«Να ΑΦΟΡΙΣΩΜΕΝ τον σκηνοθέτην Θεόδωρον Αγγελόπουλον…» – “Το μετέωρο βήμα του πελαργού” αποκλειστικά στο Studio New Star Art Cinema
«Το μετέωρο βήμα του πελαργού», η ταινία-σταθμός για την οποία αφορίστηκε ο μεγάλος σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος, θα προβάλλεται αποκλειστικά στον ιστορικό κινηματογράφο Τέχνης STUDIO New Star Art Cinema, από τις 3/8
«Το μετέωρο βήμα του πελαργού», η ταινία-σταθμός για την οποία αφορίστηκε ο μεγάλος σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος, θα προβάλλεται αποκλειστικά στον ιστορικό κινηματογράφο Τέχνης STUDIO New Star Art Cinema, από την Τρίτη 8 του Αυγούστου 2023.
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΧΡΥΣΟ ΦΟΙΝΙΚΑ- ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 1991
ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ
Σκηνοθεσία: ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Σενάριο: Θόδωρος Αγγελόπουλος, Τονίνο Γκουέρα, Πέτρος Μάρκαρης σε συνεργασία με τον Θ. Βαλτινό
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Αρβανίτης, Ανδρέας Σινάνος
Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος
Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Σκηνικά: Μικές Καραπιπέρης
Μουσική: Ελένη Καραϊνδου
Ηθοποιοί: Marcello Mastroianni, Jeanne Moreau, Gregory Carr, Ηλίας Λογοθέτης, Δώρα Χρυσικού, Βασίλης Μουγιουκλάκης, Δημήτρης Πουλικάκος
Διάρκεια: 138min
Τα γυρίσματα της ταινίας στη Φλώρινα εκτυλίχθηκαν επεισοδιακά, καθώς ο μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης κίνησε γη και ουρανό για να τα σταματήσει διότι… έπλητταν τα «χρηστά ήθη»:
Όταν δεν το κατάφερε, αφόρισε τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και όλους όσοι συμμετείχαν, ανάμεσά τους τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και τη Ζαν Μορό!
ΣΥΝΟΨΗ
Ένας πολιτικός, μετά από μια συνεδρίαση στη βουλή όπου εκφωνεί μάλλον μια ποιητική ανακοίνωση παρά έναν πολιτικό λόγο, εγκαταλείπει το κοινοβούλιο και το σπίτι του, κι εξαφανίζεται χωρίς ν’ αφήσει κανένα ίχνος. Ένας δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ στην παραμεθόριο για τους εγκλωβισμένους στα σύνορα μετανάστες και πρόσφυγες διαφόρων φυλών, συναντά έναν άντρα που η εξωτερική του εμφάνιση ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά του αγνοούμενου πολιτικού. Παρά τις έρευνές του και μια συνάντηση που καταφέρνει να οργανώσει ανάμεσα στον άγνωστο και τη γαλλίδα γυναίκα του πολιτικού, η ταυτότητα του αγνώστου παραμένει ανεξακρίβωτη. Η γυναίκα δεν τον αναγνωρίζει, κι εκείνος δε φαίνεται διατεθειμένος ούτε για μια στιγμή να μας δώσει ένα σημάδι ότι δεν πρόκειται για τον πολιτικό που αγνοείται. Σ’ αυτόν τον κατακερματισμένο κόσμο όπου έχει καταφύγει, στην απομόνωση ενός κόσμου με δικό του θεό και νόμο, συμπιεσμένο ανάμεσα σε εμπόδια, σύνορα και όρια, όλα μετεωρίζονται σε μιαν αβέβαιη πραγματικότητα…
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ενας νέος ρεπόρτερ στη διάρκεια ενός ρεπορτάζ στα σύνορα, ανακαλύπτει μια πόλη, ένα πρόσωπο και μια εικόνα. Η πόλη, μια μικρή συνοριακή πόλη έχει χαρακτήρα «άκρης του κόσμου». Οι ντόπιοι την ονομάζουν «αίθουσα αναμονής», γιατί την κατοικούν πρόσφυγες από άλλες χώρες που κάποτε πέρασαν κρυφά τα σύνορα και ζουν εκεί σε γκέτο, ονειρευόμενοι να φύγουν, να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους «αλλού».
Το πρόσωπο είναι ένας ηλικιωμένος πρόσφυγας που ζει εκεί καλλιεργώντας ένα χωράφι αλλά που ο νεαρός ρεπόρτερ είναι σίγουρος πως είναι το ίδιο πρόσωπο με μια προσωπικότητα της Ελληνικής πολιτικής ζωής που εξαφανίστηκε πριν μερικά χρόνια, αφήνοντας ερωτηματικά γύρω από την εξαφάνισή του.
Η εικόνα τέλος, είναι ο εαυτός του πάνω στην γέφυρα -από κάτω περνάει ένα ποτάμι- που χωρίζει τη χώρα του με τις άλλες, με το ένα πόδι σηκωμένο στον αέρα σαν πελαργός. Αν κάνω ένα βήμα, είμαι αλλού, ή πεθαίνω. Ένα φιλμ με χρώματα σκουριάς, πάνω στη μελαγχολία αυτού του τέλους του αιώνα.
Η ταυτότητα του ηλικιωμένου άνδρα δεν λύνεται ποτέ, αλλά οι άτυχοι πρόσφυγες και το χωρισμένο χωριό επιτρέπουν στον δημοσιογράφο να καταλάβει την απόγνωσή του για την ανθρώπινη κατάσταση. Η ποιητική αλληγορία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου για τα μεγάλα ανοιχτά ερωτήματα της ταραγμένης εποχής μας είναι σύγχρονη στην αντιμετώπιση των συνόρων, των προσφύγων και ενός μεταβαλλόμενου κόσμου από την πτώση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Ένα φιλμ με χρώματα σκουριάς, πάνω στη μελαγχολία αυτού του τέλους του αιώνα.
Το σενάριο δεν δίνει βάρος στην «αστυνομική» πτυχή της υπόθεσης, δεν μας εγείρει την αγωνία για τη λύση του μυστηρίου της εξαφάνισης του πολιτικού, για το ποιο θα είναι το τέλος της ταινίας, αλλά μας επιστρέφει διαρκώς στην αρχή. Και η αρχή είναι τα σύνορα. «Αν κάνω ένα βήμα, είμαι αλλού ή πεθαίνω», «Πόσα σύνορα πρέπει να περάσουμε για να πάμε σπίτι μας…» είναι τα μεγάλα μηνύματα της ταινίας.
Η ταινία είναι Γαλλικής, Ιταλικής, Ελληνικής & Ελβετικής παραγωγής και η γλώσσα αυτής, Γαλλική, Αγγλική & Ελληνική.
Προβλήθηκε τη σεζόν 1991-1992 και έκοψε 190.000 εισιτήρια πανελλαδικά. Ήρθε στην πρώτη θέση ανάμεσα σε 10 ταινίες.
Δείτε ακόμα:
