Συνεισφορές στο 1º Πανενωσιακό Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων

Συνεισφορές στο 1º Πανενωσιακό Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων (αποσπάσματα), 1934

Από την ομιλία του Ιγκόρ Γκραμπάρ

Σύντροφοι, εμείς οι εργάτες των εικαστικών τεχνών, ήρθαμε εδώ, στο όνομα του στρατού του εικαστικού μετώπου, να διαβιβάσουμε τους θερμότερους προλεταριακούς χαιρετισμούς μας στο συνέδριο σας. 

Σύντροφοι, δεν υπάρχουν τομείς πιο στενά συνδεδεμένοι από τη σοβιετική λογοτεχνία και τη σοβιετική εικαστική τέχνη. Σύντροφοι συγγραφείς, περιγράφετε τη ζωή όπως τη βλέπετε, όπως την κατανοείτε και την αισθάνεστε και μεις την απεικονίζουμε με τον ίδιο τρόπο. Μεταχειρίζεστε τη μέθοδο του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και μεις ομοίως κάνουνε χρήση αυτής της καλά δοκιμασμένης μεθόδου, της καλύτερης όλων. 

Δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω ότι δεν είμαστε μονάχα οι εικονογράφοι των βιβλίων σας αλλά είμαστε και οι σύντροφοί σας στα όπλα. Μαζί πολεμήσαμε, πολεμάμε και θα συνεχίσουμε να πολεμάμε τον κοινό μας ταξικό εχθρό [Χειροκρότημα]. Έχουμε τον ίδιο ταξικό στόχο. Έχουμε κοινό παρελθόν, κοινό παρόν και κοινό μέλλον. 

Δεν υπάρχει λόγος να επικεντρωθούμε στο μακρινό παρελθόν. Παραμένει ζοφερό. Δεν υπήρχε τότε η σοσιαλιστική κατεύθυνση που γεννήθηκε μόνο μέσα από τα σπλάχνα της Επανάστασης και αυτό, από μόνο του, μας εγείρει να πράξουμε ουσιαστικά και ηρωικά. 

Αλλά ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της Επανάστασης, δεν κύλησαν όλα ομαλά από την αρχή. Λιγοστοί ανήκαν στη συνομοταξία μας. Αργά, αλλά σταθερά, άρχισε η διεύρυνση καθώς σημειωνόταν σημαντική πρόοδος στο μέτωπο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και με αυτή τη σταδιακή διεύρυνση των τάξεων μας υπήρξε και εντυπωσιακή ενδυνάμωση. 

Σύντροφοι συγγραφείς, μας ενώνει μια πολύ σημαντική ημερομηνία, η 23η Απριλίου του 1932. Η μέρα που επισημοποιήθηκε η ένταξη μας στο μέγα οικοδόμημα που ανέγειρε το Κόμμα, μια συμπερίληψη άνευ όρων και χωρίς επιφυλάξεις. Το Κόμμα μας έδειξε την εμπιστοσύνη του και μας τίμησε. 

Σύντροφοι, μέχρι στιγμής δεν έχουμε δικαιώσει πλήρως αυτήν την εμπιστοσύνη και την τιμή, αλλά παρευρισκόμαστε εδώ για να δεσμευτούμε επίσημα ότι θα δικαιώσουμε αυτή την εμπιστοσύνη και τιμή στο εγγύς μέλλον. 

Σύντροφοι, παρακολουθήσαμε με προσήλωση όλες τις διαδικασίες του συνεδρίου τις τελευταίες εβδομάδες. Ακούσαμε τόσους από σας να αναφέρουν ότι διδάχτηκαν πολλά από το συνέδριο. Σύντροφοι, και μεις δηλώνουμε πως αυτό το συνέδριο μας δίδαξε πολλά. Ευελπιστούμε να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και τις ιδέες που καταθέσατε, στο δικό μας συνέδριο, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο άμεσο μέλλον, συνέδριο εργατών των εικαστικών τεχνών [Χειροκροτήματα]. 

Για την ώρα όμως, επιτρέψτε μου να πω, πως το συνέδριό αυτό, ενίσχυσε την πίστη μας ότι η τελική νίκη του Σοσιαλισμού κοντοζυγώνει. Το συνέδριο αυτό ενδυνάμωσε την πεποίθησή μας και την επιθυμία μας να παραδώσουμε το μολύβι και τη σμίλη μας στον μεγάλο δημιουργό του Σοσιαλισμού και της αταξικής κοινωνίας, στο πανίσχυρο Κόμμα του Λένιν, και στον ηγέτη του, τον Σύντροφο Στάλιν [Χειροκροτήματα].

 Σύντροφοι, ως ένδειξη της δύναμης της προαίρεσης μας, επιτρέψτε μου να σας δωρίσω ένα πορτρέτο του ηγέτη μας, που φιλοτεχνήθηκε από εκπρόσωπο της νέας γενιάς εικαστικών καλλιτεχνών, τον σύντροφο Μαλκόφ [Παρατεταμένο χειροκρότημα]. 

Πηγή: Russian Art of the Avant-Garde, Theory and Criticism, 1902-1934, σελ. 295-6.