ερμηνεία: Αποστόλης Μωραϊτης

Ενορχήστρωση: Αποστόλης Μωραϊτης, Περικλής Μαλακατές

Ενορχήστρωση στις κιθάρες: Γιώργος Θεοφάνους (KollektivA)

Έπαιξαν οι μουσικοί:

Βαγγέλης Τσιμπλάκης – τύμπανα

Περικλής Μαλακατές – μπάσο

Γιώργος Θεοφάνους (KollektivA) – ηλ. κιθάρα, ακ. κιθάρα

Δημήτρης Λιάσκος – φλάουτο

Αποστόλης Μωραϊτης – ούτι, φωνή

Ηχογράφηση / Μίξη / mastering: Γιώργος Θεοφάνους (KollektivA)

Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο των KollektivA

Την επιμέλεια του βίντεο την είχε ο Δημήτρης Στεφανής