Το έγκλημα σε Χιροσίμα – Ναγκασάκι και η Ουκρανία

Σε λίγες μέρες, τα θύματα της καταστροφής της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι θα τιμηθούν για 78η φορά, δεύτερη ενόσω ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία.

Ήταν πρωινό της 6ης Αυγούστου του 1945, όταν η πυρηνική βόμβα ουρανίου με την επωνυμία «LittleBoy» («Μικρό Αγόρι») σκόρπισε για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία τον πυρηνικό όλεθρο, σκοτώνοντας ακαριαία στη Χιροσίμα 110.000 ανθρώπους. Τρεις μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός χτύπησε το Ναγκασάκι με μία ατομική βόμβα πλουτωνίου, με το όνομα «FatMan» («Χοντρός Αντρας»), σκοτώνοντας ακαριαία 70.000 ανθρώπους. Ανυπολόγιστος ο συνολικός αριθμός των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και από τα δύο χτυπήματα, που ακολούθησαν εξαιτίας της ραδιενέργειας.

Πραγματικός στόχος του εγκλήματος ήταν οι λαοί και η ΕΣΣΔ, που είχε γίνει παγκόσμιο σύμβολο της πάλης, για το ανερχόμενο επαναστατικό και εργατικό κίνημα των λαών. Στην προσπάθεια να συγκαλυφθούν αυτοί, οι πραγματικοί στόχοι, χρησιμοποιείται σήμερα ακόμη το ψεύτικο επιχείρημα για την «στρατιωτική αναγκαιότητα» των πληγμάτων. Ηδη όμως ο Β’ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είχε ουσιαστικά τελειώσει! Από τις 9 Μάη 1945 η Κόκκινη Σημαία ανέμιζε στο Ράιχσταγκ και η Ιαπωνία είχε ουσιαστικά ηττηθεί στρατιωτικά και βρισκόταν ήδη πολύ κοντά στην παράδοση. Το έγκλημα ήταν μια επίδειξη ισχύος των ΗΠΑ, για να επηρεάσει την προοπτική διαμόρφωσης του μεταπολεμικού κόσμου. Πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι το έγκλημα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι δεν έγινε από φασιστικές καπιταλιστικές δυνάμεις, αλλά από εκείνες που λέγονται «δημοκρατικές». Από αυτές, μάλιστα, που συμμετείχαν στην αντιχιτλερική συμμαχία.

Σήμερα άραγε μήπως εξέλειπε η πιθανότητα ενός γενικότερου ολοκαυτώματος; Προβληματίζει ειδικά ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που εξελίσσεται στην Ουκρανία, με την επιθετικότητα που επιδεικνύεται εκατέρωθεν. Αραγε μπορεί να μένει ήσυχος κάποιος, ότι δήθεν δεν πρόκειται να γίνει χρήση πυρηνικών ή άλλης μορφής όπλων μαζικής καταστροφής κατά τη διάρκειά του; Σ’ αυτόν εμπλέκονται πυρηνικές δυνάμεις, από τη μια οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με μέλη και άλλες, πέραν των ΗΠΑ, χώρες – πυρηνικές δυνάμεις (Γαλλία, Βρετανία) στο πλευρό της αντιδραστικής ουκρανικής κυβέρνησης. Από την άλλη εμπλέκεται η καπιταλιστική Ρωσία, που αποτελεί επίσης ισχυρή πυρηνική δύναμη.

