Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Εκποίηση» του Αρθούρου Ρεμπώ

Ο  Γάλλος ποιητής Αρθούρος Ρεμπώ γεννήθηκε στις 20 του Οκτώβρη 1854 στην αγροτική περιοχή Σαρλβίλ.

Θεωρείται από τους γνωστότερους και σπουδαιότερους ποιητές, έως και σήμερα.

Στα 16 του χρόνια, φεύγει από το σπίτι του, εγκαταλείποντας την οικογένεια και αρχίζει να ταξιδεύει.

Ο Ρεμπώ διαβάζει και γνωρίζει ποιητές του συμβολισμού, που θεωρούνται “καταραμένοι”, όπως ο Μπωντλαίρ, ο οποίος τον επηρέασε και ο Βερλαίν, που αφού γνωρίστηκαν, έχτισαν με την πάροδο του χρόνου μια στενή, αλλά και μερικές φορές, ταραχώδη φιλία.

Έγραψε ολόκληρο το έργο του, μέχρι τα είκοσι χρόνια του, ξεφεύγοντας από τα συνηθισμένα πρότυπα της εποχής του. Μετά σταμάτησε να γράφει, δεν ασχολήθηκε πλέον με την λογοτεχνία.

Πολέμιος της κοινωνικής ανισότητας, υποστήριξε τους εξεγερμένους προλετάριους της Παρισινής Κομμούνας.

Ασυμβίβαστος καθώς ήταν, ήθελε μέσα από το έργο του, να αναδείξει έναν άλλο κόσμο, περισσότερο αληθινό και δίκαιο.

Όταν σταμάτησε να γράφει, έκανε διάφορα επαγγέλματα και συνέχισε να ταξιδεύει.

Το 1891 επέστρεψε στην Γαλλία, όπου και πέθανε στις 10 του Νοέμβρη, της ίδιας χρονιάς.

Ο Στρατής Πασχάλης, που έχει μεταφράσει Ρεμπώ, αναφέρει γι’ αυτόν:

«…Πηγαίνοντας πολύ βαθιά, μες στην καρδιά, μες στο σώμα, συνάντησε “εκείνο που δεν λέγεται”. Κι όταν κατόρθωσε – έστω και στο ελάχιστο – να το καταγράψει, προτίμησε να σωπάσει για πάντα. Αφού η ποίηση είναι μόνο αυτή η πολύτιμη στιγμή, κι όλα τ’ άλλα μάταια λόγια. Σε ολόκληρο το σύντομο έργο του, από τα κλασικά, ως προς τη μορφή, πρώτα του ποιήματα, μέχρι τα τελευταία ποιητικά πεζά του, που τον καθιερώνουν σαν τον πιο πρωτότυπο εκπρόσωπο του σύγχρονου λυρισμού, ένα και μόνο τον απασχόλησε: να μιλήσει αυθεντικά, δηλαδή να ενεργοποιήσει την αληθινή φωνή που σιωπά στο ενδόμυχο βάθος του καθενός μας. Ξεπερνώντας τα όρια, έφτασε σ’ ένα όριο αξεπέραστο…».

(Πρώτη δημοσίευση: Τεχνοπαίδιον, Απρίλιος 2008)

Το έργο του Ρεμπώ είναι σύντομο, όμως επηρέασε θετικά το “λογοτεχνικό γίγνεσθαι” του 20ου αιώνα.

Την περίοδο που ήταν μαζί με τον Βερλαίν, γράφει ποιήματα, που συμπεριλήφθηκαν στις “Εκλάμψεις” (τίτλος στα ελληνικά)  και το “Μια Εποχή στην Κόλαση”, ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ακόμα, έγραψε “Το μεθυσμένο καράβι” και άλλα ποιήματα.

Το ποίημα “Εκποίηση” είναι από τις “Εκλάμψεις” του Αρθούρου Ρεμπώ, σε μετάφραση Στρατή Πασχάλη (Γαβριηλίδης 2015 – τρίτη έκδοση).

Εκποίηση

Πωλείται αυτό που οι Εβραίοι δεν πούλησαν,
αυτό που δεν γεύτηκε ούτε η κάστα των ευγενών ούτε το έγκλημα,
αυτό που αγνοεί ο καταραμένος έρωτας
κι η καταχθόνια εντιμότητα των μαζών,
αυτό που μήτε η εποχή μήτε η επιστήμη θ’ αναγνωρίσουν.
   Οι αναστημένες Φωνές!
Η αδελφική αφύπνιση της κάθε χορωδιακής κι ορχηστρικής ενέργειας κι η στιγμιαία εφαρμογή της!
Η μοναδική ευκαιρία να ελευθερώσουμε τις αισθήσεις μας!
   Πωλείται το κάθε ανεκτίμητο Σώμα,
ανεξάρτητα από φυλή, χώρα, φύλο, προέλευση!
Πλούτη αναβλύζουν σε κάθε βήμα!
Ξεπούλημα διαμαντιών αχαλίνωτο!
   Πωλείται η αναρχία για τις μάζες!
Η ραγδαία ικανοποίηση για σπουδαίους ερασιτέχνες!
Ο αποτρόπαιος θάνατος για τους πιστούς και τους ερωτευμένους!
   Πωλείται το κάθε σπίτι κι η κάθε αποδημία,
το κάθε άθλημα, η κάθε τέλεια μαγεία κι η κάθε τέλεια άνεση,
κι ο θόρυβος, η κίνηση και το μέλλον που εκείνα παράγουν.
   Πωλείται κάθε υπολογιστική εφαρμογή και κάθε πρωτάκουστο άλμα της αρμονίας.
Τα ευρήματα και οι απρόβλεπτες ορολογίες, άμεση κατοχή,
   Ασυλλόγιστη και ανεξάντλητη ορμή στις αθέατες λάμψεις,
στις ανεπαίσθητες ηδονές
– και τα μυστικά της που τρελαίνουν όλα τα πάθη – κι η χαρά της
που το πλήθος τρομοκρατεί.
   Πωλείται το κάθε Σώμα, κάθε φωνή,
ο τεράστιος αδιαμφισβήτητος πλούτος,
ό,τι δεν πρόκειται να πουληθεί ποτέ.
Οι πωλητές δεν έχουν φθάσει στο τέλος της εκποίησης!
Οι ταξιδιώτες δεν είναι ανάγκη να ορίσουνε την προμήθειά τους από τόσο νωρίς!

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.