Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο…

Τι είναι άραγε πιο τρομακτικό;

Τα δεκάδες κι εκατοντάδες εκατομμύρια που σκορπάνε οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι, λες και παίζουν με τα ψεύτικα χαρτονομίσματα της Μονόπολης; Ή μήπως δεκάδες κι εκατοντάδες οπαδοί που πάνε στο αεροδρόμιο για να γιορτάσουν με βάγια τη μεταγραφή ενός ποδοσφαιριστή και την επιστροφή μιας παλιάς αγάπης;

Κι αν τέλος πάντων, είναι λογικό να συγκεντρώνονται πλήθη για να δουν τον Κουτίνιο στη Βαρκελώνη και το Μιραλάς στο λιμάνι (και οποιονδήποτε άλλο μπορεί να προστεθεί στην ίδια λίστα, για να μην κολλάμε σε αυτά τα παραδείγματα)… είναι όμως λογικό να θεωρείς leader έναν πρόεδρο -και να πίνεις νερό στο όνομά του- επειδή πήρε δανεικό έναν παίκτη και να το κάνεις ετικέτα-θέμα συζήτησης στο twitter;

Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, το πιο “τρομακτικό” -κι ευχάριστο συνάμα- είναι η παραπάνω φωτογραφία, που θα μπορούσε να είναι κεντρική εικόνα, χωρίς να αλλάξει ο τίτλος. Ίσως να φταίνε όμως και τα λευκά, που προσθέτουν μερικά κιλά…

Σε κάθε περίπτωση, ο Σοφοκλής επέστρεψε μετά από 2,5 χρόνια στην αγωνιστική δράση, με εμφανώς παραπανίσια κιλά, αλλά την ίδια μπασκετική χάρη στις κινήσεις του, και παραπανισια ψυχικά αποθέματα. Όπως έγραψε κάπου κι ο εκπρόσωπος του παίκτη για τους επικριτές του: “Δεν ξέρουν και δε θα μάθουν ποτέ πόσα κιλά καλοσύνη κουβαλά η ψυχή σου…”, επιβεβαινώνοντας τη φράση και το στερεότυπο για την κατηγορία των (απλώς) εύσωμων.

BIG SOFO μετά από 623 μέρες! pic.twitter.com/4BIfsu0jsq

— SPORT 24 (@sport24) 6 Ιανουαρίου 2018