Επικίνδυνες αποφάσεις

Οι επικίνδυνες αποφάσεις στις Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ, όπως και στην τελευταία στο Βίλνιους, δεν παραμελούν να συμπεριλάβουν – υπενθυμίσουν, μεταξύ των άλλων, και τη χρήση πυρηνικών όπλων, προσθέτοντας νέο «λάδι στη φωτιά» στην κούρσα των κάθε είδους εξοπλισμών. Οχι πρώτη φορά, αλλά και στο Βίλνιους διακήρυξαν: «Οσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία». Τόνισαν επίσης ότι «το ΝΑΤΟ θα λάβει όλα τα μέτρα για να διασφαλίσει την αξιοπιστία, την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της πυρηνικής αποτροπής. Αυτό περιλαμβάνει τη συνέχιση του εκσυγχρονισμού της πυρηνικής ικανότητας του ΝΑΤΟ». Δεν ξεχνάμε βέβαια τις κατά καιρούς γενικότερες συζητήσεις για την πιθανότητα χρήσης «μικρών» – τακτικών πυρηνικών όπλων. Ηδη έγινε γνωστό ότι ολοκληρώθηκε μεταφορά μικρών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία από τη Ρωσία, με τον Λευκορώσο ηγέτη απλά να δηλώνει ότι δεν προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι έκθετη, καθώς συνεπικουρούμενη από τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, την Ελληνική Λύση κ.τ.λ. προτάσσει την ενσωμάτωση της χώρας στους θανατηφόρους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, με το πρόσχημα της προάσπισης των εθνικών συμφερόντων. Πέρα από την υπόλοιπη βαθιά εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο της Ουκρανίας, είναι γνωστό ότι υποδομή φύλαξης πυρηνικών όπλων υπάρχει τουλάχιστον στην 116 Πτέρυγα Μάχης στον Αραξο, χωρίς να αποκλείονται και άλλες περιοχές. Προ έτους μάλιστα είχαν δημοσιευτεί συζητήσεις για την πιθανή μεταφορά πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα, με νέα υποψήφια για «υποδοχή» τους να ονοματίζεται και η Αλεξανδρούπολη.

Επομένως, με βάση τα σχέδια των ιμπεριαλιστών στο πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία, ένα νέο πυρηνικό ολοκαύτωμα, που θα «επιβάλλουν» είτε στρατιωτικοί, είτε μη στρατιωτικοί λόγοι, δεν μπορεί να αποκλείεται. Στην περίπτωση αυτή, οι άδειες, όπως δηλώνονται σήμερα, αποθήκες στον Αραξο και όχι μόνο είναι σίγουρο πως θα γεμίσουν πολύ νωρίτερα. Ετσι η χώρα μας, με τις αμερικανικές βάσεις που διατηρεί στο έδαφός της και ακόμα περισσότερο με τη «φιλοξενία» πυρηνικών όπλων, θα βρεθεί κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα. Τότε ο Αραξος, η Σούδα, η Αλεξανδρούπολη, η Λάρισα, λιμάνια και άλλες υποδομές, η χώρα ολόκληρη μπορεί να μετατραπεί σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι!

Το έγκλημα εκείνο του 1945 διδάσκει ότι καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στην κυβέρνηση και τα κόμματα της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, ούτε πολύ περισσότερο στις υποτιθέμενες «δημοκρατικές» κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης πλευράς του πολέμου στην Ουκρανία.

Χρέος η πάλη ενάντια στον πυρηνικό όλεθρο

Οι ίδιοι εμείς, με τους αγώνες μας, έχουμε χρέος να σώσουμε τη χώρα, τον λαό της και ευρύτερα τους λαούς της περιοχής. Όλοι εμείς έχουμε χρέος να πάρουμε μέρος στην πάλη ενάντια στον πυρηνικό όλεθρο και για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών και όπλων. Έτσι μόνο δεν θα γίνει καμία χώρα «πεδίο βολής» πυρηνικών, ώστε να δείξουν οι καπιταλιστές την ισχύ τους, όπως έγινε σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Μαζί με τα σωματεία, συλλόγους και άλλους φορείς, που πραγματικά αγωνίζονται σε αντιιμπεριαλιστική – φιλειρηνική κατεύθυνση, διεκδικούμε συγχρόνως:

– Να κλείσουν οι βάσεις, τόσο αυτές στις οποίες ήδη φυλάσσονται ή υπάρχει υποδομή για να φυλαχθούν πυρηνικά όπλα, όσο και οι άλλες στη χώρα, που γενικότερα αξιοποιούνται ως «προγεφύρωμα» των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

– Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, όπως αυτόν της Ουκρανίας. Αποδέσμευση από τους σχεδιασμούς και τις ενώσεις του κεφαλαίου, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

– Να σταματήσουν να στέλνονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις και οπλικά συστήματα εκτός συνόρων και να επιστρέψουν όσες είναι ήδη εκτός. Δεν έχουν καμιά δουλειά εκεί ούτε εξυπηρετείται έτσι η υπεράσπιση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της πατρίδας.

– Την ειρήνη, τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών, την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της ακρίβειας, των οικονομικών κρίσεων και των πολέμων, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας, με την εξουσία στα χέρια των λαών.

Γιάννης Ντουνιαδάκης, Υποναύαρχος ΠΝ ε.α. (αναδημοσίευση από το δισέλιδο για τους ένστολους του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»)